Ότι και να ζητήσει ο Κ.Μητσοτάκης από Τ.Μπάιντεν «σωτηρία δεν έχει» – Το ανύπαρκτο lobbying υπέρ της Ελλάδας

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης επισκέπτεται τις ΗΠΑ. Για την ακρίβεια την Ουάσιγκτον. Γιατί το τονίζω;

Γιατί Αμερική δεν είναι μόνο το τρίγωνο WHITE HOUSE, Congress,PENTAGON. Ούτε μόνο New York, Astoria και Αρχιεπίσκοπος. Δεν είναι καν Chicago and Greek Americans.

Αυτή θα έπρεπε να είναι η βάση μας.

Το σημείο εκκίνησης. The Το STARTING POINT. Ακόμη και αν προσθέταμε τον «νεοπροσληφθέντα» ως λομπίστα γερουσιαστή από το New Jersey, τον Bob Menendez που αποδείχθηκε αναποτελεσματικός επί της ουσίας, αφού τα πραγματικά lobbies είναι στην K STREET.

Εμείς μείναμε από το ’90 εγκλωβισμένοι στους συμπαθέστατους Manatos and Manatos. Καλοί είναι (μπαμπάς -άραγε πόσων ετών σήμερα; – και γιος), αλλά they are not enough.

Αμερική είναι η WALL STREET στη Νέα Υόρκη, τα Big Corps, τα Big Tech στη Silicon Valley και άλλα κέντρα αποφάσεων και  επενδύσεων, που ενδιαφέρουν την απεγνωσμένα δολαροζητούσα Ελλάδα.

Πόσες φορές φτάνουν Έλληνες  Πρωθυπουργοί στην California, ενώ θα έπρεπε να ξεκινούν από εκεί;

Ελάχιστες…

Γιατί;

Γιατί έχουμε μια Waspy Old School αντίληψη για  τους powerbrokers της Υπερδύναμης; Πήγε ποτέ κανείς στο Mid-West; Πήγε κανείς στο Houston, ή στο Denver; Στο Texas που εδρεύουν οι BIG-OIL, οι «7 αδελφές», οι γίγαντες του Πετρελαίου και των υδρογονανθράκων, γιατί δεν πάμε ποτέ;

Στο Las Vegas στην IMEX του τουρισμού, ο τελευταίος εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης ήμουν εγώ, ως Γ.Γ. ΕΟΤ πριν 10 χρόνια! Έκτοτε ουδείς!

Ακόμη και στη Florida, όπου μάλιστα έχουμε προξενείο -στην ΤΑΜΠΑ- γιατί δεν πάνε οι πολιτικοί μας; Υπήρξε γυναίκα Υπουργός Τουρισμού που δεν ήθελε την κρουαζιέρα, ούτε το κέντρο της, το Μαϊάμι!

Φοβούνται μήπως τους κατηγορήσει κανείς για τουρίστες;

Εδώ πήραν χρειαζούμενα στην Αεροπορία και το Ναυτικό μας ελικόπτερα εν ώρα κρίσης στο Αιγαίο, για να δουν παράσταση του Λιγνάδη στην Επίδαυρο!

Εδώ εξαφανίστηκαν επί ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο όταν 10.000 Αθηναίοι έκαναν “ski weekend” εγκλωβισμένοι στην Αττική Οδό!

Αυτό φοβήθηκαν λοιπόν;  Ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο;

Μήπως ο Κυριάκος που θα έπρεπε να ξέρει την Αμερική – αφού πέρασε εκεί σπουδάζοντας 5 + χρόνια, αλλά και την επιχειρηματική νοοτροπία της, δουλεύοντας για μια διετία στην McKinsey, δεν θέλει να την «εκμεταλλευτεί»;

Μήπως βολεύεται από τον μύθο της «Αμερικανικής ισχύος», που ετσιθελικά μας καθιστά συγκριτικά αδύναμους, οπότε η οσφυοκαμψία του βασίζεται στην εμπεδωμένη λαϊκή φοβία απέναντι σε όλες τις υπερδυνάμεις;

Μήπως όσοι είναι επιμένουμε χρόνια τώρα ότι προσεγγίζουμε  την Αμερική με λάθος τρόπο, ως υποτελείς και όχι ως διεκδικητικοί εταίροι, απλώς ευχολογούμε, λαϊκίζουμε ή ακόμη –και για τους a priori υποταγμένους- «βλασφημούμε»;

Το κομβικό ερώτημα είναι το εξής:

«Ακόμη και αν θέλουμε, μπορούμε»; Απαντώ ευθέως.

ΝΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

Οι Αμερικανοί δεν σέβονται (για να ακριβολογώ: δεν αξιολογούν θετικά) -και καλά κάνουν- όποιον δεν διεκδικεί και δεν διαπραγματεύεται. Είναι μεν δικαίωμα όλων να διεκδικούν από τις ΗΠΑ. Είναι στη διακριτική διάθεση των Αμερικανών να «δώσουν». Αλλά σας διαβεβαιώ δεν θα τους πάρεις τίποτα, αν δεν ζητήσεις κάτι.

Και εν προκειμένω, εμείς οι #Kyriakistas τα δώσαμε όλα, προκαταβολικά χωρίς να ζητήσουμε τίποτα.

Είναι DNAϊκό κομμάτι της αμερικανικής πολιτικής κουλτούρας και η διεκδίκηση και η διαπραγμάτευση.

Γι’ αυτό και έχουν δύο νομοθετικά σώματα, το Κογκρέσο και τη Γερουσία. Γι’ αυτό υπάρχουν τα lobbies, τα PACS και εσχάτως τα SUPER PACS.

Γι’ αυτό υπάρχουν τα πανίσχυρα think tanks για να παράγουν τη θεωρητική βάση των επιχειρημάτων μαζί με τεκμηριωμένες και κοστολογημένες πολιτικές προτάσεις.

Βάζω τελευταία τα media. Αλλά υπάρχουν και αυτά. Όχι βέβαια για «πετσωμένα» interviews στο CNN, το C-NBC και το BLΟOMBERG.

Έχει τα guts ο Κυριάκος να βγει στο ABC ή στο FΟX News;

Έχει τα cojones να του κάνει -χωρίς προσυμφωνημένα «όρια»- μια κανονική συνέντευξη ο φίλος μου, ο KEIR SIMMONS, του NBC;

Εκεί όμως δεν θα έχει auto que…

Ούτε βλαστάρικα non papers…

Αν λοιπόν περνούσε με επιτυχία τέτοια stress tests θα τον σεβόντουσαν.

Μπορεί;

Προφανώς όχι, γι’ αυτό βάζει ακόμη και σήμερα να επαναφέρουν ως άμυνα τους #Kyriakistas να κοροϊδεύουν τον Τσίπρα για τα τότε σχολικά αγγλικά του (έκτοτε προς τιμήν του βελτιώθηκε) στην προ ετών συνάντηση με τον Clinton. Τουλάχιστον ο Αλέξης επιχείρησε να σταθεί χωρίς –επαναλαμβάνω- auto que… Ο «δικός» μας; Ο τουHarvard;

Ο Μητσοτάκης ακόμη και με την γνωστή πια κλασσική ασθενική παρουσία του, θα μπορούσε να διεκδικήσει, να «φέρει στις βαλίτσες του πράγματα».

Δεν θέλει όμως και το απέδειξε…

Πώς;

Το απέδειξε περίτρανα όταν τις βασικές «διεκδικήσεις αιτήματα» των ΗΠΑ, τις έβγαλε από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης του Oval Office, πριν καν προσγειωθεί στο Dulles.

Πώς;

Περνώντας στο «ντούκου» την κορυφαία της 3πλέτας του ενδοτισμού από τη Βουλή [επ’ αόριστον παραχώρηση των Βάσεων] (με τη βοήθεια ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) λίγες ώρες πριν φύγει από την Αθήνα μαζί με τη σιωπή του για το non-paper που ενταφιάζουν τον EAST MED και τον κατά WSJ πράσινο φως επιπλέον αναβαθμισμένα F-16 στην Τουρκία…

Προφανώς για σιγουριά…

Δεν τον ενδιαφέρει να φιλοτεχνήσει κανένα προφίλ, παρά μόνο του Mr. Selfie, αγχωμένου για το πότε θα ανεβάσει story στo Instagram με θέμα «ένας υποταγμένος προκαταβολικά πολιτικός τουρίστας πάει στο DC».

