Εναποθέσεις ασβεστίου στο πρόσωπο: Οι αιτίες και οι τρόποι αντιμετώπισης

Οι εναποθέσεις ασβεστίου στο πρόσωπο, θα πρέπει να γίνει γνωστό πώς εμφανίζονται όταν κάποιος τραυματισμός του δέρματος, φλεγμονή ή συστημικά προβλήματα υγείας διαταράσσουν την ισορροπία των μετάλλων του σώματος.

Οι δερματολόγοι αναγνωρίζουν διάφορους τύπους:

• Δυστροφική ασβεστοποίηση: Εμφανίζεται σε προηγουμένως κατεστραμμένο ή φλεγμονώδες δέρμα, ακόμη και όταν τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα είναι φυσιολογικά. Οι ουλές ακμής είναι μια κοινή αιτία αυτού του φαινομένου στο πρόσωπο.
• Μεταστατική ασβεστοποίηση: Συνδέεται με υψηλό ασβέστιο ή φωσφορικό άλας στο αίμα, συχνά λόγω νεφρικής νόσου ή διαταραχών του παραθυρεοειδούς αδένα.
• Ιδιοπαθής ασβεστοποίηση: Οι εναποθέσεις σχηματίζονται χωρίς προφανή αιτία.
• Ιατρογενής ασβεστοποίηση: Αποτελέσματα ιατρικών διαδικασιών ή τραυμάτων του δέρματος, όπως επαναλαμβανόμενες ενέσεις.

Στο πρόσωπο, οι δυστροφικές και ιδιοπαθείς μορφές είναι πιο συχνές, γι’ αυτό και οι εναποθέσεις ασβεστίου εμφανίζονται συχνά γύρω από τα μάτια ή σε περιοχές με παλαιότερο τραυματισμό του δέρματος.

Τι είναι η ασβεστοποίηση δέρματος;

Η ασβεστοποίηση δέρματος αναφέρεται στην ανώμαλη συσσώρευση αλάτων ασβεστίου στο δέρμα ή στους υποκείμενους ιστούς.

Σε αντίθεση με το διαιτητικό ασβέστιο, που ενδυναμώνει οστά και δόντια, αυτές οι εναποθέσεις είναι άστοχες, οδηγώντας σε ορατά και μερικές φορές άβολα εξογκώματα.

Στο πρόσωπο, συνήθως εμφανίζονται ως σκληρά, λευκά ή κίτρινα οζίδια, που δεν εξαφανίζονται με τις τυπικές θεραπείες ακμής. Ανάλογα με την αιτία, μπορεί να είναι μικρά και εντοπισμένα ή να εμφανίζονται σε συστάδες.

Πώς φαίνονται και αισθάνονται οι εναποθέσεις ασβεστίου;

Οι εναποθέσεις ασβεστίου έχουν χαρακτηριστικά που τις διαφοροποιούν από τις τυπικές δερματικές ατέλειες:

• Είναι σφιχτές ή σκληρές σαν πέτρα στην αφή, σε αντίθεση με τα πιο μαλακά σπυράκια ή κύστες.
• Το χρώμα τους είναι συνήθως λευκό έως κιτρινωπό, μερικές φορές εμφανές μέσα από το δέρμα.
• Μπορεί να είναι ανώδυνες, αν και μερικές προκαλούν ευαισθησία ή φλεγμονή.
• Οι μεγαλύτερες εναποθέσεις μπορεί περιστασιακά να σπάσουν, απελευθερώνοντας ένα υλικό σαν κιμωλία ή σαν οδοντόκρεμα.

Επειδή δεν συμπεριφέρονται όπως η ακμή ούτε ανταποκρίνονται σε κρέμες που πωλούνται χωρίς ιατρική συνταγή, πολλοί τις μπερδεύουν με κάτι άλλο μέχρι να κάνει ένας δερματολόγος τη διάγνωση.

Πώς να ξεχωρίσετε τις εναποθέσεις ασβεστίου από άλλα εξογκώματα

Στο πρόσωπο, αρκετές δερματικές παθήσεις μπορούν να μιμηθούν την ασβέστωση του δέρματος. Δείτε πώς διαφέρουν:

• Κεχρία (milia): Μικροσκοπικές, λευκές κύστες, που προκαλούνται από παγιδευμένη κερατίνη κάτω από το δέρμα. Σε αντίθεση με τις εναποθέσεις ασβεστίου, είναι μαλακές, ομοιόμορφες σε μέγεθος και συχνά υποχωρούν μετά από απαλή αφαίρεση από έναν δερματολόγο.
• Σπυράκια ακμής: Φλεγμονώδη, κόκκινα εξογκώματα ή φλύκταινες γεμάτες με λάδι και βακτήρια. Συχνά είναι ευαίσθητες, περιβάλλονται από ερυθρότητα και ανταποκρίνονται στις θεραπείες για την ακμή, σε αντίθεση με την άκαμπτη σκληρότητα των εναποθέσεων ασβεστίου.
• Σμηγματογόνες κύστες: Μεγαλύτεροι, θολωτοί όγκοι κάτω από το δέρμα γεμάτοι με λιπαρό υλικό. Αισθάνονται πιο ελαστικές παρά σκληρές και μπορούν να κινηθούν ελαφρώς υπό πίεση. Οι εναποθέσεις ασβεστίου είναι σταθερές, πιο πετρώδεις και λιγότερο εύκαμπτες.

