Ανασκαφές έφεραν στο «φως» άγνωστο αρχαίο λιμάνι – Οι τεχνικές αρχιτεκτονικής που εντυπωσιάζουν (φωτο)

Η κατασκευή, η οποία φτάνει τα 80 εκατοστά σε πάχος, εναποτίθεται απευθείας στο βραχώδες υπόστρωμα και, φαίνεται να ήταν κατασκευασμένη για την ανάκτηση της γης από την κοίτη του ποταμού. Πάνω στο βόρειο άκρο της, πιο μεγάλοι λίθοι λειτουργούσαν ως αντηρίδες, ενισχύοντας τη σταθερότητα ολόκληρης της δομής.

Οι υποθέσεις των αρχαιολόγων

Ταυτοποιήθηκαν σχεδόν δέκα οπές πασσάλων — τα ίχνη που άφησαν ξύλινες κατασκευές που πλέον δεν υπάρχουν, τόσο πάνω στην επιφάνεια του λιθόστρωτου όσο και στο ίδιο το βραχώδες υπόστρωμα. Αυτές οι κοιλότητες, που ποικίλλουν σε διάμετρο και βάθος, υποδεικνύουν την ύπαρξη ξύλινης ανωδομής στερεωμένης στην πλατφόρμα.

Αν και, η περιορισμένη έκταση της ανασκαφής, δεν επιτρέπει τον ακριβή καθορισμό της αρχικής διάταξης της κατασκευής, οι ερευνητές έχουν σχηματίσει την υπόθεση πως, μπορεί να αποτελούσε τμήμα μιας υπερυψωμένης προβλήτας για το αγκυροβόλιο και τη φόρτωση πλοιαρίων.

Παρά την απλή της εμφάνιση, η κατασκευή είναι περίτεχνα κατασκευασμένη. Η μεταφορά και η τοποθέτηση των σχιστόλιθων σε υγρό περιβάλλον, μπορεί να απαιτούσε σημαντική λογιστική προσπάθεια, αλλά και εξειδικευμένες γνώσεις.

Η στρατηγική του τοποθεσία, μαζί με στοιχεία μιας ξύλινης κατασκευής, μαρτυρούν πως ήταν σημείο ελλιμενισμού, ενδεχομένως μια προκυμαία ή περιοχή εκφόρτωσης που συνδεόταν με θαλάσσιες δραστηριότητες.

Μερικοί από τους μονολιθικούς σχιστόλιθους που ανακαλύφθηκαν:

Το σημείο έχει φέρει στην επιφάνεια περισσότερα από χίλια κεραμικά θραύσματα, των οποίων η μελέτη θα μπορούσε να ρίξει φως σε μια ελάχιστα καταγεγραμμένη περίοδο της αρχαίας Κορσικής, κατά την Ύστερη Αρχαιότητα. Επίσης, ανακτήθηκαν περίπου εκατό μεταλλικά αντικείμενα, μεταξύ των οποίων και σημαντικά χάλκινα καρφιά.

Η αντίστασή τους στην οξείδωση, μέσα σε αλμυρό περιβάλλον, ενισχύει τη θεωρία πως, ήταν κομμάτι της ξύλινης κατασκευής.

Ακόμη, ανακαλύφθηκαν αλιευτικά εργαλεία, συμπληρώνοντας ένα σώμα δεδομένων που καταδεικνύει επαγγέλματα της θάλασσας.  Ίσως όμως, η πιο υποσχόμενη πτυχή της ανακάλυψης, να βρίσκεται στη γεωαρχαιολογική της αξία.

Όπως εξηγεί o Marc-Antoine Vella (από τη ομάδα αρχαιολόγων του Inrap, του Εθνικού Ινστιτούτου Προληπτικών Αρχαιολογικών Ερευνών, που κάνει τις ανασκαφές), οι παρεμβάσεις στις αρχαίες παρόχθιες ζώνες είναι εξαιρετικές στην Κορσική και, το συγκεκριμένο σημείο, προσφέρει μοναδική ευκαιρία για ανασύνθεση της εξέλιξης του τοπίου.

Οι παλυνολογικές (μελέτη της γύρης και των σπόρων) και οι μαλακολογικές (η μελέτη των μαλακίων) αναλύσεις,  θα επιτρέψουν στους ερευνητές να αποκρυπτογραφήσουν τις ποτάμιες και παραθαλάσσιες δυναμικές μέσα στις οποίες ήταν ενταγμένο αυτό το λιμάνι.

Η ανασκαφή στην Μέρια, αποτελεί σημείο καμπής για πολλούς λόγους. Πρόκειται για την πρώτη αποτρεπτική παρέμβαση στο Ακρωτήριο του Βόρειου Τμήματος της Κορσικής, και έχει φέρει στο φως μια άγνωστη μέχρι σήμερα δομή του λιμανιού, ενώ για πρώτη φορά προσέφερε ένα καλά διατηρημένο στρωματογραφικό πλαίσιο για την μελέτη της Ύστερης Αρχαιότητας στο νησί.