Παρόλα αυτά επιμένω θα μπορούσε -έστω και «post mortem»- να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων;

ΝΑΙ!

Ανεπιφύλακτα αν έστω και την ύστατη στιγμή αντιλαμβανόταν το περιβάλλον, επεξεργαζόταν ένα εθνικό σχέδιο σαν το κάτωθι και τολμούσε να το υλοποιήσει υπό τις κάτωθι προϋποθέσεις:

Α. Αντίληψη της δύσκολης θέσεως του συνομιλητή του J.B.

1^ον. Ο Sleepy Joe είναι στη γωνία. Με μόλις 42% αποδοχή από την Αμερικανική κοινή γνώμη (τη χαμηλότερη από τότε που ανέλαβε), δεν πατάει γερά στο εσωτερικό της χώρας, ούτε του κόμματός του.

Εκτός από το χαμηλότατο 42%, η εικόνα του Biden υποφέρει και  από άλλους δύο  δείκτες: έναν πιο γενικό που αφορά την «κατεύθυνση της χώρας», [67,3% λάθος vs 26,3% σωστή, και -41% αρνητική διαφορά] και έναν πιο ειδικό για την εξωτερική πολιτική [53% αποδοκιμάζουν vs 40,3% επιδοκιμάζουν και -12,7> αρνητική διαφορά].

Το χειρότερο γι’ αυτόν είναι ότι κατέρρευσε και η τελευταία προσπάθειά του να χτίσει την υστεροφημία του επάνω σε μια μεγάλη πολιτική πρωτοβουλία. Το οικονομικό πακέτο ανάπτυξης Build America Back, αφού συρρικνώθηκε από τα 7 τρις δολάρια στα 3,5 και μετά στο 1,5, φαίνεται πως δέχτηκε το «τελειωτικό χτύπημα» από την αρνητική στάση του Δημοκρατικού Γερουσιαστή Joe Manchin (West Virginia), που σκότωσε τα σχέδια του JB και για την οικονομία, αλλά και για τα δικαιώματα υπέρ των αμβλώσεων!

2^ον. Όλοι γνωρίζουν πως ο Biden είναι “One term President” (Πρόεδρος μιας θητείας) και λόγω ηλικίας και λόγω οριακού και αμφισβητούμενου εκλογικού αποτελέσματος το ’19.

Όλα τα ινστιτούτα που εξειδικεύονται σε εκλογικές προβλέψεις τον φέρνουν να χάνει και στις εκλογές για τη Βουλή των Αντιπροσώπων και οριακά στη Γερουσία.

3^ον. Αν λάμβανε ο Μητσοτάκης υπόψη του ότι τα mid-terms πλησιάζουν και οι Δημοκρατικοί κινδυνεύουν να υποστούν πανωλεθρία από τους Ρεπουμπλικάνους, θα το εκμεταλλευόταν ανάλογα.

Το αρνητικό πολιτικό κλίμα σε συνδυασμό με το δυσμενέστατο υφεσιακό κοκτέιλ που έρχεται οσονούπω για την οικονομία, στριμώχνουν τον Αμερικανό Πρόεδρο στη γωνία.

