Ιστορικός ισχυρίζεται πως ανακάλυψε την ακριβή τοποθεσία όπου έγινε το πρώτο θαύμα του Χριστού

Ιστορικός υποστηρίζει πως ανακάλυψε την ακριβή τοποθεσία όπου έγινε το πρώτο θαύμα του Χριστού.

Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, ο Χριστός μετέτρεψε το νερό σε κρασί κατά τη διάρκεια ενός γάμου στο χωριό Κανά, όμως οι ακριβείς λεπτομέρειες για την τοποθεσία παραμένουν περιορισμένες. Το κείμενο αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ήσαν εκεί έξι λίθιναι υδρίαι, κατά την καθαρισμόν των Ιουδαίων, χωρούσαι ανά μετρητά δύο ή τρία».

Ο Ιησούς είπε στους υπηρέτες: «Γεμίστε τις υδρίες με νερό» και εκείνοι τις γέμισαν μέχρι πάνω. Έπειτα τους είπε: «Τώρα βγάλτε λίγο και δώστε το στον αρχιτρίκλινο» και μόλις εκείνος το δοκίμασε, το νερό είχε γίνει κρασί.

Η επικρατέστερη θεωρία μέχρι σήμερα τοποθετούσε την βιβλική Κανά στο σημερινό Κφαρ Κάνα, μία πόλη στο Γαλιλαίο του Ισραήλ, που προσκυνητές τιμούν εδώ και αιώνες, όπως αναφέρει η Εγκυκλοπαίδεια της Καθολικής Εκκλησίας του 1914. Ο Τομ ΜακΚάλοου ωστόσο, καθηγητής θεολογίας και ιστορίας στο Centre College μέχρι το 2017, υποστηρίζει ότι η πραγματική τοποθεσία του βρίσκεται πέντε μίλια βορειότερα, στο σημείο που ονομάζεται Χιρμπέτ Κάνα. Το χωριό αυτό, όπως τονίζει, κατοικείτο από Εβραίους από το 323 π.Χ. έως το 324 μ.Χ. και συγκεντρώνει μοναδικά στοιχεία που ενισχύουν την αυθεντικότητά του.

Κατά τις ανασκαφές του, ο ΜακΚάλοου εντόπισε ένα υπόγειες στοές και σπηλιές διακοσμημένες με σταυρούς και επιγραφές με τον Χριστό, που χρονολογούνται πάνω από 1.500 χρόνια πριν. «Ανακαλύψαμε έναν μεγάλο λατρευτικό χώρο που χρησιμοποιούσαν Χριστιανοί προσκυνητές ήδη από τα τέλη του 5ου ή τις αρχές του 6ου αιώνα, και συνέχισε να χρησιμοποιείται μέχρι και την εποχή των Σταυροφοριών, τον 12ο αιώνα», εξηγεί.

Επιπλέον, αποκάλυψε έναν βωμό και ένα ράφι που έφερε μια πέτρινη υδρία, ενώ υπήρχε επαρκής χώρος για άλλες πέντε, γεγονός που ταιριάζει απόλυτα με την βιβλική περιγραφή των έξι λίθινων υδριών. Στους τοίχους του χώρου εντοπίστηκαν επίσης επιγραφές με τη φράση «Κύριε Ιησού» στην κοινή ελληνιστική διάλεκτο (Κοινή Ελληνική), που ενίσχυαν τον θρησκευτικό του χαρακτήρα.

Ο ΜακΚάλοου υποστηρίζει ακόμη ότι το Κφαρ Κάνα δεν αναγνωριζόταν ως τόπος προσκυνήματος για την Κανά μέχρι τον 18ο αιώνα, όταν οι Φραγκισκανοί οργάνωναν τα χριστιανικά προσκυνήματα κυρίως για λόγους πρακτικότητας και όχι ιστορικής ακρίβειας. «Οι ανασκαφές μας δείχνουν ότι επρόκειτο για ένα ακμάζον εβραϊκό χωριό, στην καρδιά των περιοχών όπου έζησε και έδρασε ο Ιησούς», καταλήγει ο ΜακΚάλοου.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η Κανά λειτουργούσε ως ένα «ασφαλές καταφύγιο» για τον Ιησού και τους μαθητές του, στο οποίο επέστρεφαν κάθε φορά που αντιμετώπιζαν αντίσταση στην Ιουδαία.