Τo δίλημμα του εμβολιασμού

Ξεκινώ αναφέροντας κάποιους προβεβλημένους δεξιούς, πατριώτες και εθνολαϊκούς σύγχρονους πολιτικούς ηγέτες: Ο Μπόρις Τζόνσον που πρωτοστάτησε στον αγώνα υπέρ της Αγγλικής εθνικής ανεξαρτησίας με το BREXIT και τα κατάφερε. Ο Αμερικάνος Ντόναλντ Τραμπ που μονομάχησε με την διεθνιστική ελίτ και πέτυχε την οικονομική πρόοδο της χώρας του με οικονομικά ελεύθερα μέτρα.

Ο Ούγγρος Βίκτωρ Ορμπάν που αντιστάθηκε στην πολιτική ανοιχτών συνόρων που προσπάθησε να επιβάλει στην πατρίδα του η ΕΕ, και νίκησε απωθώντας το κύμα των αφροασιατών μεταναστών. Η ανερχόμενη Ιταλίδα Τζόρτζια Μελόνι των «Αδελφών της Ιταλίας» (Fratelli d’Italia) που αποτελεί αυτή την στιγμή ισχυρή συντηρητική αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση της χώρας της.

Ο παραδοσιοκράτης πολύτεκνος χριστιανός Τζέηκομπ Ρης Μογκ που με τις συντηρητικές του θέσεις δίνει τον ρυθμό ως επικεφαλής της Βρετανικής Βουλής. Ο εθνικιστής Ρώσος Βλαντίμιρ Πούτιν που είναι ηγέτης της Ρωσίας εδώ και δύο δεκαετίες, και κουμαντάρει με ιδιαίτερα πατριωτικό τόνο.

Όλοι οι παραπάνω δεξιοί πολιτικοί που ανέφερα είναι υπέρ του εμβολιασμού για την καταπολέμηση του κορωνοϊού. Γιατί το αναφέρω αυτό; Επειδή πολλοί εγχώριοι πατριώτες, προσπαθούν τον τελευταίο καιρό να χρωματίσουν με ιδεολογική πινελιά τον σκεπτικισμό ή ακόμα και την άρνηση τους απέναντι στα εμβόλια. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει ιδεολογικός χρωματισμός στην προσωπική στάση του καθενός.

Υποστηρικτές του εμβολίου υπάρχουν σε κάθε προσανατολισμό (αριστερά, κέντρο, δεξιά) του πολιτικού φάσματος, όπως υπάρχουν και πολέμιοί του. Ο μοναδικός διαχωρισμός που υπάρχει, είναι αν πάρει κάποιος απόφαση να αμυνθεί κατά της πανδημίας βάσει των διθυραμβικά θετικών οδηγιών για εμβολιασμό που βασίζονται στο συντριπτικό consensus της επιστημονικής κοινότητας, ή θα ακολουθήσει το επιφυλακτικό εγγενές ένστικτό του και θα πολεμήσει μόνος του τον καταστροφικό κορωνοϊό που ταλανίζει την ανθρωπότητα χωρίς ο ίδιος να χρησιμοποιήσει τα οφέλη της ιατρικής επιστήμης.

Επαναλαμβάνω για ακόμα μια φορά ότι ως ελεύθερος άνθρωπος που είμαι, προτιμώ να μην εμβολιαστεί κανένας, παρά εξαναγκαστικά να εμβολιαστεί έστω και ένας. Αλλά αποτελεί ψευτοδίλημμα η προηγούμενη πρόταση, αφού πουθενά στον Δυτικό κόσμο δεν γίνεται εξαναγκαστικά ο εμβολιασμός.

Η απόφαση αποτελεί προσωπική επιλογή του καθενός μας, και ως επιστήμονας που είμαι, ελπίζω να ακολουθήσουν οι φίλοι μου τον βέλτιστο δρόμο του εμβολιασμού. Χωρίς καμία ιδεολογική πινελιά και πολιτικές φιοριτούρες, γιατί όπως επισήμανα, στο τέλος το βάρος των επιλογών μας, πέφτει μόνο στους δικούς μας ώμους.