«Απόψε γάμος θα γενεί παράξενος στον Κρούστα»-«Ραγίζει» καρδιές ο επικήδειος για το ζευγάρι που πνίγηκε στην Κρήτη

Σπαρακτικός ήταν ο επικήδειος λόγος που εκφώνησε στην κηδεία του ζευγαριού που παρασύρθηκε από τα νερά του Γεροποτάμου, ο γνωστός λυράρης Γιάννης Βάρδας (Λυραρογιάννης).

Το άτυχο ζευγάρι έχασε τη ζωή του, όταν το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν, παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά στην Κρήτη. Μαζί τους βρίσκονταν η 58χρονη μητέρα και η 20χρονη αδελφή της άτυχης γυναίκας. Η οικογένεια επέστρεφε από την Πόμπια Ηρακλείου, όταν έγινε το κακό. Είχε πάει στον γάμο της βαφτιστήρας της άτυχης 58χρονης που κι εκείνη χάθηκε μαζί με τις κόρες της και τον γαμπρό της.

Με δάκρυα στα μάτια, αποχαιρέτησαν χθες φίλοι, συγγενείς και συγχωριανοί, τα τέσσερα μέλη της οικογένειας που βρήκαν τραγικό θάνατο στις όχθες του Γεροποτάμου, εγκλωβισμένοι μέσα στο αυτοκίνητό τους.

Το τελευταίο αντίο είπαν, στις 11 το πρωί, στην 57χρονη Μαρία Χατζηπάνου και την 20χρονη κόρη της Μαριλένα Τζαγκαράκη στον Ιερό Ναό της Παναγίας στις Άνω Αρχάνες, εκατοντάδες άνθρωποι που δεν μπορούσαν να πιστέψουν την τραγωδία που βρήκε αυτή την οικογένεια. Στις 4 το απόγευμα, εψάλη στον Κρούστα Λασιθίου η νεκρώσιμη ακολουθία για τον 30χρονο Κώστα Γιαννακάκη και την 29χρονη σύζυγό του Ροδούλα Τζαγκαράκη, που άφησαν πίσω τους το έξι μηνών κοριτσάκι τους.

Να σημειωθεί ότι χθες, λίγο πριν την κηδεία του Κώστα και της Ροδούλας, έγινε η βάφτιση της κόρη τους.

Ο επικήδειος:

ΑΠΟΨΕ ΓΑΜΟΣ ΘΑ ΓΕΝΕΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΡΟΥΣΤΑ

(Θε μου μεγάλη μάζωξη) και φέρετε λαγούτα
απόψε γάμος θα γενεί παράξενος στον Κρούστα
—
Αντρόγυνο στολίζουμε και θέλετε λυράρη
γιατί ήσπασα τη λύρα μου, μαζί με το δοξάρι
—
Θέλω να παίξω μια λυριά στο μνήμα σας απάνω
μα εφύλαξα τη λύρα μου και δεν την ξαναπιάνω
—
Θέλω να παίξω μια λυριά, να πω μια μαντινιάδα
μα μου στερέψανε κι αυτές τούτη την εβδομάδα
—
Να παίξω έναν παλιό σκοπό από εκείνο που τσ’ αρέσει
μα ήκαμα το δοξάρι μου, κομμάτια δυο στη μέση
—
Ηντα λογιώ βαστάξετε κείνη την κριγιωσύνη
και πως ξημερωθήκετε τη μαύρη νύχτα εκείνη
—
Ηντα λογιώ βαστάξετε του ποταμού τον πάτο
που ‘τανε το κρυγιό νερό και σεις απάνω κάτω
—
Τη ροδαρά (τριανταφυλλιά) που ’φήκετε στον κόσμο φυτεμένη
έχει παππού και έχει λαλά (γιαγιά) και στέκουνε μπεντένι (τοίχος)
—
Το λούλουδο απου ήχετε μη βρέξει και μη στάξει
έχει παππού και έχει λαλά (γιαγιά) και πάλι όλα εντάξει
—
Δε θα το πούνε αρφανό γιατί έχει τη λαλά του
να κάνει τα χατήρια του και τα θελήματά του
—
Δε θα το πούνε αρφανό γιατί ‘χει τον παππού του
να το βαστά στ’ς αγκάλες του, το ρόδο του παιδιού του
—
Δε θα το πούνε αρφανό μα θα ‘ναι ωσάν και τ’ άλλα
και θα το μεγαλώσουνε με του λαγού το γάλα
—
Δεν το ξανάδα εγώ ποτέ, μηδέ χω γροικημένα
να κατεβούνε δυο κορμιά στον Αδη αγκαλιασμένα
—
Σιμώνει η ώρα κι η στιγμή στη μαύρη γης να μπούνε
μα ίσως ετσά το νιώξανε να μην ξεχωριστούνε
—
Τέτοια μεγάλη μπαλωθιά δεν εξαναγροικήθη
μα εχτύπησές τηνε Κωστή κι όλη η Ελλάδα εσείσθη…

Σας ευχαριστώ

Γιάννης Βάρδας (Λυραρογιάννης) – 19/2/2019

Ο Γιάννης Βάρδας είναι από τους πιο σημαντικούς εν ζωή λυράρηδες της παλιάς γενιάς της Κρήτης.