Κι όμως σε αυτή την ευρωπαϊκή χώρα οι πολίτες… έφαγαν τον πρωθυπουργό τους

Πίσω στο 1672, η Ολλανδία, η οποία ήταν τότε γνωστή ως Ολλανδική Δημοκρατία, βρισκόταν σε πόλεμο με την Αγγλία και τη Γαλλία.

Ο ντε Βιτ ήταν πρωθυπουργός της χώρας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Πολλοί από τους κατοίκους της Ολλανδικής Δημοκρατίας ήταν απογοητευμένοι με την ηγεσία του και ήθελαν να πάρει τον έλεγχο ο διάσημος Γουίλιαμ του Οίκου του Οράνζ Νάσαου που εκείνη την εποχή ό,τι πιο κοντινό είχε η Δημοκρατία σε μια βασιλική οικογένεια.

Από την άλλη πλευρά, ο Γιόχαν Ντε Βιτ, μαζί με μια ισχυρή και πλούσια τάξη εμπόρων, εκπροσωπούσε τα δημοκρατικά συμφέροντα.

Στις 21 Ιουνίου του ίδιου έτους, ένας δολοφόνος μαχαίρωσε τον Ντε Βιτ τραυματίζοντάς τον σοβαρά. Στη συνέχεια ο Ντε Βιτ παραιτήθηκε από την ηγετική του θέση, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για τους ανθρώπους που συνωμοτούσαν εναντίον του. Ο αδερφός του Κορνήλιος συνελήφθη για προδοσία, οδηγήθηκε σε μια φυλακή στη Χάγη και βασανίστηκε.

Όπως ήταν το έθιμο εκείνη την εποχή, τα βασανιστήρια ήταν απλώς ένα φυσιολογικό μέρος του να είσαι στη φυλακή, που χρησιμοποιούνταν για την εξομολόγηση. Φυσικά, δεν είχε μεγάλη σημασία αν η ομολογία ήταν αληθινή ή όχι – εφόσον το άτομο ομολόγησε, τα βασανιστήρια ήταν δικαιολογημένα.

Ο Κορνήλιος, αρνήθηκε να ομολογήσει. Καταδικάστηκε όμως σε εξορία. Ο Γιόχαν πήγε στη φυλακή για να βοηθήσει τον αδερφό του να προετοιμαστεί για το ταξίδι. Όμως φεύγοντας από τη φυλακή, τους άρπαξαν οι εξαγριωμένοι διαδηλωτές.

Το πλήθος έχασε τότε κάθε αίσθηση λογικής. Τους έγδυσαν, τους σκότωσαν, τους κομμάτιασαν και τους έφαγαν. “