Ερευνητής υποστηρίζει πως βρήκε την ακριβή ημερομηνία της Σταύρωσης του Ιησού

Ερευνητής υποστηρίζει πως ανακάλυψε την ακριβή ημερομηνία της Σταύρωσης του Ιησού.

Τα Ευαγγέλια δίνουν λεπτομερείς περιγραφές για τα γεγονότα πριν τον θάνατο του Ιησού. Στο Κατά Μάρκον (15:34) αναφέρεται πως πέθανε την «ένατη ώρα», δηλαδή γύρω στις 3:00 το απόγευμα.

Η εβραϊκή ημέρα χωριζόταν σε δώδεκα ώρες που ξεκινούσαν με την ανατολή του ήλιου, περίπου στις 6:00 π.μ., κάνοντας την ένατη ώρα να αντιστοιχεί στο απόγευμα.

Ο συγγραφέας Woodrow Michael Kroll, στο βιβλίο του «The Day Jesus Died», συνδυάζει στοιχεία από τις τέσσερις αφηγήσεις των Ευαγγελίων, τα οποία αναφέρουν πως η Σταύρωση έγινε την «Ημέρα της Παρασκευής», την ημέρα προετοιμασίας πριν από το εβραϊκό Σάββατο.

Για να ενισχύσει το επιχείρημά του, ο Kroll στράφηκε στα άστρα. Υπολόγισε ότι στις 3 Απριλίου του 33 μ.Χ. υπήρχε πανσέληνος, όπως απαιτούσε το Πάσχα, και εκείνο το βράδυ σημειώθηκε μερική έκλειψη σελήνης, ορατή από την Ιερουσαλήμ. Η κοκκινωπή απόχρωση της σελήνης λίγες ώρες μετά τη Σταύρωση θυμίζει την αναφορά του Πέτρου στις Πράξεις των Αποστόλων (2:20): «Η σελήνη θα μεταβληθεί εις αίμα».

Οι ιστορικές πηγές συμφωνούν με το χρονικό πλαίσιο. Ο Πόντιος Πιλάτος, Ρωμαίος διοικητής της Ιουδαίας από το 26 έως το 36 μ.Χ., επέβλεψε τη δίκη και την εκτέλεση του Ιησού. Μετά την πτώση του πολιτικού του συμμάχου Σηιανού το 31 μ.Χ., ο Πιλάτος βρέθηκε σε ευάλωτη θέση, κάτι που εξηγεί την αμηχανία του κατά τη διάρκεια της δίκης.

Ο Λίθος του Πιλάτου, που ανακαλύφθηκε το 1961, επιβεβαιώνει την ύπαρξή του, ενώ ένα καρφωμένο οστό φτέρνας από το 1968 αντιστοιχεί στα ρωμαϊκά πρότυπα σταύρωσης που περιγράφουν τα Ευαγγέλια.

Στο Κατά Ιωάννην (19:31–33) αναφέρεται ότι, επειδή ήταν η Ημέρα της Προετοιμασίας, οι Εβραίοι ζήτησαν να κατέβουν τα σώματα πριν αρχίσει το Σάββατο.

Οι στρατιώτες έσπασαν τα πόδια των άλλων δύο καταδικασμένων, αλλά διαπίστωσαν ότι ο Ιησούς είχε ήδη πεθάνει, επιβεβαιώνοντας την αφήγηση των Ευαγγελίων.

Ο συγγραφέας συνδέει την προφητεία του Δανιήλ (9:24–27), σύμφωνα με την οποία, αν μετρηθούν 483 χρόνια από το διάταγμα του 445 π.Χ. για την ανοικοδόμηση των τειχών της Ιερουσαλήμ, η σταύρωση τοποθετείται ακριβώς στο 33 μ.Χ.

Η προφητεία ότι «ο Χρισμένος θα κοπεί» συμπίπτει χρονικά με το Πάσχα και την έκλειψη εκείνου του έτους. Ο Ιησούς πέθανε την 14η του Νισάν, την ημέρα του Πάσχα, την ίδια ώρα που θυσιαζόταν το πασχαλινό αρνί, επιβεβαιώνοντας τον συμβολισμό του ως «Αμνού του Θεού».

Σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, ο Ιησούς ενταφιάστηκε πριν τη δύση του ήλιου την Παρασκευή και αναστήθηκε την Κυριακή, «την πρώτη ημέρα της εβδομάδας». Αυτό συνάδει με την προφητεία των «τριών ημερών και τριών νυχτών» του Κατά Ματθαίον.

Μια σταύρωση την Τετάρτη, υποστηρίζει ο Kroll, θα περιόριζε το χρονικό διάστημα, καθιστώντας αδύνατη την πλήρη εκπλήρωση της προφητείας.

Οι αστρονομικοί υπολογισμοί επιβεβαιώνουν ότι στις 3 Απριλίου 33 μ.Χ. υπήρξε πανσέληνος, συμβατή με το Πάσχα, και μερική έκλειψη εκείνο το βράδυ, γεγονός που εναρμονίζεται πλήρως με τα Ευαγγέλια. Τοποθετώντας τη Σταύρωση την Παρασκευή, η ακολουθία των γεγονότων αποκτά συνέπεια και ιστορική αξιοπιστία.

Όπως καταλήγει ο Kroll: «Με βάση τις μαρτυρίες, τα ιστορικά και λογοτεχνικά δεδομένα, οι αναγνώστες μπορούν να εντοπίσουν την ακριβή στιγμή που ο Ιησούς είπε “Τετέλεσται”. Είναι σχεδόν σαν να ήσουν εκεί».