«Καταπέλτης» η Ιερά Σύνοδος κατά των «επίδοξων καθοδηγητών» που ζητούν την απαγόρευση της Θείας Κοινωνίας

Σκληρή απάντηση της Ιεράς Συνόδου σε δημοσιολογούντες που δεν ντράπηκαν να σκυλεύσουν την μνήμη του αποβιώσαντος Ιεράρχη, Μητροπολίτου Λαγκαδά, προκειμένου να «προωθήσουν» τις απόψεις τους περί απαγόρευσης της Θείας Λειτουργίας γιατί την θεωρούν «ανθυγιεινή».

Χωρίς να «μασάει τα λόγια της» - αυτή την φορά - η Ιερά Συνόδος ξεσπαθώνει κατά των «επίδοξων καθοδηγητών της κοινής γνώμης» που δεν σέβονται τίποτε, προκειμένου να επιβάλλουν αντιεπιστημονικούς συσχετισμούς για την διασπορά του κορωνοϊού.

Η Ιεραρχία τονίζει την στοχοποίηση και ενοχοποίηση των αρρώστων και νεκρών της πανδημίας από τους διάφορους χαιρέκακους, αλλά τις ανελεύθερες μεθοδεύσεις  όσων ζητούν την απαγόρευση της Θείας Κοινωνίας, πράγμα ανήκουστο από την στιγμή που η θρησκευτική ελευθερία στην χώρα εγγυάται από την Πολιτεία.

Ολόκληρη η επιστολή

«Με αφορμή την κοίμηση του μακαριστού Μητροπολίτου Λαγκαδά κυρού Ιωάννου ορισμένοι δημοσιογράφοι ειρωνεύθηκαν με απολίτιστο τρόπο την εκδημία του και την μαρτυρία της πίστεώς του στην Θεία Κοινωνία, ως να είχαν στοιχεία για την αιτία μεταδόσεως της νόσου. Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με θλίψη διαπιστώνει ότι ορισμένα ΜΜΕ δεν παύουν ποτέ να στοχοποιούν τους ορθόδοξους χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς, ως ιδεολογικό αντίπαλό τους.

Απέναντι στις διαστρεβλώσεις του λόγου της Εκκλησίας υπενθυμίζεται ότι η Εκκλησία της Ελλάδος με τις Εγκυκλίους και τις Ανακοινώσεις Της: α) πάντοτε συνιστά πειθαρχία στα υγειονομικά μέτρα μέσα και έξω από τους Ιερούς Ναούς, β) ουδέποτε υποστήριξε τους αρνητές της πανδημίας, γ) ουδέποτε διέδωσε παιδαριώδεις και ειδωλολατρικές απόψεις ότι οι ορθόδοξοι ιερείς ή γενικώς οι χριστιανοί δεν πρόκειται να νοσήσουν λόγω της ιδιότητάς τους.

Αντιθέτως η Ιερά Σύνοδος από την αρχή της υγειονομικής κρίσεως συνεργάζεται με την Πολιτεία, και τα μέλη Της τηρούν τις υγειονομικές προβλέψεις, προτρέποντας τους κληρικούς και τον πιστό Λαό να τηρούν όσους περιορισμούς θεσμοθετούνται από το Κράτος και εισηγούνται οι επιστημονικοί σύμβουλοί του.

Η Εκκλησία αυτονόητα αποδέχεται την σημασία και αποστολή της ιατρικής επιστήμης, όπως υπαγορεύεται από την Αγία Γραφή: «Τίμα τον ιατρό όπως του αρμόζει, έχοντας υπ’ όψιν σου τις υπηρεσίες του στις ανάγκες σου, γιατί ο Κύριος τον έκτισε» (Σοφ. Σειράχ 38,1), τονίζοντας την καίρια παρουσία της πίστεως στον Θεό για την θεραπεία του πιστεύοντος ανθρώπου: «Συγχρόνως όμως παρακάλεσε και τον Κύριο· και αυτός θα σε θεραπεύσει» (Σοφ. Σειράχ 38,1).

Ορισμένοι επίδοξοι καθοδηγητές της κοινής γνώμης επιμένουν με νευρωτικό τρόπο να ασχολούνται αποκλειστικά με την Θεία Κοινωνία και να επιβάλουν αντιεπιστημονικούς συσχετισμούς με τη διασπορά του κορωνοϊού, σε πείσμα των επιδημιολογικών στοιχείων και αποφαίνονται ακόμα και για ζητήματα πίστεως «δογματίζοντας» δίχως καμία θεολογική γνώση και αρμοδιότητα.

Αφ’ ης στιγμής η δημοκρατική Πολιτεία εγγυάται την θρησκευτική ελευθερία, δεν είναι δικαίωμά τους να ζητούν την κρατική απαγόρευσή της Θείας Κοινωνίας ως «ανθυγιεινής», επειδή δεν πιστεύουν οι ίδιοι. Και κυρίως δεν είναι δικαίωμά τους να επιχαίρουν και να χλευάζουν την κοίμηση ενός συνανθρώπου τους, επειδή ήταν κληρικός της Εκκλησίας, την οποία θεωρούν ως παράταξη και μάλιστα αντίθετη τους.

Απευθύνουμε προς όλους θερμότατη έκκληση να μην ενδώσουν στην καλλιέργεια κοινωνικού ρατσισμού, στην στοχοποίηση και ενοχοποίηση των αρρώστων και των νεκρών της πανδημίας του κορωνοϊού για οποιονδήποτε λόγο.

Παρακαλούμε όλοι να παραμείνουν συγκρατημένοι, να σεβασθούν τους ασθενείς, τους ιατρούς, τους νοσηλευτές και όσους αγωνίζονται για την θεραπεία των ασθενών, ενώ ταυτόχρονα παρακαλούμε να δείξουν όλοι τον πρέποντα σεβασμό στον μακαριστό Μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κυρό Ιωάννη, ο οποίος στα δέκα χρόνια της ποιμαντορίας του προσέφερε τα μέγιστα σε όλους τους τομείς της διακονίας του. Το ευσεβές πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος μέσα στην πανδημία συνεχίζει να προσεύχεται για την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων, ενώ και οι κληρικοί τελούν την Θεία Λειτουργία προσφέροντας αναίμακτη θυσία στον Κύριο «υπέρ των μισούντων και αγαπώντων ημάς» και «υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας»».