Οι δερματολόγοι συχνά χρησιμοποιούν βιοψία δέρματος ή απεικόνιση εάν η διάγνωση είναι αβέβαιη, αλλά σε πολλές περιπτώσεις, η προσεκτική κλινική αξιολόγηση είναι αρκετή για να τις διακρίνει.

Διάγνωση και αξιολόγηση

Για να επιβεβαιώσει την ασβέστωση δέρματος, ένας δερματολόγος μπορεί να συστήσει:

• Φυσική εξέταση για την αξιολόγηση του μεγέθους, της θέσης και της συνοχής.
• Εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο της λειτουργίας του ασβεστίου, του φωσφόρου, των νεφρών και των παραθυρεοειδών.
• Βιοψία δέρματος για την επαλήθευση των εναποθέσεων ασβεστίου και τον αποκλεισμό κύστεων ή όγκων.
• Ακτινογραφίες ή υπερηχογράφημα, εάν υπάρχουν υποψίες για βαθύτερες εναποθέσεις.

Αυτή η εξέταση είναι σημαντική, επειδή οι εναποθέσεις μερικές φορές αντανακλούν ευρύτερα προβλήματα υγείας που χρήζουν προσοχής.

Επιλογές θεραπείας για τις εναποθέσεις ασβεστίου στο πρόσωπο

Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία, τη σοβαρότητα και το εάν οι όζοι προκαλούν πόνο ή αισθητικά προβλήματα. Οι επιλογές περιλαμβάνουν:

• Παρατήρηση: Μικρές, ανώδυνες εναποθέσεις μπορούν να παρακολουθούνται εάν δεν είναι ενοχλητικές.
• Φαρμακευτική αγωγή: Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, φάρμακα όπως η διλτιαζέμη (ένας αναστολέας διαύλων ασβεστίου) ή τα διφωσφονικά μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση των εναποθέσεων.
• Χειρουργική αφαίρεση: Οι δερματολόγοι μπορούν να αφαιρέσουν τους όζους που είναι επώδυνοι ή αισθητικά προβληματικοί.
• Θεραπεία με λέιζερ: Ορισμένες τεχνικές λέιζερ μπορούν να διασπάσουν τις εναποθέσεις με ελάχιστες ουλές.
• Αντιμετώπιση υποκείμενων αιτιών: Η διαχείριση της νεφρικής νόσου, των διαταραχών του παραθυρεοειδούς ή άλλων μεταβολικών παθήσεων αποτρέπει την υποτροπή.

Επειδή οι εναποθέσεις ασβεστίου μπορούν να επανεμφανιστούν, η θεραπεία συχνά στοχεύει στην ανακούφιση και την αισθητική βελτίωση παρά στη θεραπεία.

Συχνές Ερωτήσεις

Είναι επικίνδυνες οι εναποθέσεις ασβεστίου στο πρόσωπο;

Όχι πάντα. Οι περισσότερες είναι καλοήθεις, αλλά μερικές μπορεί να υποδεικνύουν κάποια υποκείμενη μεταβολική διαταραχή. Ένας δερματολόγος θα πρέπει να τις αξιολογήσει.

Εξαφανίζονται οι εναποθέσεις ασβεστίου από μόνες τους;

Κάποιες μικρές μπορεί να παραμείνουν σταθερές ή να συρρικνωθούν, αλλά -χωρίς ιατρική θεραπεία- οι περισσότερες επιμένουν.

Μπορεί το σπάσιμο ή το τράβηγμα να αφαιρέσει τις εναποθέσεις ασβεστίου;

Όχι. Η προσπάθεια εξαγωγής τους με τα χέρια/νύχια/τσιμπιδάκια μπορεί να προκαλέσει μόλυνση ή ουλές. Μόνο ένας δερματολόγος πρέπει να τις αφαιρέσει με ασφάλεια.

Σχετίζονται με την υπερβολική κατανάλωση ασβεστίου;

Συνήθως όχι. Οι περισσότερες περιπτώσεις συνδέονται με δερματική βλάβη ή υποκείμενα ιατρικά προβλήματα, όχι με τη διατροφική πρόσληψη ασβεστίου.

Μπορούν οι εναποθέσεις ασβεστίου να επιστρέψουν μετά την αφαίρεσή τους;

Ναι. Η υποτροπή είναι συχνή, ειδικά εάν η βασική αιτία δεν εντοπιστεί και δεν αντιμετωπιστεί.