Το γνωρίζατε; – Γιατί δεν χρησιμοποιείται λευκός οίνος στη Θεία Κοινωνία;

Η Θεία Ευχαριστία, ή Θεία Κοινωνία, ή Αγία Κοινωνία, ή Θεία Μετάληψη, ή Δείπνο του Κυρίου, είναι η πεμπτουσία της ορθοδόξου λατρευτικής ζωής, η οποία δικαίως αποκαλείται θεία, διότι πράγματι είναι Ευχαριστία θεϊκή και ουράνιος. Δεν είναι δικό μας εφεύρημα. Είναι δωρεά του Πανάγαθου Θεού στους ανθρώπους.

Ότι δε τελείται κατά το κορυφαίο αυτό μυστήριο, τη Θεία Ευχαριστία, είναι εικόνα και πρόγευση των έσχατων της Βασιλείας του Θεού και της τελικής ενότητος του λαού του Θεού.

Τα πάντα στη Θεία Ευχαριστία είναι θεανθρώπινα και μόνο μετέχοντας ο πιστός στην αναίμακτη αυτή μυσταγωγία μπορεί να μείνει αληθινά πιστός, μέλος της αγίας του Χριστού Εκκλησίας. Γι’ αυτό κατά την τέλεση της Θ. Λειτουργίας δεν χωρεί καμία αταξία, τίποτα το αντικανονικό και αντιπαραδοσιακό. Ο Θεός μας είναι Θεός τάξεως και όχι ακαταστασίας. Εάν διάφορες αταξίες και παρεκτροπές δεν αρέσουν σε μας, πολύ περισσότερο δεν αρέσουν στον Θεό και τον θλίβουν.

Ωστόσο, γεννώνται μερικές φορές διάφορα ερωτήματα, τα οποία σχετίζονται με τη λατρευτική ζωή. Η Εκκλησία στα ποικίλα αυτά ερωτήματα δεν μένει βέβαια απαθής. Άπαντα στηριζόμενη στη ζώσα θεολογία της, στην Ιερά Παράδοση και στους ιερούς Κανόνες της.

Ένα από αυτά τα ερωτήματα είναι εάν επιτρέπεται ο Ιερέας κατά να χρησιμοποιήσει λευκό οίνο για τη Θεία Ευχαριστία.

Κατ’ αρχήν κατά τον κανόνα 37 της Καρθαγένης «εν τοις αγίοις μηδέν πλέον τον σώματος και τον αίματος τον Κυρίου προσενεχθείη, ως και αυτός ο Κύριος παρέδωκε, τουτέστιν, άρτον και οίνον ύδατι μεμιγμένον».

Και ο 3ος Αποστολικός κανόνας ομιλεί σαφώς για οίνον και όχι κάποιο είδος οίνου.

Κατά την άποψή μας ο οίνος πρέπει να είναι ερυθρός γλυκός από αμπέλια, δηλωτικός του αίματος. Σήμερα μάλιστα που είναι άφθονος ο ερυθρός οίνος, δεν δικαιολογείται η χρήση λευκού οίνου για τη Θεία Ευχαριστία.

Εννοείται ότι ο ιερεύς οφείλει να ελέγχει αφ’ εσπέρας τον οίνον τον οποίον θα χρησιμοποιήσει κατά την Προσκομιδήν, ώστε να είναι καθαρός και πραγματικός οίνος.