Τα ρωσικά UAV αποτελούν το μεγάλο στοίχημα για την αμυντική βιομηχανία

Το μερίδιο της ρωσικής παραγωγής στην παγκόσμια αγορά των μη επανδρωμένων ιπτάμενων μέσων για τα επόμενα δέκα χρόνια μπορεί να φθάσει έως και το 5 %, εκτιμά ο επικεφαλής του τμήματος Αεροπορίας της εταιρείας Rosoboronexport Σεργκέι Κόρνιεφ.

 Σήμερα οι βασικοί προμηθευτές παγκοσμίως των  μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη διεθνή αγορά είναι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Το ηγετικό αυτό  δίδυμο, ελέγχει περισσότερο του 70 % της αγοράς και το, πλησιάζει  η Κίνα.

Τη βάση της ρωσικής γκάμας μη επανδρωμένων ιπτάμενων μέσων αποτελούν σήμερα συστήματα με σχετικά μικρό βάρος και διαστάσεις, που προορίζονται για την κάλυψη τακτικών αναγκών.

Η σχεδίαση στρατηγικού χαρακτήρα μη επανδρωμένων αεροσκαφών, ικανών να παραμείνουν στον αέρα για δεκάδες ώρες, είναι αποστολή  του επόμενου  σταδίου  της ρωσικής βιομηχανίας που μπορεί  να υλοποιηθεί   μόνο με την απαραίτητη τεχνογνωσία.

Την ίδια στιγμή ειδικά τα μικρού και μεσαίου μεγέθους ιπτάμενα μέσα χαίρουν σήμερα της μεγαλύτερης ζήτησης στην αγορά τόσο από ένοπλες δυνάμεις χωρών , όσο και από ιδιωτικούς φορείς.

Και στην περίπτωση αυτή η αυξανόμενη ποικιλία των ρωσικών ιπτάμενων μέσων μπορεί να φέρει αισθητά κέρδη. Παράδειγμα επιτυχημένων προγραμμάτων αυτής της κατηγορίας μπορούν να αποτελέσουν τα UAV Τ-10 «Eleron-10» και «Orlean-10».

Και τα δύο αυτά UAV διαθέτουν βάρος 12-14 κιλών κατά την απογείωσή τους και μπορούν να περιπολούν πάνω από μία περιοχή κατά τη διάρκεια αρκετών ωρών.

Δυστυχώς ο ρωσικός στρατός προς το παρόν χρησιμοποιεί μη επανδρωμένα μέσα κατώτερου  επιπέδου σε σχέση με αυτά  που διαθέτουν οι υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες.

Οι Ρώσοι στρατιωτικοί μέχρι στιγμής μπορούν μόνο να ονειρεύονται τις δυνατότητες των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που αξιοποιούν ενεργά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη για τη διόρθωση των πυρών πυροβολικού και αεροπορίας κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων, αλλά και συχνά για την εξολόθρευση στόχων με χτυπήματα ακριβείας από  εξοπλισμό, που φέρουν τα ίδια.

Παρ’ όλ’ αυτά η κατάσταση βελτιώνεται και μάλιστα συγχρόνως  προς δύο κατευθύνσεις: παράλληλα με την αύξηση του ενδιαφέροντος του στρατού για νέο εξοπλισμό ενισχύονται και οι ικανότητες των κατασκευαστών, που παρουσιάζουν στην αγορά όλο και νεώτερα συστήματα, ενώ μάλιστα και οι δυνατότητες των ίδιων των ιπτάμενων μέσων διευρύνονται.    

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr