Κράτος-«πελάτης» αποφάσισε ο Κ.Μητσοτάκης: Καμία ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής συστημάτων ΑΠΕ! (βίντεο)

Οι ενεργειακές επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις αποτελούν σημαντικό τμήμα του ελληνικού σχεδίου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» που παρουσίασε η κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη, σύμφωνα με μελέτη του ΙΕΝΕ αλλά τα δεδομένα δείχνουν ότι η κυβέρνηση είναι παντελώς αδιάφορη αν αυτά τα χρήματα θα μείνουν στην Ελλάδα μετατρέποντας την χώρα σε κράτος-πελάτη που θα εισάγει τα πάντα(αλλά οι πολίτες θα πληρώνουν τους αυξημένους λογαριασμούς.

Ανάμεσα στα έργα που θα λάβουν κονδύλια από το ΕΣΑΑ ξεχωρίζουν αυτά για την ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό των δικτύων ηλεκτρισμού (307 εκατ. ευρώ), και αποθήκευσης ενέργειας (450 εκατ.) για την ανάπτυξη των ΑΠΕ ενώ εκατοντάδες εκατομμύρια έπονται με σκοπό να γίνει η χώρα μια… “πράσινη χώρα” (υπολογίζεται να περάσει τα 6 δισ.ευρώ).

Όλα τα υπολόγισαν αλλά για κάποιο λόγο δεν έχουν υπολογίσει τα χρήματα αυτά να βοηθήσουν την ελληνική οικονομία καθώς δεν προβλέπεται ευρώ για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής μονάδων ή υποστηρικτικών εργασιών των ΑΠΕ!

Για ακόμα μια φορά η χώρα θα πάρει χρήματα, θα στερηθεί λιγνιτικούς πόρους που έδιναν φθηνό ρεύμα και όλα τα χρήματα θα τα πάρουν ξένες εταιρείες που θα εισάγουν τα πάντα (μήπως γλιτώσουν τα στυλό) για να γεμίσει η Ελλάδα ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά!

Στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών, κομβικό σημείο αποτελεί η ένταξη στο ΕΣΑΑ του νέου θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού καθώς και του χωροταξικού των ΑΠΕ, ώστε να αναπτυχθούν νέες τεχνολογίες, όπως τα θαλάσσια αιολικά πάρκα, που θα αξιοποιήσουν το τεράστιο αιολικό δυναμικό της ελληνικής θαλάσσιας επικράτειας.

Υψηλής σημασίας είναι και τα κονδύλια 242 εκατ. ευρώ για την αποκατάσταση των παλαιών ορυχείων λιγνίτη στη Δ. Μακεδονία και τη Μεγαλόπολη, ώστε να αξιοποιηθούν οι εκτάσεις με αναπροσαρμογή των χρήσεων γης και τη δημιουργία οργανωμένων υποδοχέων δραστηριοτήτων. Επίσης προβλέπονται κονδύλια για τη δέσμευση και αποθήκευση CO2. Σημαντικά κονδύλια διατίθενται και για την εξοικονόμηση ενέργειας.

Ωστόσο, βασικό στοιχείο προβληματισμού που αναδεικνύει η έκθεση του ΙΕΝΕ αποτελεί το γεγονός ότι από το «Ελλάδα 2.0» απουσιάζουν επιδοτούμενες επενδύσεις της ελληνικής βιομηχανίας παραγωγής εξαρτημάτων/συστημάτων για έργα ΑΠΕ και έργα υποδομής, οι οποίες θα επέτρεπαν στην εν λόγω βιομηχανία να διαδραματίσει υποστηρικτικό ρόλο στην κατασκευή έργων ΑΠΕ και να δράσει καταλυτικά στη δημιουργία εγχώριας τεχνογνωσίας, απασχόλησης και εγχώριας προστιθέμενης αξίας, με αποτέλεσμα τη μείωση των εισαγωγών προϊόντων/συστημάτων ΑΠΕ και παράλληλα την ενίσχυση των εξαγωγών.

Οπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει η εν λόγω μελέτη του ΙΕΝΕ, «… με τόσο πολλά χρήματα μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να κατευθύνονται σε ενεργειακές επενδύσεις, η ενίσχυση της παραγωγικής διαδικασίας αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής με τη δημιουργία μιας σειράς προϊόντων, συστημάτων και της σχετικής με αυτά τεχνογνωσίας. Για αυτό το σχέδιο ανάκαμψης, όπως έχει παρουσιαστεί μέχρι στιγμής, υστερεί τραγικά από πλευράς στρατηγικής στον χώρο των παραγωγικών επενδύσεων».