Είναι ανασφαλής POTUS και η γνωστή του τάση για λάθη και ανακόλουθες αποφάσεις διογκώνεται. Αυτό ακριβώς θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί ένας θαρραλέος Έλληνας Πρωθυπουργός. Να τον πιέσει, αφού -μοιάζει αλλά δεν είναι- στην παρούσα συγκυρία όσο ισχυρός θα ήθελε να φαίνεται…

Β. Δημιουργία ήπιας πίεσης στο εσωτερικό των ΗΠΑ

1^ον. Θα επισκεφθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης το RNC, τα κεντρικά γραφεία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος ή έστω το IRI, John McCain Foundation;

2^ον. Θα έχει το θάρρος να πει ότι «εμείς», η Κεντροδεξιά ΝΔ, ανήκουμε στην οικογένεια του IDU, ότι είμαστε μέλος της Διεθνούς Δημοκρατικής Ενώσεως, όπου σήμερα ηγείται το Good Old Party; Ή θα τους γυρίσει την πλάτη όπως έκανε με την Πεκρέςς και το RPR στη Γαλλία όντας το ‘ παιζε όψιμα «Μακρονικός»;

Γ. Αντίληψη ασταθούς και ταυτόχρονα πολυσύνθετης διεθνούς κατάστασης

Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε πίεση. Εμείς ανήκουμε στη Δύση, αλλά όχι ως εθελόδουλη επαρχία. Ακόμη και γεωγραφικά βρισκόμαστε κοντά στο πεδίο της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης, γι’ αυτό και αποτελούμε χώρα-κλειδί και για τις γεωπολιτικές και τις γεωοικονομικές ανάγκες των ΗΠΑ. Είμαστε μέλος της Ε.Ε., όπου ήδη Γερμανία, Γαλλία και άλλοι ισχυροί εταίροι, βάζουν νερό στο κρασί τους σε σχέση με την πολύ σκληρή στάση που θέλει να επιβάλλει ετσιθελικά η Αμερική απέναντι στη Ρωσία.

Δ. Τα χειρότερα είναι μπροστά για την Αμερικανική Οικονομία

Αυτή τη στιγμή (πριν την επίσκεψη Μητσοτάκη), οι τιμές των μετοχών στο Χρηματιστήριο καταρρέουν, ενώ το ίδιο και τα κρυπτονομίσματα, οι επενδυτές είναι ιδιαιτέρως ανήσυχοι και οι ειδικοί αναλυτές προβλέπουν ύφεση με πιθανότητες 33%!

Ο πληθωρισμός έπιασε ταβάνι στο υψηλό 20ετίας με 7,5%, κάτι που αποτελεί σε ετήσια βάση διάρκεια ρεκόρ 40ετίας! Οι τιμές στα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα αυξήθηκαν κατά 45%, στην βενζίνη 30%, στις ενοικιάσεις αυτοκινήτων 24,3%, ακόμη και στα ελαστικά και τα ανταλλακτικά 15,4 και 14,3 αντίστοιχα. Και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει για τους Αμερικανούς το αυτοκίνητό τους. Είναι πιο σημαντικό και από το  σπίτι τους!

Αν και εκεί, τιμές επίπλωσης και κρεβατιών αυξήθηκαν κατά 17%, το κρέας 14%, τα ψαρικά 11,8% και ο καφές 10,8%!

Την ίδια στιγμή το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών συντρίβεται, με τις ΗΠΑ να εισάγουν 859,1 bu USD περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες, από όσα εξάγουν!

12.000 περισσότερες επιχειρήσεις έκλεισαν το ’21 από αυτές που άνοιξαν στοιχείο που ανάλογό του υπήρξε μόνο κατά την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης.

Το κοκτέιλ των παραπάνω δεικτών είναι σήμερα τουλάχιστον εκρηκτικό και διαρκώς επιδεινώνεται!

Ε. Προβολή της εσωτερικής φιλορωσικής  κατάστασης στην Ελλάδα ως άμυνα

Αντί ο Έλληνας Πρωθυπουργός να αισθάνεται άβολα και να λειτουργεί με ενοχικά σύνδρομα για το πανίσχυρο φιλορωσικό ρεύμα στη χώρα μας, θα έπρεπε να το μετατρέψει σε πλεονέκτημα!

TURN THE ARGUMENT ON ITS HEAD!

