Δολοφονία Α.Καρυώτη: «Ήμουν κανονικά στο πόστο μου αλλά είδα αλλοδαπούς να διαπληκτίζονται» λέει ο λιμενικός που είχε βάρδια

Ο άνδρας του Λιμενικού που είχε υπηρεσία την ημέρα που δολοφονήθηκε από μέλη του πληρώματος του Blue Horizon o 36χρονος Αντώνης Καρυώτης, δίνει τις δικές του απαντήσεις για το βράδυ της περασμένης Τρίτης. 

Σύμφωνα με πληροφορίες όταν ο ίδιος κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις από στελέχη της υπηρεσίας του, φέρεται να υποστήριξε στην κατάθεσή του πως το μοιραίο βράδυ βρισκόταν ως όφειλε στο λιμάνι του Πειραιά και μάλιστα στον τομέα που ήταν επιφορτισμένος να φυλάει, εξηγώντας πως, λίγα λεπτά πριν το τραγικό περιστατικό, είχε απομακρυνθεί από το σημείο και είχε κατευθυνθεί προς τα εκδοτήρια λόγω ενός διαπληκτισμού.

Ειδικότερα, ο λιμενικός, φέρεται να ισχυρίστηκε ότι, λίγο πριν κλείσει η μπουκαπόρτα και ενώ το πλοίο ήταν έτοιμο να αποπλεύσει, αντιλήφθηκε πως αλλοδαποί διαπληκτίζονταν δίπλα στα εκδοτήρια.

Τότε κατευθύνθηκε προς το σημείο να δει τι συμβαίνει και, ενώ βρισκόταν εκεί, άκουσε φωνές από το Blue Horizon και αμέσως πήρε τον δρόμο της επιστροφής.

Φθάνοντας κοντά στον ντόκο άκουσε πολίτες να φωνάζουν «άνθρωπος στη θάλασσα» και τότε είδε τον 36χρονο Αντώνη.

Στη συνέχεια, σύμφωνα με πληροφορίες, ασχολήθηκε με την ανεύρεση και την περισυλλογή της σορού με την συνδρομή μίας μικρής λέμβου του ΟΛΠ στην οποία επέβαινε έτερο στέλεχος του Λιμενικού.

Οι ευθύνες του Λιμενικού 

Το Λιμενικό ευθύνεται για την ασφάλεια και την τάξη στο λιμάνι του Πειραιά. Η απόσταση των στελεχών του από το χώρο της τραγωδίας είναι ελάχιστη ή τουλάχιστον πρέπει να είναι ελάχιστη.

Ακόμα και αν δεν είχε συμβεί αυτό το πρωτοφανούς βιαιότητας περιστατικό, μόνο το γεγονός ότι ένα πλοίο αναχωρεί από το λιμάνι με ανοιχτό τον καταπέλτη, αποτελεί σαφέστατη παράβαση της νομοθεσίας και όλοι όσοι βρίσκονται στο λιμάνι πρέπει να λογοδοτήσουν γι’ αυτό.

Αυτό για να συμβεί σημαίνει ότι γίνεται πολλές φορές και είναι πλέον συνήθεια. Δηλαδή παραβιάζεται ο νόμος από… συνήθεια.

Αυτό επιπλέον σημαίνει πως υπάρχουν διαπλεκόμενες σχέσεις των λιμενικών με τους πλοιοκτήτες οι οποίοι τυγχάνουν ενός καθεστώτος ιδιότυπης, για να μην πούμε ολοκληρωτικής ασυλίας.