
Η έννοια της εθνικής συνειδήσεως, εξικνείται πέραν, από περιορισμούς και ιδεολογικούς δογματισμούς, καθότι η έννοια της διαχρονικής πολιτισμικής μας ταυτότητας, ήτοι της θεμελιακής ιδιοπροσωπίας μας, συμπυκνώνει εύγλωττα την συνάλληλη συνύπαρξη του Ελληνο-Χριστιανισμού, ιστορικό γεγονός το οποίο έχει αποκρυσταλλωθεί και εις την δαψιλή Συνταγματική έννομη τάξη, εξ ιδρύσεως του Ελλαδικού Κράτους και εντεύθεν.
Είναι λοιπόν πρόδηλον, ότι η παράδοση μας, η οποία αρύεται και σφυρηλατείται από το ιστορικό μας γίγνεσθαι, μεταβιβάζεται δε, δια των προγώνων μας, προς ημάς τους επιγόνους, δια κληρονομικής διαδοχής, δυνάμει της οποίας παρακατατίθενται εν ψήγματι, όλα τα δομικά συστατικά στοιχεία της ταυτότητας μας.
Τα ποιοτικά στοιχεία αυτής, είναι το παρελθόν, τα βιώματα, οι παραδόσεις, η γλώσσα, τα οποία συγκροτούν τις ρίζες μας, την διαιώνια παράδοσή μας, και την ταυτότητά μας, η οποία διασώζεται ανά τους αιώνες χάριν τους αγώνες και τις θυσίες τόσον των προγόνων μας αλλά ιδίως της καταλυτικής συμβολής της Εκκλησίας κατά την περίοδο της Οθωμανικής δουλείας.
Τα εν λόγω στοιχεία του έθνους μας, κατακτήθηκαν με αγώνες και θυσίες και, μολονότι δεν περιορίζεται εις τα στενά άκρα όρια του έθνους κράτους διότι καταλαμβάνουν τον οικουμενικού ελληνισμό από άκρου εις άκρον εις το παγκόσμιο γίγνεσθαι και εις τα πέρατα της οικουμένος, ο άξονας και η βάση, καθίσταται το Ελλαδικό Κράτος το οποίο ιδρύθηκε, με τον εθνικοαπελευθερωτικό μας αγώνα και εν συνεχεία, η Ελλάς επεκτάθηκε, πάλι μέσω πολεμικών αγώνων, όπως οι Βαλκανικοί πόλεμοι.
Εν άλλοις λόγοις, το ιδεολόγημα του Ελληνο-Χριστιανισμού, ο Ελληνικός διαφωτισμός, η επιρροή του Γαλλικού Διαφωτισμού, αλλά και οι η συμβολή της ζώσης Ορθόδοξη παραδόσεως, η κατά το προσφυώς λεγόμενον η θεολογία της επαναστάσεως συνέτειναν αποφασιστικά και καταλυτικά εις την δημιουργία του προπλάσματος του Ελλαδικού Κράτους, τούτο δεν κανοναρχήθηκε προσηκόντως δια μέσου των πρώτων Συνταγμάτων, της Επιδαύρου, του Αστρους και της Τροιζήνας, όπου ετέθησαν τα θεμέλια της εθνικής μας ανεξαρτησίας, με όσες παραδοξότητες επακολούθησαν –φυλακίσεις, η ακατάληπτη δολοφονία του Καποδίστρια, Συνταγματική Μοναρχία κλπ), κατά την Συνταγματική μας ιστορία.
Περαιτέρω, το προοίμιο του Συντάγματος απηχεί τα ιδιαίτερα δομικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τα οποία συγκροτούν, την ιστορική ταυτότητα ενός λαού ο οποίος οργανώνεται εις τα πλαίσια της εκάστοτε Συνταγματικής εννόμου τάξεως, ως κρατική οντότητα.
Το Ελλαδικό Σύνταγμα, είναι ψηφισμένο εις το Όνομα της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδας, εισέτι και σήμερον, άνευ ουδεμίας μεταβολής.
Το προοίμιο αυτό, απορρέει από την βαθιά πίστη των εξεγερμένων επαναστατών του Γένους μας οι οποίοι, εκκίνησαν έναν αγώνα, δια το έθνος και την πατρίδα (μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδας), ήτοι «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία» τούτο δε εξάλλου μαρτυρά και η Σημαία της Επαναστάσεως με το Σταυρό του Ιησού Χριστού να δεσπόζει εν τω μέσω αυτού.
Επομένως από ευγνωμοσύνη, ήδη από τα πρώτα Συντάγματα (Επίδαυρος, Άστρος Τροιζήνα), διότι χάριν της συνδρομής του Θεού επετεύχθη το όραμα της Ελεύθερης πατρίδας τα πρώτα Συντάγματα θεσμοθετήθηκαν εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου Τριάδας.
Παραθέτω την διακήρυξη της ανεξαρτησίας και ελευθερίας του ξεσηκωμένου Γένους:«Το Ελληνικό Έθνος το υπό φρικώδη Οθωμανικήν δυναστείαν μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον δια των νομίμων παραστατών του εις Εθνικήν συνηγμένων Συνέλευσιν ενώπιον Θεού και ανθρώπων την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν».
Ως εκ τούτου λοιπόν, εξ ιδρύσεως του Ελλαδικού Κράτους, όλα τα Συντάγματα, υπό διάφορες, ιστορικές και πολιτειακές συνθήκες ψηφίστηκαν εις το «Όνομα της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδας», (Σύνταγμα, Επιδαύρου, Άστρους Τροιζήνας 1822, 1823, 1827, επί Βαυαρών, 1832, 1864, 1911, 1952, επί Δημοκρατίας 1975, 1986,2001, 2008, 2019) παρεκτός, δύο Συνταγμάτων, ήτοι του «ηγεμονικού Συντάγματος του 1832» και του «Δημοκρατικού Συντάγματος το 1927», γεγονός το οποίο καταδυκνύει ότι το ιδεολογικό πρόταγμα των αγωνιστών, πέραν την δημοκρατική αντιπροσώπευηση, τον πολιτικό φιλελευθερισμό, ως αποτυπώθηκαν στην Συνταγματική μας παράδοση μέχρι σήμερα.