Να το αντιστρέψει και να χρησιμοποιήσει τον δεδομένο αντιαμερικανισμό της ελληνικής κοινωνίας σε μοχλό πίεσης (βλέπε ως βάσιμες αιτίες την αμφιλεγόμενη στάση τους στη Δικτατορία, στον Εμφύλιο στην Κύπρο και εσχάτως στο ΔΝΤ Μνημόνια). Άλλωστε, του έδωσε και θεσμικά πανίσχυρο πάτημα η πρόσφατη δυναμική παρέμβαση Σαμαρά στο 14^ο  Συνέδριο της «ΝΔ». Κόκκινες γραμμές στη «βαθειά ατζέντα» του αμερικανοτουρκικού lobby στο DC έχει βάλει και ο άλλος «συνιδιοκτήτης» της Κ/Δ Παράταξης, ο Κώστας Καραμανλής, με τη διαχρονική του τοποθέτηση  από το Μάρτιο του ’19 στην συμβολική ΕΔΡΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ στη Θεσσαλονίκη.

Ζ. Υπάρχουν αναλώσιμα συμφέροντα» τρίτων στη χώρα μας;

Τολμάει ο Μητσοτάκης να «διαπραγματευτεί τη συρρίκνωση τόσο επιχειρηματικά όσο και πολιτικά Ρωσικών συμφερόντων στην Ελλάδα, αντί να «καίει» πολύτιμο ελληνικό εθνικό κεφάλαιο;

Το τοποθετώ κομψά: πλοία, λιμάνια, κανάλια. Έλληνες εφοπλιστές μεταφέρουν ανενόχλητοι ρωσικό πετρέλαιο. Αν πλουτίζουν με την ανοχή των ΗΠΑ το αντάλλαγμα θα έπρεπε να είναι η προπαγάνδα τους να μην στρέφεται μόνο εναντίον της Ουκρανίας, αλλά και υπέρ της Ελλάδας.

Επίσης με το «ανοιχτό κανάλι» που έδωσε μια γερή γροθιά στην κυβέρνηση το καλοκαίρι του ’21 καλύπτοντας αντικειμενικά την καταστροφή της Εύβοιας τί θα κάνει; Τόσο πολύ τους φοβάται πια και τους αντιπροσώπους των κόκκινων; Υπάρχουν άραγε «Έλληνες Αμπράμοβιτς»; Όλους πια τους τρέμει;

Η. Ενιαίο Εθνικό Μέτωπο ως προβολή ισχύος υπάρχει; Αν όχι ας τολμήσει να το δημιουργήσει!

Εγώ θα πήγαινα στην Αμερική έχοντας το σύνολο των ελληνικών κομμάτων μαζί μου, ακόμη και το ΚΚΕ… Ακούγεται απίθανο; Και όμως!

Άκου λοιπόν Κυριάκο πώς:

Αντί να προκαλώ συνολικά την Αντιπολίτευση με ανεπίκαιρες επιθέσεις ελάχιστες ώρες πριν την επίσκεψή μου, θα έκανα ακριβώς το αντίθετο!

Σύγκλιση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών μια εβδομάδα πριν την επίσκεψη!

Με την ανάλογη προετοιμασία βέβαια, για να υπάρχει η απαραίτητη συναίνεση, θα συμφωνούσαμε σε max 3 ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ.

Έτσι θα πετύχαινα να εκπροσωπήσω στο βαθειά διχασμένο Αμερικανικό Κογκρέσο το εθνικά ενωμένο Ελληνικό Κοινοβούλιο!

Θ. Ενιαία Προβολή Κομματικής Ισχύος με έκφραση της ενεργούς ιστορικής ηγεσίας της Κεντροδεξιάς Παράταξης

Το ίδιο θα είχα πράξει και στο εσωτερικό του κόμματός μου. Θα πετύχαινα 2 στόχους με 1 κίνηση. Αφού ακόμη και ο νεοτοποθετηθής Πρέσβης G. Τσούνης (καλή δύναμη στα καθήκοντά σας Ambassador) γνωρίζει από τις μυστικές μετρήσεις της Πρεσβείας πως η «ΝΔ» κατρακυλάει, πως χάνει 1% στην πρόθεση ψήφου κάθε μήνα τί άλλο θα είχα να χάσω;

