«Χάθηκαν» τα 13 Leo-2A4 και τα 30 Leo-1A5

Τα 13 Leopard 2A4 και τα 30 Leopard 1A5 δεν είναι πλέον διαθέσιμα για την Ελλάδα σύμφωνα με επίσημη επιστολή της γερμανικής κυβέρνησης προς τον Έλληνα ακόλουθο Άμυνας στο Βερολίνο καθώς διατέθηκαν σε άλλες ενδιαφερόμενες χώρες!

Τα 13 Leopard 2A4 και τα 30 Leopard 1A5 δεν είναι πλέον διαθέσιμα για την Ελλάδα σύμφωνα με επίσημη επιστολή της γερμανικής κυβέρνησης προς τον Έλληνα ακόλουθο Άμυνας στο Βερολίνο καθώς διατέθηκαν σε άλλες ενδιαφερόμενες χώρες!

Μάλιστα στην επιστολή αναφέρεται ότι παρά τις επανειλημμένες και συνεχείς επίσημες ενημερώσεις της γερμανικής προς την ελληνική πλευρά, που εντατικοποιήθηκαν από τον Ιανουάριο του 2009, για την ανάγκη ολοκλήρωσης της συμφωνίας ή τουλάχιστον επίσημης υποβολής του ελληνικού αιτήματος για προσφορά (RFP: Request For Proposal) όσο το δυνατόν ταχύτερα, δεν υπήρξε καμία ελληνική αντίδραση και αναγκαστικά τα εν λόγω άρματα διατέθηκαν σε άλλες χώρες. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες τα 13 Leopard 2A4 στην Τσεχία και τα 30 Leopard 1A5 στη Βραζιλία.

Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι η διάθεση των αρμάτων μάχης δεν έγινε για «προτιμησιακούς» λόγους αλλά γιατί το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών που έχει και τον κύριο λόγο στη διαδικασία θέλει το ταχύτερο δυνατό να «ξεφορτωθεί» το πλεονάζον υλικό για να απενεργοποιήσει τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης και να μειώσει το λειτουργικό κόστος φύλαξης και αποθήκευσης.

Εξίσου εντυπωσιακή είναι η αδιαφορία της ελληνικής πλευράς και ιδιαίτερα όσων ήταν υπεύθυνοι από τις υπηρεσίες της ΓΔΑΕΕ ως εκτελεστικού φορέα υλοποίησης της διαδικασίας, στους «δαιδαλώδεις» διαδρόμους και τα «αβυσσαλέα» συρτάρια της οποίας, «χάθηκε» για τουλάχιστον τρία χρόνια (!) ο σχετικός φάκελος που είχε αποσταλεί για να υπογραφεί η αρχική έγκριση προμήθειας. Ούτε οι ενημερώσεις της γερμανικής πλευράς ούτε οι εκκλήσεις του ΓΕΣ στάθηκαν ικανές να διαταράξουν ην «ολύμπια» ηρεμία του στρατοπέδου στους πρόποδες του Υμητού!

Έτσι ένα ασήμαντο (σε ότι αφορά το οικονομικό κόστος του, αφού τελικά θα κατέληγε και λιγότερο από 2 εκατ. ευρώ) πρόγραμμα, αλλά εξαιρετικά σημαντικό για το περιεχόμενο του, υλοποιούμενο μέσω διακρατικής συμφωνίας «εξαερώθηκε» αφήνοντας το «μόνιμο» θύμα, τον Ελληνικό Στρατό με μία «παρδαλή» επιλαρχία (τρεις ίλες Leopard 2A4 και μία ίλη Leopard 1A5)!

Βέβαια για να είμαστε ακριβείς η «αμαρτία» έχει ξεκινήσει από τον Μάρτιο του 2003, όταν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας υπέγραψε την ύψους 1,7 δις ευρώ σύμβαση προμήθειας των 170 Leopard 2HEL ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Η ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΤΗΣ «ΕΝΔΙΑΜΕΣΗΣ ΛΥΣΗΣ» ΟΠΩΣ ΟΡΙΖΕ Η ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΣΕΑ. Βέβαια και η συνέχεια δεν ήταν καλύτερη αφού στο πλαίσιο μίας «ορθόδοξης» στρατιωτικο-γραφειοκρατικής άποψης η μαζική ανανέωση του αρματικού δυναμικού με επιπλέον Leopard 2A4 σε συμφέρουσες τιμές θεωρήθηκε υπέρμετρη «εύνοια» προς το Όπλο των Τεθωρακισμένων. Έτσι αντί να επιλύσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ζήτημα του αρματικού μας δυναμικού το παραπέμψαμε στο μέλλον!

Έτσι η χώρα η οποία κατέβαλε συνολικά 2,03 δις ευρώ στη γερμανική βιομηχανία χερσαίων συστημάτων, δηλαδή με άλλα λόγια έγινε ζωοδότης της σε μία εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, όχι μόνο δεν φρόνισε να εξασφαλίσει τη μη πώληση αρμάτων του τύπου στην Τουρκία αλλά πλέον έχει «μείνει» και από άρματα αφού όλο σχεδόν το γερμανικό απόθεμα έχει διατεθεί.