Ένα δισ.$ είχε ζητήσει η Βόρεια Κορέα από το Ισραήλ για να μην πουλήσει πυραυλική τεχνολογία στο Ιράν

Είναι τόση μεγάλη η ανάγκη για ρευστό στην βορειοκορεατική Οικονομία που ο Βόρεια Κορέα ζήτησε 1 δισ.$ από το Ισράληλ για να μην πουλήσει πυραυλική τεχνολογία αναφέρει η Wall Street Journal.

Σύμφωνα με τον Τάε Γιονγκ Χο, πρώην διπλωμάτη του κομμουνιστικού καθεστώτος, που αυτομόλησε πριν από δύο χρόνια στη Νότια Κορέα, η Πιονγιάνγκ διεμήνυσε στο Τελ Αβίβ ότι θα σταματούσε να βοηθά την Τεχεράνη στην ανάπτυξη του πυραυλικού της προγράμματος με αντάλλαγμα ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε μετρητά.

Την πρόταση, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Τάε, μετέφερε ο πρεσβευτής της Βόρειας Κορέας στη Σουηδία Σον Μου Σιν στον Ισραηλινό ομόλογό του Γεδεών Μπεν Αμί σε μια καφετέρια στη Στοκχόλμη το 1999. Το Ισραήλ απέρριψε την πρόταση, αλλά προσφέρθηκε λίγες μέρες αργότερα να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια σε τρόφιμα στην Πιονγιάνγκ.

Η αμερικανική εφημερίδα επιχείρησε να έρθει σε επαφή με τους δύο πρεσβευτές χωρίς αποτέλεσμα. Την περασμένη εβδομάδα, πάντως, ο Μπεν Αμί αποκάλυψε σε ισραηλινό ραδιόφωνο ότι είχε μυστικές επαφές με τον Βορειοκορεάτη διπλωμάτη στο διάστημα μεταξύ 1999-2002 με πρωτοβουλία της Πιονγιάνγκ.

Το Ισραήλ πρότεινε τότε να βοηθήσει τη Βόρεια Κορέα στον τομέα της αγροτικής παραγωγής ή ακόμη και οικονομικά, αλλά υπό τον όρο να σταματήσει να πουλά όπλα στη Συρία και το Ιράν ή να αποκαταστήσει τις διπλωματικές της σχέσεις με το Τελ Αβίβ, πρόταση, ωστόσο, που απορρίφθηκε.

Η Βόρεια Κορέα ήταν δραστήρια εκείνη την εποχή στο εμπόριο όπλων στη Μέση Ανατολή, καθώς πουλούσε πυραύλους στο Ιράν τουλάχιστον από τις αρχές τις δεκαετίας του 1980. Πράγματι, ειδικοί επεσήμαναν σαφείς ομοιότητες μεταξύ των πυραύλων Shabab-3 και Khorramshahr του Ιράν και των πυραύλων Nodong και Musudan της Βόρειας Κορέας.

Η Πιονγιάνγκ έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στο πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της Συρίας, βοηθώντας στην κατασκευή του πυρηνικού αντιδραστήρα που κατέστρεψαν οι Ισραηλινοί με αεροπορική επίθεση το 2007. Δέκα Βορειοκορεάτες επιστήμονες σκοτώθηκαν τότε κατά την επίθεση αυτή, με αποτέλεσμα να παγώσουν οι πυρηνικές φιλοδοξίες της Δαμασκού. Κατά την άποψη του Ισραήλ ο αντιδραστήρας συνιστούσε «άμεση υπαρξιακή απειλή για το ίδιο και ολόκληρη την περιοχή».

Πέρυσι η εφημερίδα The Times of Israel αναφέρθηκε σε ρεπορτάζ της στο διπλωματικό άνοιγμα που επιχείρησε το Ισραήλ προς την Πιονγιάνγκ το 1992 για να εμποδίσει να φθάνουν όπλα της στους εχθρούς του. Βορειοκορεάτες διπλωμάτες ήταν που έριξαν στο τραπέζι την ιδέα των επενδύσεων ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων στη χώρα τους σε διαδοχικές συναντήσεις, αλλά αντέδρασαν τόσο η Μοσάντ όσο και ο τότε πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν, που δεν εμπιστευόταν το κομμουνιστικό καθεστώς ότι θα τηρούσε τις δεσμεύσεις του. Αλλά και η Νότια Κορέα και η Ουάσιγκτον αντιτάχθηκαν σε μια τέτοια συμφωνία, με αποτέλεσμα να μην υλοποιηθεί ποτέ.

Η βιομηχανία όπλων του Κιμ Γιονγκ Ουν εξακολουθεί, πάντως, να πουλά όπλα ανά την υφήλιο. Σύμφωνα με φετινή έκθεση των Ηνωμένων Εθνών η Πιονγιάνγκ έβαλε πέρυσι στα ταμεία της περίπου 200 εκατομμύρια δολάρια από την παράνομη πώληση όπλων σε χώρες όπως η Συρία και η Μιανμάρ. Η έκθεση ανέφερε ακόμη ότι η Βόρεια Κορέα συνεργάζεται στο βαλιστικό πυραυλικό πρόγραμμα του Μπασάρ αλ Άσαντ αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να εμπλέκεται και στην κατασκευή χημικών όπλων ή εγκαταστάσεων παραγωγής τέτοιων όπλων.