Γιατί το ΚΙΝΑΛ χρειάζεται την Εύα Καϊλή
Για το ΚΙΝΑΛ ο δρόμος προς μια κατάληξη όπως αυτή της ΕΔΗΚ είναι στρωμένος από μια σειρά συμβατικών επιλογών. Συμβαίνει στα κόμματα αυτό. Βρίσκονται σε δύσκολη θέση και η πεπατημένη οδός φαντάζει ως η πιο λογική διέξοδος.
Ας έχουμε κάποιον μπροστά που συγκεντρώνει όλα τα συμβατικά χαρακτηριστικά των αντιπάλων μας. Να έχει όνομα, να έχει ξύλινο λόγο, να τον ξέρει η πιάτσα, να τον ξέρουν οι πελάτες. Και έτσι, ακολουθώντας τη μια τυπική και λογική επιλογή μετά την άλλη καταλήγουν στα αζήτητα της ιστορίας.
Το να συμπεριφέρεσαι ως μεγάλος και καθιερωμένος όταν είσαι μικρός και υπό εξαφάνιση είναι σαν να παρακαλάς να σε εγκαταλείψουν. Αν θέλει το ΚΙΝΑΛ όχι απλά να επιβιώσει αλλά να έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει το πολιτικό χώρο που αυτό δημιούργησε τότε δεν έχει παρά να γίνει πιο ρηξικέλευθο στις επιλογές του. Χρειάζεται κάτι που να θυμίζει τις καλύτερες εποχές του και ταυτόχρονα να έχει την ποιότητα και τη αίσθηση ότι μια σημαντική αλλαγή έχει λάβει χώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μια επικίνδυνη φάση. Πρώτον, γιατί απέτυχε εντελώς ως κυβέρνηση. Δεύτερον, γιατί δεν κάνει αυτό που θα έκανε κάθε άλλο κόμμα που θα βρισκόταν σε αυτή τη θέση, δηλαδή να αλλάξει τον αρχηγό που έχει ηττηθεί. Όλα τα παραπάνω θα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για το ΚΙΝΑΛ. Αλλά ο ψηφοφόρος της κεντροαριστεράς δεν έχει την αίσθηση ότι διαλέγει κάτι καλύτερο επιλέγοντας το ΚΙΝΑΛ. Είναι σαν να έχει να επιλέξει μεταξύ του ελλαττωματικού και του μπαγιάτικού.
Η Εύα Καϊλή έχει αρκετά θετικά χαρακτηριστικά. Είναι μαχητική, έχει λέγειν, ξέρει τα θέματα με τα οποία ασχολείται και δεν είναι φθαρμένη πολιτικά. Το καλύτερο στοιχείο της είναι ότι δεν φοβάται να υποστηρίζει πατριωτικές θέσεις. Είναι υπέρ της φύλαξης των συνόρων. Υποβάλει ερωτήματα για τις ΜΚΟ που γεμίζουν την Ελλάδα λαθρομετανάστες. Ανάγκασε ευρωπαία επίτροπό να πει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί την Τουρκία ασφαλή χώρα για πρόσφυγες.
Όταν ο Ερντογάν μετέτρεψε την Αγιά Σοφιά σε τζαμί, δεν μίλησε για το θέμα όπως υπουργοί της κυβέρνησης, περί διεθνούς μνημείου κτλ. Έγραψε στο twitter: «Προσβλητική περιφρόνηση της διεθνούς κοινότητας & ασέβεια στον θρησκευτικό χαρακτήρα της Αγίας Σοφίας, σβήνοντας κάθε ιερό χριστιανικό στοιχείο της. Κυρώσεις όφειλαν να έχουν εξετασθεί ήδη. Όσοι έχουμε καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη δεν ξαφνιαζόμαστε από την βάναυση αντιμετώπιση κάθε στοιχείου που θυμίζει Ελλάδα ή Ορθοδοξία, το εξοργιστικό είναι να συνεχίζεται από συμμάχους μας, το business as usual με δυο μέτρα & δυο σταθμά.»
Ένα από τα καλά του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν η ταύτιση του κόμματος με τον πατριωτισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ που αντικατέστησε το ΠΑΣΟΚ σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης κουβάλησε μαζί του όλες τις ακρότητες ενός περιθωριακού κόμματος της αριστεράς. Όπως αποδείχθηκε με την πολιτική ανοιχτών συνόρων που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ και με την συμφωνία των Πρεσπών, είναι καταστροφικό το κόμμα που ηγείται της κεντροαριστεράς να απεχθάνεται τον πατριωτισμό.
Ο πατριωτισμός πρέπει να είναι αποδεχτός από όλα τα κόμματα, ειδικά από τα κόμματα εξουσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο ακραίος που σε πολλά εθνικά θέματα έχει μεγάλες πλειοψηφίες των ψηφοφόρων του απέναντι του.
Η υπάρχουσα ηγεσία του ΚΙΝΑΛ προσπαθεί να είναι μια πιο ελαφρά έκδοση του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτή η στρατηγική δεν φαίνεται να ελκύει και πολλούς ψηφοφόρους. Μια αλλαγή που θα έδινε το μήνυμα της ανανέωσης και που θα ικανοποιούσε το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων της κεντροαριστεράς στα εθνικά ζητήματα είναι η μόνη πιθανή διέξοδος από την πορεία αργού θανάτου που ακολουθεί το ΚΙΝΑΛ τώρα.
