Α.Αγγελόπουλος αντιπρόεδρος Ε.ΕΝ.Ε.: «Η επιχειρηματικότητα του αύριο χτίζεται με συνεργασία όχι με υπερφορολόγηση»!

Ο  Αλέξανδρος Αγγελόπουλος, Αντιπρόεδρος της Ε.ΕΝ.Ε. και Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Aldemar Resorts, μιλά σε συνέντευξή του αποκλειστικά στο pronews.gr για την ανάγκη επαναπροσδιορισμού του φορολογικού μοντέλου της χώρας, μέσα από μια αναπτυξιακή και όχι «τιμωρητική» λογική.

H 9η Οικονομική Διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών (Ε.ΕΝ.Ε.)  θα έχει θέμα «Ελλάδα & Ευρώπη 2030: Μια Διαφορετική Φορολόγηση για την Ανάπτυξη».

Σε μια συζήτηση που αγγίζει τον πυρήνα των προκλήσεων της ελληνικής οικονομίας, ο Α.Αγγελόπουλος εξηγεί γιατί η μείωση των οριακών φόρων και η μηδενική επιβάρυνση του μη μισθολογικού κόστους μπορούν να λειτουργήσουν ως πραγματικά εργαλεία ανάπτυξης, πως η Ελλάδα μπορεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην κοινωνική προστασία και την ανταγωνιστικότητα.

Αλλά σημειώνει και γιατί ο τουρισμός χρειάζεται ένα διαφορετικό φορολογικό πλαίσιο για να διατηρήσει τη βιωσιμότητα και την αυθεντικότητά του.

Παράλληλα, αναδεικνύει τη σημασία της εκπαίδευσης, της ψηφιακής μετάβασης και της συνεργασίας κράτους, επιχειρήσεων και εργαζομένων ως θεμελίων της «επιχειρηματικότητας του αύριο» – μιας επιχειρηματικότητας που επενδύει στους ανθρώπους και κοιτάζει με αυτοπεποίθηση το 2030.

Ερ.: Η φετινή 9η Διάσκεψη της Ε.ΕΝ.Ε., με τίτλο «Ελλάδα & Ευρώπη 2030: Μια Διαφορετική Φορολόγηση για την Ανάπτυξη», επιδιώκει να ανοίξει διάλογο με την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους των παραγωγικών κλάδων για τη φορολογική πολιτική. Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που επιθυμείτε να αναδείξετε;

Την περσινή χρονιά η Διάσκεψη της ΕΕΝΕ εστίασε στην Επαναβιομηχανοποίηση και τις Δεξιότητες. Συνεχίζοντας τη συζήτηση από εκεί που την αφήσαμε, φέτος στρέφουμε τον προβολέα στην Ανάπτυξη, όχι μόνο την εθνική αλλά την ευρωπαϊκή μέσα από το πρίσμα ενός αναπτυξιακού φορολογικού μηχανισμού.

Συζητάμε πως η μείωση των οριακών φόρων μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για επενδύσεις και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα. Ταυτόχρονα, ο μηδενισμός του οριακού μη μισθολογικού κόστους μπορεί να οδηγήσει σε ουσιαστικό μετασχηματισμό του ανθρώπινου δυναμικού, δίνοντας στις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους τη δυνατότητα να εξελιχθούν μαζί με τις ανάγκες της εποχής.

Οι προτάσεις της Ε.ΕΝ.Ε., βάσει και της έρευνας του ΙΟΒΕ, δείχνουν ότι η σημερινή φορολογική δομή δεν ενθαρρύνει επενδύσεις και καινοτομία. Ποια είναι τα βασικά εργαλεία που μπορούν να αλλάξουν αυτή την εξίσωση;

Η φορολογία δεν πρέπει να έχει τιμωρητικό ή μόνο εισπρακτικό χαρακτήρα. Αντίθετα ο ρόλος της οφείλει να είναι ανταποδοτικός. Η ανάπτυξη έρχεται όταν η φορολογία είναι ανταγωνιστική και ακόμη περισσότερο όταν συνδέεται με τη συνέπεια των επιχειρήσεων σε αναπτυξιακούς ρυθμούς, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και προοπτικών.