Αν αντιλαμβάνεται όπως όλοι μας -ο Μητσοτάκης- πως τελειώνει, πως είναι και αυτός ένας ONE TERM PRIME MINISTER, σαν τον Joe θα έπαιζε τα ρέστα της υστεροφημίας του στη συναίνεση, όχι τη σύγκρουση θα δημιουργούσε σημείο προσωπικής ταύτισης. Γι’ αυτό θα άλλαζε το πλαίσιο αναφοράς της ισχύος του: από την κοινωνία που χάνει καθημερινά, θα πέρναγε στην ηγεσία που ενώνει. Θα έδειχνε στον Biden πως η Κεντροδεξία Παράταξη έχει παρελθόν – παρόν –και μέλλον. Πώς μιλάει με κάποιον που εκπροσωπεί τη μεγάλη αστική δύναμη της χώρας σε βάθος χρόνου.

Πώς θα το συμβόλιζα εγώ και πώς θα ενδυνάμωνα αυτή την εικόνα;

Συγκαλώντας πριν από το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο, το «Συμβούλιο Σοφών» της ΝΔ στο Μέγαρο Μαξίμου.

Τη ΓΑΛΑΖΙΑ Dream Team, αποτελούμενη από 7 κορυφαίους πολιτικούς.

1 πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον ΠροκόπηΠαυλόπουλο

2 πρώην Πρωθυπουργούς, τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά

1 πρώην Αρχηγό, πρ. ΥΠΕΘΑ και νυν Αντιπρόεδρο του ΕΛΚ, τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη

2 πρώην Επιτρόπους της Ε.Ε., τον Δημήτρη Αβραμόπουλο και τον Σταύρο Δήμα

1 πρώην ΥΠΕΞ, τη Ντόρα Μπακογιάννη.

Μπορείτε να σκεφθείτε ως πραγματικοί πατριώτες, ως υπεύθυνοι πολίτες αυτές τις δύο εικόνες;

Τον Μητσοτάκη πρώτα με τους 7 μεγάλους Γαλάζιους και μετά με τους 5 αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων;

Τί μήνυμα  θα εξέπεμπαν αυτές οι δύο εικόνες;

Ενότητα + Σύμπνοια + Υπερηφάνεια = Δύναμη Διεκδίκησης

Αντ’ αυτού, ο απερχόμενος δεν μπορεί να αφήσει να εκφραστεί ενιαία ούτε το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο Εξωτερικών … Βλέπει στη μικρή εικόνα της (αναπόφευκτης) διαδοχής, ως #1 Δελφίνο τον πάντα σοβαρό Νίκο Δένδια και του κάνει συνεχή bypass, τη μια με την ανύπαρκτη Σουράνη, την άλλη με «ταχυδρόμους» υφισταμένους του, υπονομεύοντας κατ’ ουσίαν και την Ελλάδα και τον εαυτό του…

Μα πόσο λίγος είναι και μας έτυχε να αποφασίζει για τόσα πολλά και μεγάλα;

Δυστυχώς γι’ αυτόν, αλλά και όλους εμάς, οι πρεσβείες βλέπουν και αναλύουν τις μικροπολιτικές φοβίες του και γελάνε διπλωματικά με τις κραυγαλέες αδυναμίες του…

Για την ακρίβεια μειδιούν…

Ενώ ο «δικός» μας μηδίζει…

HOW LITTLE A BOY…

HOW SAD…

*Νίκος Καραχάλιος για τους Δημοκράτες

Υ.Γ. Όπως μπορεί να παρατήρησε κάποιος προσεκτικός αναγνώστης δεν αναφέρομαι καθόλου στην ατζέντα που θα μπορούσε να αναπτύξει ο πρωθυπουργός στις ΗΠΑ.

Το κάνω εσκεμμένα γιατί είμαι σίγουρος πως για την επίσημη ατζέντα θα έχουν φροντίσει οι αρμόδιες διευθύνσεις του Υπουργείου Εξωτερικών.

Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στους διπλωμάτες μας. Όχι τόση όση θα έπρεπε στο «παραδιπλωματικό σώμα» που στεγάζεται στο Μέγαρο Μαξίμου και συσκέπτεται με το ΕΛΙΑΜΕΠ…