ΠτΔ Κ.Σακελλαροπούλου: «Ο εθνοκεντρισμός οδηγεί σε ανελευθερία»!

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελαροπούλου σε άρθρο της στην Εφημερίδα των Συντακτών, τάχθηκε κατά του «εθνοκεντρικού προστατευτισμού» ο οποίος σύμφωνα με την Πρόεδρο οδηγεί στην ανελευθερία, ενώ επιτίθεται και σε όσους αντιστρατεύονται την παγκοσμιοποίηση με την φράση «Ο ευρωσκεπτικισμός είναι μια παραλλαγή της αντίδρασης στην παγκοσμιοποίηση και υποκινεί την εσωστρεφή αναδίπλωσή μας στη δήθεν εθνική ασφάλεια».

Επίσης λαμβάνει μία θέση η οποία είναι πραγματικά ερωτηματικό: «Στη λαϊκιστική στρέβλωση της δημοκρατίας η λαϊκή βούληση συγχέεται με τη βούληση της πλειοψηφίας». 

Η λαϊκή βούληση, τότε, τι είναι;

Βέβαια τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του lockdown. 

Το άρθρο της αυτό έρχεται μία μέρα μετά την άρνησή της να προσκυνήσει τον Σταυρό στην Μητρόπολη Αθηνών. 

Χαρακτηριστικό απόσπασμα του άρθρου: 

«...Στο μεταναστευτικό και το προσφυγικό ζήτημα δοκιμάστηκε η αλληλεγγύη της Ενωσης και στο προσκήνιο εμφανίστηκαν διαιρέσεις και διαλυτικές τάσεις μεταξύ των μελών της. H αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και η εφαρμογή της Πράσινης Συμφωνίας είναι πλέον ζήτημα επιβίωσης και όχι πολυτέλειας.

Οι πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία και την Αυστρία κυοφορούν βίαιες πολιτισμικές συγκρούσεις, οι οποίες απειλούν ανοιχτά την ελευθερία και την πολιτική μας συγκρότηση. Η πανδημία του κορονοϊού όξυνε τις αντιθέσεις και επέφερε μια σειρά περιορισμών στις ατομικές μας ελευθερίες.

Στην αλληλουχία αυτών των επάλληλων κρίσεων βρήκαν πολλοί την ευκαιρία να αμφισβητήσουν τη φιλελεύθερη δημοκρατία στο όνομα ενός νέου εθνοκεντρικού προστατευτισμού.

Ο ευρωσκεπτικισμός είναι μια παραλλαγή της αντίδρασης στην παγκοσμιοποίηση και υποκινεί την εσωστρεφή αναδίπλωσή μας στη δήθεν εθνική ασφάλεια.

Σε αυτό το κλίμα της διάχυτης καχυποψίας αναδεικνύεται η οξύμωρη έννοια της «ανελεύθερης δημοκρατίας» (illiberal democracy), ειδικά σε χώρες με αδύναμη δικαιοκρατική παράδοση.

Στη λαϊκιστική στρέβλωση της δημοκρατίας η λαϊκή βούληση συγχέεται με τη βούληση της πλειοψηφίας.

Οι κυβερνώντες υπονομεύουν, άμεσα ή έμμεσα, τις μείζονες εγγυήσεις του κράτους δικαίου: την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την ακαδημαϊκή ελευθερία, την ελευθεροτυπία και την ελεύθερη έκφραση.

Ομως δημοκρατία χωρίς κράτος δικαίου δεν νοείται. Και η Ευρώπη είναι πάνω από όλα μια Ενωση δικαίου

Η χρονιά που έφυγε έφερε πολλές αντιξοότητες. Τα δικαιώματά μας, στην εξαιρετική συνθήκη της πανδημίας, τελούν σε καθεστώς διακινδύνευσης και χάνουν την αυταξία τους. Έχουμε πια εισέλθει σε περίοδο επώδυνων πλην αναγκαίων συμβιβασμών και σταθμίσεων.

Η προτεραιότητα στην προστασία της υγείας και της ζωής μας είναι μια αυτονόητη, νομικά και ηθικά, επιλογή. Πολύ περισσότερο που οι περιορισμοί στην ελευθερία μας παραμένουν έκτακτοι και προσωρινοί...».