Πέρα από την απλοποίηση του εθνικού συστήματος φορολόγησης προτείνεται κι ένας marginal δείκτης φορολόγησης χαμηλότερος για όσες επιχειρήσεις παρουσιάζουν με συνέπεια ανοδικούς δείκτες αποτελεσμάτων και κερδοφορίας. Η κερδοφορία είναι άλλωστε χρήματα που επανεπενδύονται στην οικονομία και γεννούν ευκαιρίες και περαιτέρω ανάπτυξη.

Αντίθετα, η ακραία φορολογία έκτακτης κερδοφορίας όπως πχ στην περίπτωση μιας πώλησης ακινήτου, περιορίζει σημαντικά τις νέες επενδύσεις αφού “τιμωρείται” ως αποτέλεσμα και δεν αναγνωρίζεται ως ευκαιρία για περαιτέρω ανάπτυξη. Εύκολα θα μπορούσε να δοθεί κίνητρο επανεπένδυσης. Είναι μια σημαντική αντιαναπτυξιακή πτυχή της υφιστάμενης φορολογικής πολιτικής.

Τα παραπάνω στηρίζονται στην έρευνα του ΙΟΒΕ για λογαριασμό της ΕΕΝΕ και καλείται η κυβέρνηση να τα δει ως ευκαιρία ανάπτυξης και όχι ως απειλή φοροδιαφυγής. Είναι άλλωστε εύκολα ελέγξιμα.  

Η Ε.ΕΝ.Ε. επιμένει στην ανάγκη ευθυγράμμισης της ελληνικής επιχειρηματικότητας με τα ευρωπαϊκά πρότυπα του 2030. Πώς μπορεί η Ελλάδα να ισορροπήσει ανάμεσα στην κοινωνική προστασία και στην ανταγωνιστικότητα;

Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι η κοινωνική προστασία και η ανταγωνιστικότητα δεν αποτελούν αντίθετους πόλους αλλά τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Μία κοινωνία που στερείται προστασίας είναι αποδυναμωμένη και παραγωγικά, ενώ την ίδια ώρα μία οικονομία χωρίς ανταγωνιστικότητα δεν μπορεί να στηρίξει κοινωνικές πολιτικές που δίνουν ασφάλεια στους πολίτες.

Αυτό ακριβώς είναι και στο επίκεντρο των προτάσεων της ΕΕΝΕ. Μέσω της μηδένισης του οριακού μισθολογικού κόστους για την ψηφιακή αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού των επιχειρήσεων ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα τους. Παράλληλα, η μείωση της οριακής φορολόγησης επί της αύξησης των επιχειρηματικών κερδών δίνει στις επιχειρήσεις περισσότερα περιθώρια να επενδύουν σε ανάπτυξη και καινοτομία.

Η ευθυγράμμιση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα 2030 είναι, στην πραγματικότητα, κυρίως αλλαγή νοοτροπίας και όχι μόνο επίτευξη δεικτών.

Ο τουρισμός είναι η «αιχμή του δόρατος» της ελληνικής οικονομίας, αλλά ταυτόχρονα κινδυνεύει και με «υπερθέρμανση» που θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα. Πώς μπορεί ένα διαφορετικό φορολογικό πλαίσιο να «θωρακίσει» τον κλάδο;

Αυτό που με προβληματίζει ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα είναι ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει την αυθεντικότητα της. Όχι στο σύνολο των περιοχών, γιατί ευτυχώς υπάρχουν ακόμα προορισμοί τόσο στην ενδοχώρα όσο και σε μικρότερα νησιά που ακόμα δεν έχουν αλλοιωθεί και είναι σε θέση να προσφέρουν αυτό που μας έκανε τόσο περιζήτητους από τους ξένους επισκέπτες.

