Bloomberg: «Ο Κ.Μητσοτάκης προσπαθεί τώρα να αντιστρέψει την κατάσταση για τη χώρα του με μεγάλη ταχύτητα»

Η Αθήνα βρέθηκε πολλές φορές μπροστά στον κίνδυνο να μείνει εκτός νομισματικής ένωσης, παρά τα τρία προγράμματα διάσωσης και την αναδιάρθρωση του χρέους της.

Πέρυσι η ανάπτυξη ήταν κατά 24% χαμηλότερη από το 2008. Για πολύ καιρό φαινόταν πως το καλύτερο για την ευρωζώνη ήταν να συνεχίσει να στηρίζει την Ελλάδα για να αποφύγει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα.

Ως εκ τούτου, όπως σημειώνει σε άρθρο του στο Bloomberg ο Ferdinando Giugliano, είναι αξιοσημείωτο ότι ο νέος πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, προσπαθεί τώρα να αντιστρέψει την κατάσταση για τη χώρα του με μεγάλη ταχύτητα. Εάν το επιτύχει, θα είναι η απόδειξη ότι κυβέρνηση με μια κλασική δεξιά οικονομική ατζέντα τα κατάφερε εκεί όπου απέτυχαν οι αριστεροί προκάτοχοί της.

Πρώην σύμβουλος στην McKinsey & Co ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε από έναν γαλάζιο φάκελο σε κάθε μέλος του υπουργικού του συμβουλίου με τις μεταρρυθμίσεις που περιμένει από αυτούς να πετύχουν, αλλιώς θα τους απομακρύνει από τη θέση τους. Η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με τεράστιες δυσκολίες – από το δυσθεώρητο χρέος μέχρι τη βαθιά φτώχεια σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού – οι επενδυτές όμως ανανεώνουν το ενδιαφέρον τους για τη χώρα. Η ελληνική χρηματαγορά έχει καταφέρει να αυξήσει τις επιδόσεις της κατά σχεδόν 50% φέτος και αναμένεται να είναι το χρηματιστήριο με την καλύτερη επίδοση παγκοσμίως.

Ο Μητσοτάκης ανέλαβε την εξουσία τον Ιούλιο παρουσιάζοντας ένα φιλοεπιχειρηματικό οικονομικό πρόγραμμα. Αυτό από μόνο του ήταν μια μικρή «επανάσταση». Το 2015, η Ελλάδα επέλεξε τον Αλέξη Τσίπρα ως πρωθυπουργό παρά τις ανέφικτες δεσμεύσεις του σε ό,τι αφορούσε τους όρους του τρίτου προγράμματος διάσωσης. Οταν ο Τσίπρας απέτυχε να κάνει αυτά που είχε υποσχεθεί και η χώρα μπήκε σε νέο σπιράλ ύφεσης, οι ψηφοφόροι τον υποστήριξαν εκ νέου. Είναι ενθαρρυντικό, σημειώνει ο αρθρογράφος, να βλέπεις ένα έθνος που βίωσε τον λαϊκισμό, τελικά να τον απορρίπτει.

Τώρα, ο νέος πρωθυπουργός δεσμεύτηκε να αναζωογονήσει την οικονομία της Ελλάδας προσελκύοντας ξένα κεφάλαια. Η αναλογία καταθέσεων της χώρας είναι χαμηλή, οπότε πρέπει να αναζητήσει στο εξωτερικό κεφάλαια για τη στήριξη των προσλήψεων και των επενδύσεων. Ο Μητσοτάκης περιόρισε τις κυβερνητικές δαπάνες και χρησιμοποίησε το αποθεματικό για να μειώσει τον εταιρικό φόρο από το 28% στο 24%, ενώ παράλληλα μείωσε τους φόρους επί των μερισμάτων. Αυτά είναι παραδοσιακά εργαλεία της δεξιάς πολιτικής για την ώθηση της ανάπτυξης, αλλά και για να γίνει φανερό στον κόσμο ότι η Ελλάδα έχει αλλάξει πραγματικά. Η Αθήνα εξακολουθεί να επιδιώκει να πείσει τους διεθνείς πιστωτές να μειώσουν τους δημοσιονομικούς στόχους, αλλά μόνον αφού αποδείξει ότι η οικονομική της στρατηγική αποδίδει.

Παράλληλα όμως, η κυβέρνηση πιέζει και για μεταρρυθμίσεις που δεν είναι δημοφιλείς: θέλει να αλλάξει το καθεστώς αφερεγγυότητας της χώρας, ενώ σκοπεύει να αλλάξει τη φορολόγηση των ακινήτων (σσ. μέσω της αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξιών) για να συγκεντρώσει περισσότερα έσοδα από τις ακριβές κατοικίες που μέχρι τώρα φορολογούνταν σαν αγροτεμάχια.

Τέτοιες αλλαγές θα δημιουργήσουν δυσαρέσκεια σε αυτούς που θα κληθούν να πληρώσουν περισσότερους φόρους. Ωστόσο η κυβέρνηση θεωρεί ότι μπορεί να βασίζεται στους ψηφοφόρους, καθώς η στήριξη το κόμμα της ΝΔ παραμένει υψηλή.

Πάντως, ο πρωθυπουργός δεν έχει πλήρη… ανοσία και στα λαϊκιστικά κελεύσματα: Μιλά για ρυθμό ανάπτυξης 4% για το 2021, με συμβούλους του να παραδέχονται ότι ο στόχος αυτός είναι υπεραισιόδοξος.Έχει επίσης θέσει ως στόχο τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ σε ξένες άμεσες επενδύσεις την επόμενη τετραετία.

Η αλήθεια είναι ότι κάποιες ιδιωτικοποιήσεις όπως η πώληση του 30% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, προσελκύουν έντονο ξένο ενδιαφέρον.

Το πρότζεκτ του Ελληνικού, επίσης προχωρά μετά το μπλόκο από την κυβέρνηση Τσίπρα.

Το διάστημα 2015 – 2018 η Ελλάδα προσέλκυσε καθαρές ξένες επενδύσεις ύψους 10 δισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία της ΤτΕ – άρα ο τωρινός στόχος είναι πολύ φιλόδοξος.

Ίσως τώρα πια η Ελλάδα να συνδεθεί περισσότερο με τον πραγματισμό. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια είχε κολλήσει σε μια άσκοπη ιδεολογική διαμάχη μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑa και των αντιπάλων του, η οποία δηλητηρίασε την πολιτική σκηνή και καθυστέρησε την ανάκαμψη της χώρας. Μια δόση ουδετερότητας και νηφαλιότητας, όπως αυτή που χαρακτηρίζει τους συμβούλους μάνατζμεντ, μάλλον θα πείσει περισσότερο τους επενδυτές . Τώρα εναπόκειται στον Μητσοτάκη να μετουσιώσει αυτά που έκανε ως στέλεχος της McKinsey σε κάτι που να έχει διάρκεια για τον ελληνικό λαό.