Αθήνα και Λευκωσία σύρονται σε διαδικασίες κομμένες ραμμένες στα μέτρα της Άγκυρας

Είναι πρόδηλο ότι στήνεται ένα σκηνικό ξεπλύματος της κατοχικής Τουρκίας και μάλιστα σε «δυο μέτωπα», στο Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Είναι λάθος να αντιμετωπίζονται οι δυο διαδικασίες χωριστά καθώς τόσο η κατοχική Τουρκία όσο και το τουρκικό λόμπι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιμετωπίζουν ενιαία τα ζητήματα αυτά. Αυτό, που επιδιώκουν σε πρώτη φάση είναι να προσφέρουν κάλυψη στις επιθετικές ενέργειες και συμπεριφορές της Άγκυρας. Είναι προφανές πως είμαστε ενώπιον δυο δεδομένων:

Πρώτο, ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Μαρτίου για συζήτηση ενδεχόμενων κυρώσεων κατά της Τουρκίας, οι εξελίξεις προσφέρουν άλλοθι και αναβολή των όποιων διεργασιών για τα ευρωτουρκικά.

Δεύτερο, η κατοχική Τουρκία προσέρχεται στις διερευνητικές επαφές αλλά και στην άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη για το Κυπριακό, χωρίς να διαφοροποιεί σχεδιασμούς. Παραμένει σε επιθετική διάταξη έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου και προωθεί την υλοποίηση της επεκτατικής της πολιτικής.

Κοντολογίς, η Άγκυρα  θα προσέλθει με τη δική της ατζέντα και αξιώσεις. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, δήλωσε προ ημερών πως η Αθήνα πιέσθηκε για να συρθεί εν πολλοίς σε αυτή τη διαδικασία των διερευνητικών επαφών. «Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, άλλες χώρες, οι χώρες που έμαθαν τη στάση μας σε αυτό το θέμα, οι ΗΠΑ και η Γερμανία, προειδοποίησαν την Ελλάδα να ξεκινήσει διερευνητικές συνομιλίες το συντομότερο δυνατόν», είπε ο Τσαβούσογλου αφήνοντας την Αθήνα εκτεθειμένη καθώς παρουσιάσθηκε να έχει συρθεί σε αυτή τη διαδικασία, υποκύπτοντας στις πιέσεις της Ουάσινγκτον και του Βερολίνου.

Και είναι προφανές  πως δεν θα εμποδίσει κανένας την Τουρκία να θέσει στις διερευνητικές οποιοδήποτε θέμα θέλει. Αυτό είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας χωρίς συμφωνημένη ατζέντα με μια χώρα, που γκρίζαρε ολόκληρες περιοχές και τώρα ζητά να αποτελούν μέρος των διαπραγματεύσεων.

Στο άλλο μέτωπο, το Κυπριακό, πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως θα πραγματοποιηθεί άτυπη Πενταμερής Διάσκεψη, προς το τέλος Φεβρουαρίου στη Νέα Υόρκη. Η τουρκική πλευρά δεν συζητά οτιδήποτε άλλο εκτός από λύση δυο κρατών. Την ίδια ώρα, μια νέα προσέγγιση φαίνεται να υπάρχει από μέρους των Ηνωμένων Εθνών. Ο Γενικός Γραμματέας παρουσιάζεται ανεκτικός στην κατάθεση «νέων ιδεών» ή στη συζήτηση «όλων των απόψεων». Αυτό προφανώς και γίνεται ενόψει του γεγονότος ότι η Άγκυρα θέλει να αλλάξει την ατζέντα και τη βάση των συνομιλιών. Καθόλου τυχαίο δεν πρέπει να θεωρείται το γεγονός ότι στις δυο εκθέσεις που κυκλοφόρησαν τις τελευταίες ημέρες  τα Ηνωμένα Έθνη για την Κύπρο ( για Κυπριακό και Ειρηνευτική Δύναμη), έχει εξαφανιστεί η οποιαδήποτε αναφορά στην Κυπριακή Δημοκρατία, την νόμιμα αναγνωρισμένη Κυβέρνηση της χώρας.

Είναι προφανές πως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος από την Πενταμερή Διάσκεψη της Νέας Υόρκης να φύγει η ελληνική πλευρά με νέες υποχωρήσεις. Πολύ πιο δυσβάστακτες από ό,τι στο παρελθόν. Η Τουρκία, που επιμένει σε δυο κράτη φαίνεται να βολεύεται και με τη συνομοσπονδία. Για την ακρίβεια αυτή είναι η προτεραιότητά της καθώς ένα τέτοιο μοντέλο θα της προσφέρει τη δυνατότητα πλήρους ελέγχους του νησιού.

Η τουρκική τακτική

Η Άγκυρα θέλει να κάνει ανοίγματα στην Ε.Ε., να κάνει επαναπροσέγγιση με τους Ευρωπαίους και οι τελευταίοι πανηγυρίζουν και θεωρούν «επιτυχία», που έχει… πεισθεί η κατοχική δύναμη να συμμετέχει σε διάλογο στα ευρωτουρκικά και Κυπριακό. Γι αυτό και ψάχνουν να της δώσουν ανταλλάγματα. Καλοθελητές στην Ε.Ε. υπάρχουν για  να την ικανοποιήσουν. Ο λογαριασμός άλλωστε δεν θα σταλεί σε αυτούς, αλλά σε Ελλάδα και Κύπρο.

Είναι σαφές από τις εξελίξεις πως η Αθήνα και η Λευκωσία ακολουθούν, εν πολλοίς  μοιρολατρικά τις διαδικασίες και θα μεταβούν στη λογική «βλέποντας και κάνοντας». Θα προσέλθουν για να μην κατηγορηθούν ότι αρνούνται τον διάλογο. Το σίγουρο πως η διαχείριση τους χαρακτηρίζεται από φοβικά σύνδρομα. Το σίγουρο είναι πως προσέρχονται σε διάλογο χωρίς πυξίδα και στόχευση.

Η Τουρκία θέλει να εξέλθει αλώβητη και κερδισμένη από τις διαδικασίες αυτές. Κερδίζοντας χρόνο και έδαφος στις διεκδικήσεις της. Δοκίμασε και δοκιμάζει τα αντανακλαστικά της Αθήνας και Λευκωσίας, διαπίστωσε πως αμφότερες συμπεριφέρονται φοβικά έναντι της και προχωρά.