Η απειλή της αλλοίωσης του χαρακτήρα μας, σε συνδυασμό με τη συνεχή φορολόγηση του κλάδου και την απουσία μίας σαφούς αναπτυξιακής στρατηγικής αποτελούν πραγματικούς κινδύνους για τον πιο σταθερό μοχλό ανάπτυξης του ΑΕΠ. Μιλάμε για άμεση συνεισφορά 30,2 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2024, περίπου 13% του ΑΕΠ, και έμμεση συνεισφορά που ξεπερνά το 30% του ΑΕΠ. Αυτά τα μεγέθη δείχνουν τη σημασία θωράκισης του κλάδου.

Η ΕΕΝΕ έχει θέσει ως προτεραιότητα έναν φορολογικό μηχανισμό που θα αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης. Προτείνουμε λοιπόν,  μειωμένη οριακή φορολόγηση επί της αύξησης των επιχειρηματικών κερδών ώστε να δημιουργηθεί πραγματικό κίνητρο για επενδύσεις και μεγέθυνση των επιχειρήσεων του κλάδου. Ειδικά για τον κλάδο του τουρισμού, του πλέον υπερφορολογημένου κλάδου της χώρας, αλλά και του κλάδου με τη μεγαλύτερη διασπορά του παραγόμενου πλούτου στο σύνολο της οικονομίας.

Το ελληνικό προϊόν της φιλοξενίας συντίθεται από τις απλές παραγωγικές δυνάμεις της χώρας και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Έχει δε εξαγωγικό χαρακτήρα και αποτελεί μυστήριο γιατί δεν λογίζεται ως τέτοιο, όταν το 90% των εσόδων προέρχονται από το εξωτερικό. Σημειώνω ξανά ότι, ειδικά για τα ξενοδοχεία, η έκτακτη κερδοφορία από την πώληση ακινήτων είναι λανθασμένο μέτρο, αφού στερεί από τις επιχειρήσεις τη δυνατότητα επανεπένδυσης.  Θα έπρεπε, σε εύλογο χρονικό διάστημα να δίνεται η δυνατότητα επανεπένδυσης στην οικονομία, με τα ανάλογα κίνητρα. Στη σημερινή του μορφή αποτελεί κλοπή. 

Στον Όμιλο Aldemar, δίνετε έμφαση στην εκπαίδευση και στη συνεχή εξέλιξη των ανθρώπων σας. Ποιο είναι το μυστικό για να καλλιεργήσεις μια κουλτούρα μάθησης σε έναν παραδοσιακά απαιτητικό κλάδο όπως ο τουρισμός;

Ο κλάδος της φιλοξενίας τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει εντονότατο πρόβλημα έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού. Στην Aldemar η κουλτούρα της εκπαίδευσης αποτελεί θεμέλιο μας εδώ και πάνω από 35 χρόνια. Επενδύουμε σταθερά στους ανθρώπους μας και είναι τιμή μας να βλέπουμε στελέχη που ξεκίνησαν μαζί μας ως μαθητές πλέον να κατέχουν διευθυντικές θέσεις. Παρόλα αυτά δεν είναι κάτι που πρέπει να επαφίεται μόνο στην θέληση της εκάστοτε εταιρείας.

Η ΕΕΝΕ σταθερά θέτει στο επίκεντρο του διαλόγου την ενίσχυση της παραγωγικότητας αλλά και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας μέσα από το upskilling και το reskilling των εργαζομένων. Όχι όμως ως μεμονωμένες πρακτικές εταιριών αλλά μέσα από τη συνεργασία της πολιτείας, της ακαδημαϊκής κοινότητας και των επιχειρήσεων.

Μέσα από τη μηδένιση του οριακού μη μισθολογικού κόστους ως κίνητρο για την ψηφιακή αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού με συνεπακόλουθη αύξηση μισθού για τον εργαζόμενο.  

