Τρεις συμβουλές για να διαχειριστείς τη συμβίωση με κάποιον με τελείως διαφορετική ανοχή στην ακαταστασία

Το σπίτι είναι το μόνο μέρος όπου μπορούμε να περιμένουμε πως θα νιώσουμε χαλαροί και άνετοι, στο τέλος μιας κουραστικής ημέρας. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η συμβίωση με κάποιον που έχει διαφορετική ανοχή στην ακαταστασία (και, με τη σειρά του, μια διαφορετική αντίληψη για το πώς πρέπει να μοιάζει ή να είναι ένα σπίτι) μπορεί να προκαλέσει πολλές συγκρούσεις.

«Μεταξύ των ανθρώπων που ζουν μαζί, δεν έχει σημασία αν είναι και οι δύο εξαιρετικά καθαροί ή πολύ ακατάστατοι, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι σε αυτό τον τομέα σκέφτονται παρόμοια ή διαφορετικά», λέει η Sarah Riforgiate, αναπληρώτρια καθηγήτρια επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin Milwaukee. «Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των ορίων σε δύο άτομα, τόσο περισσότερη σύγκρουση θα έχουν».

Η Riforgiate λέει ότι η δυναμική τείνει να διαδραματίζεται ως εξής: Το πιο προσεγμένο άτομο δεν μπορεί παρά να δει το πάντα παρόν χάος ως καταπάτηση στο καταφύγιό του. Καθώς συναντά επανειλημμένα πράγματα όπως πιάτα στο νεροχύτη ή σκόνη στο πάτωμα, απογοητεύεται, αναλαμβάνει καθήκοντα καθαρισμού ή οργάνωσης και θυμώνει στον συγκάτοικο ή τον σύντροφό του καθώς το κάνει – κάτι που μπορεί να πυροδοτήσει έναν καυγά. Το πιο πιθανό είναι ότι οι δύο αυτοί άνθρωποι έχουν πολύ διαφορετικές εμπειρίες σχετικά με αυτόν τον τομέα – το άτομο που δημιουργεί και διατηρεί την ακαταστασία μπορεί να μην συνειδητοποιεί καν ότι προκαλεί πρόβλημα.

Για να αποφύγεις αυτήν την αρνητική κατάσταση και να μάθεις να ζεις με κάποιον που έχει διαφορετική ανοχή στην ακαταστασία, είναι απαραίτητο να κατανοήσεις αυτή τη διαφορά και στη συνέχεια να δημιουργήσεις ένα οικιακό σύστημα που να το λαμβάνει υπόψη. Ακολουθούν μερικές συμβουλές που θα σε βοηθήσουν:

1. Απλοποίησε όσο το δυνατόν περισσότερο

Σε μια προσπάθεια να ελέγξουν μια χαοτική κατάσταση, τα τακτικά άτομα συχνά προσθέτουν περιττά επίπεδα σε ένα οργανωτικό σύστημα, όπως κουτιά με χρωματική κωδικοποίηση, διαχωριστικά συρταριών, κάδους μέσα σε κάδους. Αλλά, κατά ειρωνικό τρόπο, αυτά τείνουν να λειτουργούν καλύτερα για τους ανθρώπους που είναι ήδη τακτοποιημένοι παρά για τους ακατάστατους, λέει η Kelly McMenamin, συγγραφέας του «Organize Your Way». Αντίθετα, προτείνει τη δημιουργία διαδικασιών ενός σταδίου για όσο το δυνατόν περισσότερες οικιακές εργασίες, ρωτώντας συνεχώς τον εαυτό σου εάν ένα επιπλέον στοιχείο είναι απολύτως απαραίτητο για να λειτουργήσει ένα σύστημα (και να το παραλείψεις αν δεν είναι).

2. Δημιούργησε προσωπικές ζώνες για να περιορίσεις την ακαταστασία

Ακόμα κι αν οι κοινόχρηστοι χώροι δεν μπορούν να διατηρηθούν ακριβώς όπως θα τους κρατούσες αν ζούσες μόνη σου, οι καθορισμένες προσωπικές ζώνες σίγουρα μπορούν να το κάνουν. Αυτοί είναι χώροι που διαμορφώνονται για κάθε άτομο—επειδή οι ανάγκες σου δεν υπερβαίνουν τις ανάγκες του συντρόφου σου και αντίστροφα, λέει η Brandie Larsen, συνιδρύτρια της υπηρεσίας οργάνωσης Home+Sort. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να έχεις περιοχές που είναι εγγυημένα απαλλαγμένες από ακαταστασία, όπως ο πάγκος της κουζίνας ή το μπάνιο, και ο σύντροφός σου μπορεί να έχει ζώνες με την ακαταστασία του ενώ παραμένει περιορισμένος.

3. Όρισε ένα πρόγραμμα για βασικές εργασίες καθαρισμού και μικροδουλειές

Το να έχεις διαφορετική ανοχή στην ακαταστασία από τον σύντροφό ή τον συγκάτοικό σου σημαίνει ότι οι δυο σας θα αναγνωρίσετε ότι κάτι είναι βρώμικο ή αποδιοργανωμένο σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, λέει η Riforgiate. Και αν συμφωνείτε να καθαρίζετε απλώς μια περιοχή όταν πρέπει να καθαριστεί, το άτομο με τη χαμηλότερη ανοχή στην ακαταστασία θα καταλήγει πάντα να το κάνει πρώτο. Έτσι, αντί να αποφασίσετε να κάνετε δουλειές όπως χρειάζεται, ορίστε και τηρήστε ένα πρόγραμμα για βασικές εργασίες καθαρισμού.

Για να προσδιορίσετε τον ρυθμό για κάθε εργασία, μιλήστε για το πόσο συχνά θα θέλατε να γίνεται και μετρήστε πώς ο σύντροφός ή ο συγκάτοικός σου μπορεί ρεαλιστικά να συμβάλει σε αυτό. Στη συνέχεια, σκεφτείτε ποιο επίπεδο «ακαταστασίας» μπορεί να είστε σε θέση να χειριστείτε για μια συγκεκριμένη εργασία. Αν μπορείς να είσαι σίγουρη ότι ο σύντροφός ή ο συγκάτοικός σου θα φροντίζει τα πιάτα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, για παράδειγμα, τότε ίσως να είσαι εντάξει με το να αφήσεις μερικά πιάτα να κάτσουν για λίγο στον νεροχύτη και να του δώσεις κάποιο περιθώριο.