Με την απόφαση του Α1 τμήματος του Αρείου Πάγου, τα ψηφοδέλτια του Εθνικού Μετώπου θα βρίσκονται κανονικά στα εκλογικά τμήματα όλης της Ελλάδας την Κυριακή 25η Ιουνίου.
Με την απόφαση του Α1 τμήματος του Αρείου Πάγου, τα ψηφοδέλτια του Εθνικού Μετώπου θα βρίσκονται κανονικά στα εκλογικά τμήματα όλης της Ελλάδας την Κυριακή 25η Ιουνίου.
Η Ροδόπη είναι μια ακριτική, ιδιαίτερα εθνικά ευαίσθητη Περιφέρεια της Πατρίδος μας! Είναι η μοναδική εκλογική Περιφέρεια της χώρας μας, που στις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 αναδείχτηκε νικητής ο ΣΥΡΙΖΑ!
Οι Έλληνες πολίτες θα προσέλθουν στις κάλπες την 25η Ιουνίου για να αναδείξουν τη νέα Βουλή της χώρας από την οποία θα προέλθει η επόμενη κυβέρνηση. Μόνο που το παιχνίδι είναι εξ’ υπαρχής στημένο. Η ψήφος όσων προσέλθουν δε θα είναι ισότιμη.
Η επικράτηση του Τούρκου Προέδρου στον δεύτερο γύρο των εκλογών, ήταν εν πολλοίς αναμενόμενη.
Είναι πρόδηλον, ότι η Ελλάς βαίνει εις κρημνόν και ο λαός καθεύδει τον νήδυμον ύπνο, ασκώντας το ύψιστο δικαίωμα της ψήφου του, λησμονώντας, τα μέχρι τούδε πεπραγμένα, εκ των υφιστάμενων κοινοβουλευτικών κομμάτων, τα οποία εντελλόμενα εκ των εξωεθνικών διευθυντηρίων, απεργάζονται την μεγάλη επανεκκίνηση των αισχρών παγκοσμιοποιητών.
Οι εκλογές της 21ης Μαΐου αποτελούν παρελθόν. Εκλογές περίεργες και με ανατροπές. Περίεργες γιατί είχαμε αποκλεισμό κομμάτων τα όποια η κυβέρνηση, με διάφορους τρόπους δεν επέτρεψε να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία.
Η μεγαλύτερη παγίδα των εκλογών της 25ης Ιουνίου, είναι μία αυτοδυναμία της Κυβέρνησης Ν.Δ. που σημαίνει παντοδυναμία Μητσοτάκη και ασυδοσία του ήδη εγκαθιδρυμένου συστήματος του.
Κωνσταντινούπολη, η Πόλη των πόλεων, η πόλη των δύο κόσμων. Η Πόλη του Βυζαντίου, η Πόλη μας, που ξυπνά και ικανοποιεί τις αισθήσεις μας, η Πόλη που πάντοτε μας σαγηνεύει. Η Αυτοκρατόρισσα Κωνσταντινούπολη που γεννήθηκε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου στο πλαίσιο των σχεδίων του για την ανανέωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και έμελλε να γίνει η Βασιλεύουσα των Ελλήνων.
Δείχνει να είναι μακρινό το καλοκαίρι του 2015 και οι πικρές εμπειρίες του. Τότε που ένα ποτάμι ανθρώπων σε διαρκή ροή διέτρεξε τη λεγόμενη ‘οδό των Δυτικών Βαλκανίων’ και κατέκλυσε τη Βορειοδυτική Ευρώπη.
Το γνωρίζουν καλά οί Τούρκοι αυτό. Κάθε χρόνο επαναλαμβάνουν τις ίδιες κακόγουστες, ανούσιες διθυραμβικές παραστάσεις τους για την Άλωση της Βασιλεύουσας. Νομίζουν πώς ταπεινώνουν τον μεγάλο ναό της Χριστιανοσύνης μετατρέποντάς τον σε τζαμί και πώς ή Κωνσταντινούπολη είναι πράγματι δική τους και την ορίζουν.
Πριν από τις πρώτες εκλογές στην Τουρκία, ακόμη και όταν οι δημοσκοπήσεις στην Τουρκία έδειχναν διψήφια διαφορά της ενωμένης τουρκικής αντιπολίτευσης και του προέδρου Ερντογάν εγώ και 2-3 φίλοι εκτιμούσαμε ότι ο Ερντογάν δεν μπορεί να χάσει και θα είναι ο νικητής των εκλογών.
Οι εκλογές της 21ης Μαΐου αποτελούν παρελθόν και η ώρα των συμπερασμάτων έχει έρθει, ενόψει μάλιστα και των εκλογών του Ιουνίου. Μια πρώτη ανάγνωση θα ήταν η νίκη της ΝΔ, αναπάντεχη σε έκταση, η ήττα της αριστεράς λόγω του επίσης αναπάντεχα χαμηλού ποσοστού του Σύριζα και η " ανάσταση " του ΠΑΣΟΚ. Είναι όμως τα πράγματα τόσο απλά;
Δεν είχα σκοπό να επανέλθω, αλλά τα πολλά τηλέφωνα που δέχτηκα, καθώς και τα ηλεκτρονικά μηνύματα αγανάκτησης πολλών που συμμετείχαν στο θεόπνευστο πολιτικό εγχείρημα ενώσεως του πατριωτικού χώρου, με αναγκάζουν να πω όσα λιγότερα λόγια, για όσους δεν γνωρίζουν και θα ήταν καλό να μάθουν τι συνέβη!
Ο Φρέντυ Μπελέρης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ο «επίμονος Έλληνας». Βίωσε όλη τη μετάβαση της Αλβανίας από τα τρίσβαθα της διεθνούς απομόνωσης, που την είχε καταδικάσει το καθεστώς Χότζα επί δεκαετίες, στην αναζήτηση του Ευρωπαϊκού βηματισμού της.
