Βαρύ το κλίμα στο Μαξίμου λίγο πριν την ΔΕΘ μετά τις φονικές πλημμύρες και την δολοφονία του 36χρονου Α.Καρυώτη

Δύο εικοσιτετράωρα πριν την ομιλία του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ, το κλίμα είναι πολύ βαρύ στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές και τις τωρινές πλημμύρες, αλλά και την δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη στο λιμάνι του Πειραιά η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη επανασχεδιάζεται λόγω της οργής που διακατέχει την ελληνική κοινωνία, μία οργή που θα πρέπει να εξευμενιστεί άμεσα για να μην δημιουργήσει απρόβλεπτες εξελίξεις.

Ο πρωθυπουργός μετά την επανεκλογή του σχεδίαζε να πάει στην ΔΕΘ, ως θριαμβευτής ο οποίος θα ανακοίνωνε επί της ουσίας, το πολιτικό του «όραμα» και πως αυτό θα το εφαρμόζεται στην ελληνική κοινωνία.

Το κάκιστο ξεκίνημα της κυβέρνησης του (ίσως το χειρότερο που έχουμε δει ποτέ από τη μεταπολίτευση και μετά), αλλάζει τα πάντα ως προς το κλίμα το οποίο καλείται να αντιμετωπίσει ο πρωθυπουργός στην Θεσσαλονίκη.

Μάλιστα όσο είναι πιθανό ο αριθμός των νεκρών από τις καταστροφές στη Θεσσαλία να ανέβει περαιτέρω τόσο πιο δύσκολη θα είναι η πρωθυπουργική παρουσία στην ΔΕΘ.

Θα περιορίσει την παρουσία του αποκλειστικά στην ομιλία και στην συνέντευξη τύπου, δηλαδή σε αυτά που είναι υποχρεωμένος να παραστεί και ο βασικός του σκοπός θα είναι να μην βρεθεί σε θέση απολογίας.

Άλλωστε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα μπορέσει να εξαγγείλει καμία οικονομική παροχή σε μία εποχή που οι Έλληνες δεν μπορούν να βγάλουν τον μήνα τους και βρίσκονται σε απόγνωση.

Έτσι λοιπόν, σε αυτό που θα επιμείνει είναι οι «μεταρρυθμίσεις» για να λυθούν τα κακώς κείμενα του ελληνικού κράτους και να παρέμβει σε παθογένειες ετών.

Θα υποσχεθεί δηλαδή ένα κράτος το οποίο κάποια στιγμή, κάποτε, θα λειτουργεί σαν… ελβετικό ρολόι.

Με λίγα λόγια θα ενισχυθεί το αφήγημα των… μεταρρυθμίσεων, οι οποίες ιστορικά ποτέ δεν είναι ευχάριστες για τους πολίτες αλλά αυτή είναι μία αλήθεια που πρωθυπουργός θα φροντίσει να την αποκρύψει. Οι μεταρρυθμίσεις θα παρουσιαστούν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως οικονομικές παροχές.

Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά από την σύγχρονη πολιτική ιστορία ότι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει από σχεδιασμούς και μέτρα αλλά επικεντρώνονται πάντα σε ατάκες και λέξεις.

Η λέξη μεταρρύθμιση, από μόνη της δε σημαίνει τίποτε αλλά υπονοεί ότι θα φέρει ένα καλύτερο μέλλον. Φυσικά όλα αυτά είναι ασαφή και τα αποτελέσματα των μεταρρυθμίσεων αυτόν θα φανούν μετά από πολλά χρόνια όταν κανείς δε θα ξέρει τελικά ποιος ωφελήθηκε από αυτές.