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός είναι σήμερα όρος επιβίωσης για κάθε επιχείρηση. Πώς βλέπετε να εξελίσσεται αυτός ο μετασχηματισμός στον τουρισμό την επόμενη πενταετία;

Ζούμε έναν ραγδαίο ψηφιακό μετασχηματισμό, που δεν σας κρύβω ότι με προβληματίζει σε ένα βαθμό για το πώς θα εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια. Θα σταθώ όμως στα θετικά σημεία, καθώς πιστεύω ότι η τεχνολογία θα συνδεθεί ουσιαστικά με τη βιωσιμότητα, δίνοντας μας τη δυνατότητα να εξοικονομήσουμε πολύτιμους, ήδη περιορισμένους, φυσικούς πόρους.

Παρόλα αυτά θα επιστρέψω και πάλι στον άνθρωπο, γιατί η φιλοξενία είναι και θα παραμείνει βαθιά ανθρώπινη υπόθεση. Αυτό καταδεικνύει την ανάγκη όχι μόνο για επένδυση σε συστήματα αλλά κυρίως για επένδυση στον άνθρωπο, όπως αναφέραμε και προηγουμένως.

Μόνο μέσα από την ουσιαστική ψηφιακή εκπαίδευση θα μπορέσουμε  να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που θα μας προσφέρουν όλα τα νέα ψηφιακά εργαλεία αλλά και να μπορέσουμε να θωρακιστούμε απέναντι στις προκλήσεις και τους κινδύνους που αναπόφευκτα θα ακολουθήσουν.

Ποιο είναι το αποτύπωμα της Ε.ΕΝ.Ε. στα 30 χρόνια παρουσίας της και πώς οραματίζεστε τον ρόλο της στο νέο οικονομικό περιβάλλον της Ελλάδας και της Ευρώπης που αντιμετωπίζει υπαρξιακά προβλήματα, λόγω πολέμου στην Ουκρανία και κινεζικής υπερπαραγωγής;

Η Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών δεν οραματίζεται απλά. Επιδιώκει να καθορίζει τις εξελίξεις και να συμβάλλει ενεργά στη διαμόρφωση οικονομική πολιτικής, που να προάγει την ανάπτυξη και την ευημερία. Στις περισσότερες οικονομικές διασκέψεις των τελευταίων ετών, βλέπουμε συχνά έλλειψη ουσιαστικών θέσεων και απλά υιοθέτηση πολιτικών. Η ΕΕΝΕ φιλοδοξεί να σπάσει αυτόν τον κύκλο ” θεωρητικών” της οικονομίας και να αποτελέσει ένα επιχειρηματικό think tank για την πρόοδο της χώρας.

Ομοίως και με τον ίδιο ζήλο αντιμετωπίζει τον ψηφιακό αναλφαβητισμό ως πρόκληση και ως στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, με προτάσεις προς τους κυβερνώντες και τις επιχειρήσεις.  Οι γεωπολιτικές εντάσεις, οι πόλεμοι και οι παγκόσμιες ανισορροπίες επηρεάζουν αναπόφευκτα και τη χώρα μας.

Γι’ αυτό προέχει, περισσότερο από ποτέ, να έχουμε εθνικό πλάνο και στρατηγική. Η εσωτερική ασφάλεια και η οικονομική ευημερία είναι η βάση για να έχει η Ελλάδα μια διεθνή, αξιόπιστη φωνή. Και αυτό ακριβώς αποτελεί τον πυρήνα των θέσεων και του ρόλου της ΕΕΝΕ.

Κλείνοντας, αν σας ζητούσαν να περιγράψετε με μια φράση την «επιχειρηματικότητα του αύριο», ποια θα ήταν;

Η επιχειρηματικότητα του αύριο δεν είναι έννοια αυθαίρετη, αλλά το σύνολο των επιλογών κράτους, επιχειρήσεων και εργαζομένων και μόνο η συνεργασία τους μπορεί να την θωρακίσει και διασφαλίσει.