Ιστορία
Κανείς δεν τη θυμάται όπως ήταν.
Είναι από τα σημεία σήματα-κατατεθέντα του κέντρου της Αθήνας. Η Πλατεία Ομονοίας είναι μετά το Σύνταγμα, ο επόμενος κεντρικός προορισμός της ελληνικής πρωτεύουσας.
Παρόλα αυτά για όσους είναι νέοι ακόμα, θα έχει περάσει από το μυαλό ότι αυτή η πλατεία δεν είναι… πλατεία.
Στο παρακάτω άλμπουμ σου θυμίζουμε πώς ήταν όταν δημιουργήθηκε καθώς και μερικές πληροφορίες για αυτήν.
Σήμερα λοιπόν είναι κάπως έτσι.
Οι παλιότεροι όμως τη θυμούνται… κάπως έτσι.
Η πλατεία τελικά ξεκίνησε να διαμορφώνεται ως Πλατεία Όθωνος το 1859.
Ομόνοια ονομάστηκε το 1862, όταν γιορτάστηκε εκεί η έξωση του Όθωνα, που έληξε τις συγκρούσεις μεταξύ οθωνικών και αντιοθωνικών.
Το 1930 εγκαινιάστηκε ο γνωστός και μη εξαιρετέος υπόγειος σταθμός του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου, από τον ίδιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, επάνω σε οκτώ ψηλές κολώνες που εξυπηρετούσαν τον εξαερισμό του σταθμού στήθηκαν τα αγάλματα οκτώ μουσών, που δεν συμπάθησε ποτέ κανείς.
Όταν μία από αυτές έπεσε, τον Αύγουστο του 1936 στις διαδηλώσεις εναντίον του Μεταξά, και χτύπησε ανθρώπους, οριστικοποιήθηκε η απόφαση για την απόσυρσή τους. Εκείνες, ωστόσο, επιβίωσαν μέχρι σήμερα: Τέσσερις από αυτές βρίσκονται στην πλατεία της Καρδίτσας, δύο στην Αμοργό και δύο στις Καρυές Λακωνίας.
Το 1959 κατασκευάστηκε το σιντριβάνι που βλέπεις στις παλιές ταινίες.
Το 1988 πήρε την θέση του ο Δρομέας του Κώστα Βαρότσου, ο οποίος μεταφέρθηκε αργότερα παρά την θέληση του δημιουργού του απέναντι από το Χίλτον.
