«Βόμβα» από Κ.Λαγκάρντ: «Ζούμε εποχή σαν αυτή πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο»

Για σημαντικές ομοιότητες της σημερινής κατάστασης με την περίοδο πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο κάνει λόγο η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Κριστίν Λαγκάρντ σε άρθρο της στο blog του Ταμείου λίγο πριν την σύνοδο των παγκόσμιων ηγετών στο Παρίσι για τα 100 χρόνια από το τέλος του Μεγάλου Πολέμου.

“Για αιώνες, οι παγκόσμιες οικονομικές μας τύχες διαμορφώνονται από τις δίδυμες δυνάμεις της τεχνολογικής προόδου και παγκόσμιας ενοποίησης. Αυτές οι δυνάμεις μπορούν να φέρουν ευημερία σε όλα τα κράτη. Ωστόσο, χωρίς τη σωστή διαχείριση, μπορούν επίσης να προκαλέσουν τκαταστροφή. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι ένα τέτοιο παράδειγμα”, αναφέρει στο άρθρο της η επικεφαλής του ΔΝΤ.

Όπως αναφέρει, τα χρόνια πριν τον Μεγάλο Πόλεμο ήταν μια περίοδος εξαιρετικής τεχνολογικής προόδου αλλά και πρωτόγνωρης παγκόσμιας ενοποίησης, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγάλου πλούτου. “Ωστόσο, αυτός ο πλούτος δεν διανεμήθηκε ισότιμα ή δίκαια… ήταν μια εποχή τεράστιας ανισότητας. Το 1910 στο Ηνωμένο Βασίλειο μόλις το 1% ήλεγχε σχεδόν το 70% των πλούτου της χώρας… Σήμερα μπορούμε να βρούμε σημαντικές ομοιότητες με την περίοδο πριν τον Μεγάλο Πόλεμο.”

Αλλά και μετά τον πόλεμο, προσθέτει η επικεφαλής του ΔΝΤ, “οι ηγέτες δεν κατάφεραν να αντλήσουν τα σωστά συμπεράσματα: έβαλαν και πάλι μπροστά το βραχυπρόθεσμο όφελος από τη μακροχρόνια ευημερία – αποχωρώντας από το εμπόριο, προσπαθώντας να επαναφέρουν τον χρυσό κανόνα και αποφεύγοντας τους κανονισμούς της ειρηνικής συνεργασίας.

Όπως το έθεσε ο John Maynard Keynes – ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του ΔΝΤ – σχολιάζοντας τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, η επιμονή να επιβληθεί στη Γερμανία η οικονομική καταστροφή μπορεί μόνο να οδηγήσει στο τέλος στην καταστροφή”.

Χρειάστηκε η φρίκη ενός δεύτερου πολέμου, αναφέρει η κα Λαγκάρντ, “για να βρεθούν βιώσιμες λύσεις στα κοινά μας προβλήματα. Τα Ηνωμένα Έθνη, η Παγκόσμια Τράπεζα και φυσικά το ίδρυμα στο οποίο είμαι επικεφαλής, το ΔΝΤ, είναι ένα περήφανο μέρος αυτής της κληρονομιάς.”

“Και το σύστημα που δημιουργήθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν πάντα σχεδιασμένο να μπορεί να προσαρμοστεί. Από την κίνηση στις ευέλικτες συναλλαγματικές ισοτιμίες την δεκαετία του 1970 μέχρι τη σύσταση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, οι προκάτοχοι μας είχαν καταλάβει ότι η παγκόσμια συνεργασία θα πρέπει να εξελίσσεται για να επιβιώσει”, προσθέτει.