Αυτό είναι το παραδοσιακό φαγητό που θεραπεύει το έντερο και είναι σύμμαχος ενάντια στην οστεοπόρωση!

Αν υπάρχει ένα παραδοσιακό φαγητό, που θυμίζει στιγμές από τα χειμερινά μεσημεριανά στο σπίτι της γιαγιάς και είναι πλούσιο σε ευεργετικά στοιχεία, αυτό είναι ο τραχανάς.

Το γνωστό ελληνικό ζυμαρικό, μαγειρεύεται με πολλές μορφές: ξινός ή γλυκός, χοντρός ή ψιλός, με γάλα, γιαούρτι ή ακόμα και νηστίσιμος.

Μαγειρεύεται γρήγορα, γίνεται σούπα ή συνοδευτικό, ενώ μπορείς να τον συνδυάσεις με λαχανικά, κρέας ή ψάρι και να έχεις ένα γεύμα νόστιμο, θρεπτικό και οικονομικό.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρόγονοί μας τον θεωρούσαν «φαγητό σωτηρίας» σε δύσκολες εποχές.

Σήμερα, αντί να μένει κρυμμένος σε ντουλάπια χωριών, φιγουράρει στις κουζίνες διάσημων σεφ και κατατάσσεται στα γκουρμέ ζυμαρικά.

Εργαστηριακές μελέτες δείχνουν ότι ο τραχανάς είναι γεμάτος διατροφικούς θησαυρούς.

Ακολουθούν μερικά από τα ευεργετικά στοιχεία του που το θέτουν σε πλεονεκτική θέση, έναντι άλλων φαγητών:

1. Λίγες θερμίδες, πολλά θρεπτικά: Μια σούπα με 20 gr τραχανά δίνει μόλις 108 θερμίδες.
2. Φυτικές ίνες: Κρατούν το έντερο υγιές, βοηθούν στη χοληστερίνη και χαρίζουν πρεβιοτικές ιδιότητες.
3. Φώσφορος & Ασβέστιο: Ιδανικός σύμμαχος ενάντια στην οστεοπόρωση.
4. Πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας: Χάρη στο γάλα/γιαούρτι, είναι σχεδόν ισάξιος με το κρέας.
5. Μαγνήσιο: Ρυθμίζει πίεση, βοηθά τους μύες και την ανάπτυξη.
6. Σίδηρος: Πολύτιμος για ενέργεια και καλή κυκλοφορία.
7. Καροτενοειδή & Αντιοξειδωτικά: Προστατεύουν μάτια, καρδιά, δέρμα.
8. Φυλλικό οξύ: Κρίσιμο για τα κύτταρα και την υγεία του αίματος.

Με λίγα λόγια, τρεις κούπες τραχανά αρκούν για να θεωρηθούν πλήρες γεύμα!

Η ιστορία του τραχανά ξεκινάει από τον 1ο αιώνα μ.Χ. με τον Ρωμαίο Απίκιο και τον «τράκτα», ενώ στην ανατολική Μεσόγειο λεγόταν «tarkhaneh» – δηλαδή «φαγητό του φτωχού».

Σήμερα, ο τραχανάς βγαίνει από τη λήθη, παίρνει θέση σε μοντέρνες κουζίνες και διεκδικεί ξανά τον τίτλο του διατροφικού θησαυρού.

Η φράση «άπλωσε τον τραχανά» μπορεί να σημαίνει καθυστέρηση και αδιαφορία, όμως αν κάτι ΔΕΝ πρέπει να καθυστερούμε, είναι να τον βάλουμε ξανά στο τραπέζι μας.

Γιατί εκτός από νοσταλγία, φέρνει και… υγεία!