Έφυγε από την ζωή ο φωτογράφος των σταρ των 70s Mick Roth

Ο άνθρωπος που σημάδεψε με τις φωτογραφίες του την μουσική ιστορία της δεκαετίας του ’70, ο φωτογράφος των μεγαλύτερων σταρ της μουσικής βιομηχανίας, ο «ποιητής της φωτογραφίας», όπως συνήθιζαν να αποκαλούν τον τον Mick Rock, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 72 ετών. Ο θάνατος του υπερταλαντούχου αυτού καλλιτέχνη συνδυάζεται, μοιραία, με το τέλος μιας ολόκληρης εποχής την οποία ο ίδιος σφράγισε ανεξίτηλα με τις ριζοσπαστικές φωτογραφικές του προσεγγίσεις.

Ήταν εκείνος που κρυβόταν πίσω από τις πιο διάσημες δουλειές του ανεπανάληπτου David Bowie, που τον απαθανάτισε ως Ziggy Stardust, που τον φωτογράφισε για το εξώφυλλο του άλμπουμ «Pinups» και που σκηνοθέτησε τα βίντεο για τα θρυλικά τραγούδια του «Space Odyssey», «Life on Mars», «Jean Genie and John» και «I’m Only Dancing». Με δυο λόγια η συνεισφορά του στην δημιουργία του μαγικού κόσμου του Bowie, στην εποχή της μεγάλης ακμής του, υπήρξε εξαιρετικά σημαντική.

Ο Mick Rock όμως ήταν ο υπεύθυνος και για πολλά ακόμη εξαιρετικά δισκογραφικά εξώφυλλα κορυφαίων καλλιτεχνών μεταξύ των οποίων και οι Queen, Ozzy Osbourne, Sex Pistols , Lou Reed, Iggy Pop, the Ramones, Joan Jett και πολλοί ακόμα.

Γεννημένος στο Χάρερσμιθ, ένα προάστιο του δυτικού Λονδίνου, το όνομά του βγήκε για πρώτη φορά στην δημοσιότητα την εποχή που σπούδαζε στο Κέιμπριτζ όταν συνελήφθη για κατοχή μαριχουάνας. Όσο για την παρθενική του φωτογράφιση; Αυτή έγινε σε ένα κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού του με μια ερασιτεχνική μηχανή η οποία εκ των υστέρων αποδείχτηκε πως δεν είχε μέσα φίλμ!

Η συνάντηση και η συνεργασία του με τον David Bowie υπήρξε καθοριστική και για τους δύο. Ο Rock δημιούργησε τη νέα εικόνα του με την οποία κατέκτησε ολόκληρο τον πλανήτη κι εκείνος τον σύστησε σε άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες, ανοίγοντάς του στην ουσία την πόρτα σε ένα νέα μαγικό κόσμο που συνδύαζε δύο υπέροχες τέχνες, τη φωτογραφία και την μουσική.

Ο Mick Rock, λένε όσοι τον γνώρισαν, είχε έναν μοναδικό τρόπο να δουλεύει. Δεν προετοίμαζε σχεδόν τίποτα, βασιζόταν στο ένστικτό του και εμπνεόταν από την ιδιαίτερη αύρα κάθε ανθρώπου που στεκόταν απέναντι από τον φακό του. «Δεν αναζητώ, απαραιτήτως, μια κυριολεκτική πραγματικότητα, ψάχνω για κάτι που να έχει λίγη μαγεία μέσα του, και το πού και το πότε ακριβώς θα έρθει αυτή η στιγμή είναι κάτι που δεν μπορείς να το προβλέψεις» είχε δηλώσει με νόημα ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του.