Γαλαξίδι: Ο «επίγειος παράδεισος» που αποτελεί την ιδανική επιλογή για μια αναζωογονητική εξόρμηση (φώτο)

Το Γαλαξίδι είναι ένας από τους δημοφιλής προορισμούς στη χώρα που διακρίνονται για τη νησιωτική τους αύρα.

Μάλιστα, αυτήν την περίοδο αποτελεί ιδανική επιλογή για μια αναζωογονητική εξόρμηση από το κλεινόν άστυ.

Με αρχοντικά καπετανόσπιτα και γραφικά σοκάκια, ένα ιδιαίτερο τοπίο ολόγυρά του και τη θάλασσα συνοδοιπόρο στο κάθε βήμα του επισκέπτη, η παραθαλάσσια κωμόπολη της Φωκίδας πρέπει να συμπεριληφθεί στην ατζέντα σας για τις φθινοπωρινές σας αποδράσεις.

Η αίσθηση που έχει κάποιος κοιτάζοντας το λιμάνι του και την παραλιακή περατζάδα του, που βρέχεται από τα νερά του Κορινθιακού, επιβεβαιώνεται όταν επισκεφθεί τον φιλόξενο οικισμό, που έχει χαρακτηριστεί εδώ και δεκαετίες παραδοσιακός.

Χτισμένο πάνω σε δύο λοφίσκους, το Γαλαξίδι διαθέτει δύο φυσικά λιμάνια, την Αγορά και τον Χηρόλακα.

Η παραθαλάσσια κωμόπολη της Φωκίδας ενδείκνυται για επίσκεψη όλο τον χρόνο αποπνέοντας ταυτόχρονα τη γραφικότητα που συναντάμε σε νησιά και τη φυσική ομορφιά του βουνού.

Η ναυτική πολιτεία έχει ιστορία πολλών αιώνων και οφείλει την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρά της και στους πολυταξιδεμένους κατοίκους της που επέστρεφαν και «μπόλιαζαν» την αρχιτεκτονική της με υλικά, τεχνίτες και αισθητική. Η ναυτική πινακοθήκη του Γαλαξιδίου εκτίθεται, μεταξύ άλλων, στο Ναυτικό Ιστορικό Μουσείο της πόλης.

Απολαύστε την επίσκεψη στο Γαλαξίδι με χαλαρές βόλτες δίπλα στη θάλασσα και φόντο τα γραφικά σπίτια του οικισμού.

Η αγάπη των κατοίκων για τον τόπο τους αλλά και την παράδοσή του έχει συμβάλει στη διατήρηση του χαρακτήρα του Γαλαξιδίου, το οποίο προσφέρει διαμονή σε όμορφους ξενώνες και αναπαλαιωμένα περιποιημένα αρχοντικά.

Ιδανικό για ολιγοήμερη εκδρομή, οι γαλήνιες και καλαίσθητες εικόνες του θα σας συνοδεύουν φεύγοντας.

Το έθιμο του αλευρομουτζουρώματος

Πολλοί είναι εκείνοι που επισκέπτονται το Γαλαξίδι την Καθαρά Δευτέρα για τα περίφημα αλευρομουτζουρώματα, το έθιμο που δεν αφήνει κανέναν καθαρό και προσφέρει ατελείωτες ώρες «πολέμου» και διασκέδασης.

Οι ρίζες του εθίμου φτάνουν στα βυζαντινά χρόνια αλλά τη σημερινή του μορφή την πήρε περίπου από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά, την εποχή της άνθησης της ιστιοφόρου ναυτιλίας. Ήταν τότε η αποχαιρετιστήρια γιορτή, πριν την αναχώρηση των ναυτικών.