Μαρία Πολύζου: «Με κακοποίησε ο πατέρας μου στα 11 μου – Προσπάθησα να αυτοκτονήσω – Η προσευχή με έσωσε»

Για τις απόπειρες αυτοκτονίας που προέβη, ενώ ήταν ανήλικη, μίλησε η Μαρία Πολύζου, καθώς όπως εξομολογήθηκε εκ νέου είχε πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τον πατέρα της.

Η πρωταθλήτρια στίβου, «πήγε πίσω» στο παρελθόν, μιλώντας για τις τραυματικές στιγμές που βίωσε ως παιδί και τόνισε ότι στο σπίτι της κυριαρχούσε ο τρόμος και ο φόβος.

«Προσπάθησα δύο φορές να βάλω τέλος στη ζωή μου. Η μία ήταν κοντά στα 12 και η άλλη στα 14.

Στον τέταρτο όροφο μένεις, δεν είναι και δύσκολο», είπε η Μαρία Πολύζου κατά τη διάρκεια συνέντευξής της σε διαδικτυακή εκπομπή.

Τα παιδικά της χρόνια στιγματίστηκαν από την κακοποίηση, τον τρόμο και τον φόβο.

«Είναι πολύ σκληρό να βάλω έναν άνθρωπο σε ένα σπίτι στο οποίο υπήρχε πολλή κακοποίηση, πολύ ξύλο, τρόμος, φόβος.

Ζούσα το σπίτι μου πολύ μαύρο σαν ατμόσφαιρα», σημείωσε.

Όπως ανέφερε, δεν ήταν η μόνη μέσα στο σπίτι που δεχόταν κακοποίηση, αφού ο πατέρας της ασκούσε βία και στα αδέρφια της.

«Όλοι δέχονταν κακοποίηση, ξύλο, μπουνίδι. Έχω ακούσει τις φωνές και το έχω δει, πραγματικά δεν μπορούν να φύγουν αυτές οι εικόνες από το μυαλό μου.

Απλά με τα χρόνια μπορείς να τις θυμάσαι και να μην πονάς. Μαζευόμασταν όλοι σαν τα ποντίκια και εξαφανιζόμασταν.

Όποιος έπεφτε μπροστά του, μετά οι άλλοι μαζευόμασταν», σημείωσε στη συνέχεια.

Περιγράφοντας τα συναισθήματά της μετά τον βιασμό, η Μαρία Πολύζου εξομολογήθηκε:

«Μετά ήταν σκοτάδι. Χάνεις τον κόσμο απ’ τα μάτια σου. Όταν ο ίδιος ο πατέρας σου σε κακοποιεί δεν ξέρεις πού βαδίζεις πια.

Η πρώτη φορά δεν περιγράφεται, δεν αναλύεται και δεν χρειάζεται. Σημασία έχει τι παθαίνει ένα παιδί».

Στη συνέχεια, δήλωσε βέβαιη ότι η μητέρα της γνώριζε για το συμβάν.

«Δεν το είχα πει στη μητέρα μου. Πιστεύω πως το ήξερε. Δύσκολα μιλάς.

Πρώτον ντρέπεσαι πολύ και δεν ξέρεις γιατί. Πιστεύεις ότι δεν μπορεί να σε βοηθήσει κανένας».

Μάλιστα, όπως τόνισε η προσευχή ήταν το καταφύγιό της.

«Η δική μου διέξοδος ήταν η προσευχή, προσευχόμουν στον Θεό να με πάρει κοντά του, δεν είχε νόημα η ζωή μου.

Δεν υπήρχαν χρώματα, δεν έβλεπα τα πουλιά να πετάνε. Ήταν λες κι όλα ήταν σκοτωμένα γύρω μου», μοιράστηκε.