Ο ιμπεριαλισμός της Μέρκελ

Είναι πολύ ενδιαφέρον, και πρέπει να σταθούμε: άρχισαν επιτέλους να συνειδητοποιούνται, και, ευτυχώς, να ομολογούνται κάποιες κρίσιμες αλήθειες – μία εξ αυτών έγραψε χθες ο γερμανικός Spiegel: «η Ανγκελα Μέρκελ έχει περισσότερη δύναμη στην Ευρώπη απ’ όση κάθε προκάτοχός της στην καγκελαρία. Όμως η στρατηγική που προτιμάει σε σχέση με την ΕΕ είναι εκείνη του “παιδαγωγικού ιμπεριαλισμού”». Ωραίος νεολογισμός. Τι σημαίνει όμως «παιδαγωγικός ιμπεριαλισμός»;

Το «παιδαγωγικός», αν και είναι εξόχως αντιδημοκρατικό και πολύ προσβλητικό, καθώς χωρίζει ανθρώπους, κράτη και κοινωνίες σε «διαπαιδαγωγούμενους» και σε «παιδαγωγούς», θέλει να αποπνέει και μια ηθική «αίσθηση»: έρχεται η «μαμά» Μέρκελ να μάθει σε όσους δεν μπορούν να το μάθουν μόνοι τους, τι πρέπει να κάνουν για να γίνουν «καλοί πολίτες» και «καλά κράτη». Αυτό είναι φυσικά το υπόστρωμα κάθε μορφής ολοκληρωτισμού: η λογική του «εγώ ξέρω καλύτερα και θα σου πω τι θα κάνεις, γιατί δεν καταλαβαίνεις…». Δεν είμαστε ίσοι, εγώ ξέρω κι εσύ όχι. Κάτι τέτοιο, ουδέποτε είχε υπάρξει πριν τη Μέρκελ στη μεταπολεμική Ευρώπη – γι αυτό άλλωστε και κατάφερε και ενώθηκε: στη βάση της ελεύθερης ισοτιμίας. Γι αυτό και την ονόμασαν «Κοινότητα»: η κοινότητα προϋποθέτει και συνεπάγεται όλα αυτά που τώρα έχουν πεθάνει.

Όμως, ακόμα πιο σοβαρό είναι φυσικά το άλλο, το «ιμπεριαλισμός», που, υπενθυμίζω, το ίδιο το Spiegel τώρα γράφει. Τι είναι πάλι και τούτο; Εχει η Μέρκελ, έχει το Βερολίνο, διάθεση «ιμπεριαλισμού»; Από πού κι ως που; Α, ναι, είναι, είπαμε «παιδαγωγικός» αυτός ο ιμπεριαλισμός. Δηλαδή, δεν έχει σκοπό να ηγεμονεύσει, να υποτάξει, να ωφεληθεί ο ίδιος.

Πρόκειται για μια απόλυτη σοφιστεία: μα αν είναι απλός «παιδαγωγικός» και τίποτα άλλο, τότε, δεν είναι ιμπεριαλισμός. Ο ιμπεριαλισμός, σημαίνει όλα τα άλλα, και ακόμα περισσότερα. Και ουδέποτε εκδηλώθηκε στην ιστορία με πνεύμα αυταπάρνησης, ή με σκοπό την «ιεραποστολή»: ο ιμπεριαλισμός, είναι ηγεμονία, είναι κατάκτηση, είναι υποδούλωση.

Ο Spiegel έχει δίκιο. Αυτό ακριβώς είναι σήμερα όχι η Μέρκελ, αλλά η Γερμανία. Και τα υπόλοιπα, τα επίθετα που ωραιοποιούν την πραγματικότητα του γερμανικού ηγεμονισμού, ακόμα οξύτερα, όπως το γράφει, ιμπεριαλισμού, ελάχιστη, μηδενική σημασία έχουν. Το ουσιαστικό είναι που μετράει: ο ιμπεριαλισμός. Το ουσιαστικό, που η έντρομη Ελλάδα κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, με αποτέλεσμα να βυθίζεται κάθε μέρα όλο και πιο βαθιά σε αυτόν και στις φοβερές συνέπειές του.

[Του Γεώργιου Π. Μαλούχου από Το Βήμα]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr