Το τελευταίο αντίο στον Τζίμη Πανούση (φωτό)

Αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται στο κοιμητήριο της Νέας Μάκρης η κηδεία του Τζίμη Πανούση. Τον διάσημο καλλιτέχνη συνοδεύουν στην τελευταία του κατοικία πλήθος από συγγενείς, φίλους και θαυμαστές.

Υπενθυμίζεται πως το μεσημέρι του Σαββάτου, ο 64χρονος καλλιτέχνης διακομίστηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός. Στον «Ερυθρό Σταυρό» έγιναν προσπάθειες ανάνηψης όμως οι γιατροί δεν μπόρεσαν να επαναφέρουν στη ζωή τον τραγουδοποιό και ηθοποιό Τζίμη Πανούση που έγινε γνωστός για τη σάτιρα, το καυστικό χιούμορ και την αθυροστομία του.

Συγκλονισμένη η σύζυγος του Αθηνά

Ποιος ήταν ο Τζίμης Πανούσης

Γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1954 από Μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς – τον Θεόδωρο και τη Φωτεινή – στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χολαργό. Το 1973 βρήκε από αγγελία δουλειά σε περιοδεύοντα θίασο. Στη συνέχεια εγκατέλειψε το θίασο για να δουλέψει ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα από την οποία παραιτήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Μουσική διαδρομή

Μουσικά δήλωνε αυτοδίδακτος. Σύμφωνα με τη wikipedia, τις πρώτες προσπάθειες στο χώρο της μουσικής ο Τζίμης Πανούσης τις έκανε με το σχήμα «Χαρούμενη Κουδουνίστρα» όταν ακόμα ήταν στο Γυμνάσιο. Στα μέσα με τέλη της δεκαετίας του 1970 σχηματίστηκαν οι Μουσικές Ταξιαρχίες από τον Τζίμη Πανούση (φωνή, στίχοι, μουσική) και τους Σπύρο Πάζιο (κιθάρα, synthesizer, έγχορδα), Γιάννη Δρόλαπα (ηλεκτρική κιθάρα), Βαγγέλη Βέκιο (τύμπανα) και Δημήτρη Δασκαλοθανάση (μπάσο). Στη συνέχεια προστέθηκε και ο Van Svarnas (σαξόφωνο).

Η πρώτη τους εμφάνιση σε κοινό έγινε το 1980 στο «Skylab» στην Πλάκα, ενώ η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά ήταν ο δίσκος Μουσικές Ταξιαρχίες που κυκλοφόρησε από την MINOS-EMI το 1982. Νωρίτερα (το 1980) είχε κυκλοφορήσει μία ανεξάρτητη παραγωγή σε κασέτα, το «Disco Tsoutsouni».

Ακολούθησαν οι δίσκοι Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμαν (1984) και Hard Core (ζωντανή ηχογράφηση, 1985). Από τον επόμενο δίσκο “Κάγκελα Παντού” (1986) ο Πανούσης αποφάσισε να συνεχίσει μόνος του.

Σόλο καριέρα

Όπως γράφει η wikipedia, το 1987 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Χημεία και Τέρατα» από την MINOS-EMI. Οι επόμενοι δύο δίσκοι «Δουλειές του Κεφαλιού» / The Greatest Kitsch Live! (1990) και «Ο Ρομπέν των Χαζών» (ζωντανή ηχογράφηση, 1992) κυκλοφόρησαν από την Music Box International, ενώ το «Vivere Pericolosamente» από την Warner το 1993. Η επόμενη δισκογραφική του δουλειά κυκλοφόρησε εφτά χρόνια μετά, το 2000, με τίτλο «Με Λένε Πόπη» και ήταν ζωντανή ηχογράφηση. Το 2002 κυκλοφόρησε επίσης μαζί με το περιοδικό Μετρό το ολιγόλεπτο CD «Δείγμα Δωρεάν» με ακυκλοφόρητα τραγούδια από τις τελευταίες παραστάσεις του.

Τον Ιανουάριο του 2009 κυκλοφόρησε ένα διπλό DVD με ζωντανή κινηματογράφηση της παράστασης «Της Πατρίδας μου η Σημαία» που δόθηκε το 2008 στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.