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου προκάλεσε σοκ στο πολιτικό σύστημα, αλλά και σ’ ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
«Βιασμός 17χρονης από αλλοδαπό στον Άγιο Παντελεήμονα», «ομαδικός βιασμός από ομάδα αλλοδαπών», «ανήλικοι αλλοδαποί μαχαίρωσαν νεαρό».
Τα αδιαμφισβήτητα επίσημα στοιχεία, σχετικά με την διαχρονική αποχή και τον ρόλο της στην αλλοίωση της λαϊκής βούλησης μας τα παρέχει το ίδιο το υπουργείο Εσωτερικών.
«Κυριακή κοντή γιορτή» φαντάζονται πολλοί συμπολίτες μας καθώς προσέρχονται στις κάλπες της 21η Μαΐου για την ανάδειξη της νέας Βουλής.
Ο απογοητευμένος κόσμος της πατριωτικής λαϊκής Δεξιάς, οι προδωμένοι πρώην ψηφοφόροι της αυθεντικής παλαιάς Νέας Δημοκρατίας, όλοι εκείνοι που νιώθουν ότι ο Μητσοτάκης ξεπούλησε τις αρχές και τις παρακαταθήκες του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή και μετάλλαξε τη Ν.Δ. σε ΠΑΣΟΚικό πολιτικό υβρίδιο και «Ποταμίσιο» βούρκο, αναζητούν εναγωνίως πολιτική στέγη.
Η κατάστασις ενόψει των προσεχών εκλογών καθίσταται ιδιαίτατα φαιδρά, καθότι, τα μέσα μαζικής εξαπατήσεως ως σύγχρονος θεραπαινίς και αυτοκλήτως αναγορευόμενη εις πρώτη εξουσία δια της απόλυτης συνεργείας και συγκαλύψεως εκ μέρους της νυν κυβερνήσεως, επιδιώκει επονείδιστα, ανίερα και ανόσια να αθωώσει την κυβέρνηση και να αμνηστεύσει, υποβαθμίζοντας την μείζονα εθνική τραγωδία εις τα Τέμπη, εις ένα ελάσσοντος σημασίας ζήτημα, το οποίο ανάγεται ανυπερθέτως εις διαρχονικές ευθύνες.
Ολόκληρη η Δύση, εδώ και χρόνια, αγωνίζεται «με νύχια και με δόντια» για να απαλλαγεί από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά χάνει σ’ όλες τις προσπάθειές της.
Οι εκλογές είναι κορυφαίο γεγονός στην πορεία και την προοπτική κάθε χώρας. Κατά μία λυρική περιγραφή τους είναι «πανηγύρι» της Δημοκρατίας.
Το διήμερο 8 και 9 Μαΐου σε Δύση και Ανατολή οι διάφορες χώρες γιόρτασαν την ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ κατά του Ναζισμού και του Φασισμού μέσα σε κλίμα έντονης αντιπαράθεσης κορυφώνοντας έτσι τον νέο ψυχρό πόλεμο.
Οπωσδήποτε, η ανάπτυξη των μέσων μαζικής ενημέρωσης αλλά και η πολλαπλάσια διάδοση των ψηφιακών μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει αλλάξει ριζικά τον τρόπο πρόσκτησης, επεξεργασίας και (κατά κυριολεξία, εκ του αγγλικού information) ενσωμάτωσης της κάθε είδους πληροφορίας, είτε αυτή αφορά στην ατομικότητα των διαδικτυακών μας φίλων, ακολούθων και ακολουθουμένων, είτε αυτή αφορά στη συλλογικότητα κοινωνικών ομάδων ή και εθνών.
Βάλτε Έθνος στην ζωή λοιπόν ή μάλλον καλύτερα στην πολιτική που σε μεγάλο βαθμό, καθορίζει τη ζωή μας. Μα και η οικονομία δεν καθορίζει την ζωή μας, θα πει κάποιος; Εκεί και αν χρειάζεται Έθνος, γιατί χωρίς μια Εθνική οικονομία, απλά προωθείς μια ατζέντα Παγκοσμιοποίησης. Και η Παιδεία; Σαφώς και η Παιδεία οφείλει να έχει εθνικό προσανατολισμό, γιατί αλλιώτικα καταντά μια α-παιδεία.
Στην πολύχρονη πολιτική διαδρομή μου – από όποιο μετερίζι – ποτέ δεν υπήρξα πολιτικό λιβανιστήρι εξουσιολάγνων πολιτικών!
Το Πολίτευμα της χώρας μας είναι η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων πολιτειών πάσχει από θρομβοκυττοπενία, μια πάθηση του αίματος που χαρακτηρίζεται από χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων.
Όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών όλο και περισσότερο το πολιτικό κλίμα πολώνεται, γίνεται τοξικότερο και κουραστικό ίσως για μεγάλο μέρος των πολιτών που δεν αντέχει να βλέπει τις ατέλειωτες τηλεοπτικές «παραστάσεις» των υποψηφίων.
Εκκινώ την εν λόγω κατάθεσή μου με τα εξής: «Στο πλαίσιο της βαθιάς εθνικής δέσμευσης στην αρχή ότι ο διάλογος πάνω σε δημόσια θέματα πρέπει να είναι δίχως αναστολές ζωηρός και ανοιχτός στα πάντα», ο συνταγματικά προστατευόμενος λόγος «μπορεί να περιλαμβάνει σφοδρές, καυστικές και κάποιες φορές δυσάρεστα οξείες επιθέσεις σε κυβερνητικούς και δημόσιους λειτουργούς».