Ε.Παπούλια για Π.Φιλιππίδη: «Eίμαι ένας άνθρωπος που συγχωρώ αλλά δεν ξεχνάω»

Η Εβελίνα Παπούλια μιλώντας στη διαδικτυακή εκπομπή του Παντελή Τουτουντζή, «Make up stories», αναφέρθηκε στη δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη, τονίζοντας πως «είμαι ένας άνθρωπος που συγχωρώ αλλά δεν ξεχνάω».

«Δεν με ενδιαφέρει καθόλου να αποδείξω κάτι. Το μόνο που σκέφτομαι σε κάθε δουλειά που κάνω είναι αν θα περάσω όμορφα», ανέφερε αρχικά η Εβελίνα Παπούλια και αποκάλυψε ότι πρόσφατα πήρε το δίπλωμα της γιόγκα.

Η ηθοποιός από την ηλικία των 6 ετών ήθελε να γίνει χορεύτρια. Επίσης, ανέφερε ότι στην εφηβεία της είχε μεγάλη κόντρα με τη μητέρα της, η οποία ήταν αυστηρός κριτής, αλλά και στήριγμά της. Στη συνέντευξή ανέφερε ότι έγινε μητέρα σε νεαρή ηλικία, όπου σημείωσε: «Η απόφαση να αποκτήσω την Αφροδίτη ήταν εντελώς συνειδητή. Έμεινα έγκυος και είπα “εννοείται πως το κρατάω” αν και όλοι μου έλεγαν “τι; Θα πας να καταστρέψεις την καριέρα σου;” και κάτι τέτοια. Εγώ, όμως, είπα όχι, πάμε».

Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Στα δύο χρόνια χώρισα, αλλά δεν με δυσκόλεψε καθόλου αυτό. Συνειδητή απόφαση γιατί ήμασταν σε μια φάση με τον Γιώργο που δεν το βλέπαμε να προχωράει οπότε το τελειώσαμε νωρίς έτσι ώστε να μην υπάρχουν και οι ανάλογες μνήμες στο παιδί».

«Πέρασα κατάθλιψη από το κύμα της αναγνωρισιμότητας. Εντάξει, δεν ήταν τότε έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα. Δεν ήξερα που πάνε τα τέσσερα. Έλεγα “τι έχουν πάθει όλοι αυτοί μαζί μου; Γιατί συμβαίνει αυτό”;», παραδέχτηκε αργότερα η Εβελίνα Παπούλια για τη σειρά «Δύο Ξένοι».

Τέλος, η ηθοποιός κλήθηκε να κάνει ένα σχόλιο για τη δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη, όπου απάντησε: «Είναι μια υπόθεση, η οποία ανήκει εκεί που ανήκει και πρέπει να τελειώσει εκεί που ανήκει. Όπως ξεκίνησε εκεί, να τελειώσει εκεί. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θέλω να μαυρίζω τη ζωή μου με δυσάρεστα πράγματα. Το παρελθόν μένει στο παρελθόν. Επίσης είμαι ένας άνθρωπος που συγχωρώ, αλλά δεν ξεχνάω. Γιατί αν ξεχάσω σημαίνει ότι δεν με προστατεύω. Είμαι ένας άνθρωπος που διαχειρίζεται τις καταστάσεις με σεβασμό και αγάπη προς τον άνθρωπο, χωρίς να σημαίνει ότι θα επιλέξω να κάνω παρέα με κάποιον που μου κάνει κακό. Βάζω ένα όριο μέχρι εκεί που αντέχει το σύστημά μου. Δεν θέλω να αναλύσω κάτι που δεν έχει νόημα».