Άλλα σπορ
Ο Μάικ Τάισον (Michael Gerard “Mike” Tyson, 30 Ιουνίου 1966)[1] είναι Αμερικανός πρώην πυγμάχος, που αποσύρθηκε οριστικά από το άθλημα το 2006.
Γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης στις 30 Ιουνίου 1966. Ήταν ο αδιαμφισβήτητος πρωταθλητής βαρέων βαρών, κατακτώντας τους τίτλους WBC (1986-90, 1996-97), WBA (1987-90, 1996) και IBF (1987-90). Κέρδισε τον τίτλο WBC σε ηλικία μόλις 20 ετών, 4 μηνών και 22 ημερών, κερδίζοντας τον Τρέβορ Μπέρμπικ (Trevor Berbick) στο δεύτερο γύρο. Έχει ύψος 1.78 cm και μερικά από τα παρατσούκλια του είναι «Kid Dynamite» και «Iron Mike»
Μεγαλωμένος σε φτωχικές συνοικίες του Μπρούκλιν, όπου σε νεαρή ηλικία συμμετείχε σε συμμορίες[4], ο Τάισον τέθηκε υπό την κηδεμονία και καθοδήγηση του εκπαιδευτή Κας Νταμάτο (Cus D’Amato), ο οποίος είχε ήδη αναδείξει τους πρωταθλητές Φλόιντ Πάτερσον και Χοζέ Τόρες. Ξεκίνησε να αγωνίζεται ως επαγγελματίας το 1985 και γρήγορα αναρριχήθηκε στην κορυφή της πυγμαχίας.
Επικρίθηκε συχνά για τη βίαιη συμπεριφορά του, τόσο εντός όσο και εκτός του ρινγκ, ωστόσο αναγνωρίζεται ως ένας από τους σπουδαιότερους πυγμάχους. Επεισοδιακός υπήρξε ο δεύτερος αγώνας του με τον Εβάντερ Χόλιφιλντ το 1996, κατά τον οποίο ο Τάισον δάγκωσε το αυτί του αντιπάλου του, με αποτέλεσμα να ανακληθεί η άδειά του για ένα χρόνο από την αθλητική ένωση της Νεβάδας και να του επιβληθεί πρόστιμο 3 εκατ. δολαρίων[
