Πετρολούκας Χαλκιάς: Η διαδρομή του σπουδαίου κλαρινίστα προς την κορυφή και οι δύο συμφορές που τον στιγμάτισαν

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο κενό στην ελληνική παραδοσιακή μουσική.

Ο θρυλικός δεξιοτέχνης του κλαρίνου υπήρξε πρεσβευτής του ηπειρώτικου ήχου όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου έζησε και διέδωσε τη μουσική του για περίπου δύο δεκαετίες.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν ιδιαίτερα δύσκολα, καθώς εκτός από τα προβλήματα υγείας που επέφερε η ηλικία, είχε βιώσει και βαριές προσωπικές απώλειες: τον θάνατο της συζύγου του και ενός από τα παιδιά του.

 Χτυπήματα από τα οποία δεν κατάφερε να συνέλθει ποτέ.

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς γεννήθηκε το 1934 στο Δελβινάκι Ιωαννίνων και ασχολήθηκε από νωρίς με το κλαρίνο. Αν και ο πατέρας του ήθελε να σπουδάσει και να γίνει μηχανικός, εκείνος επέλεξε να κάνει επάγγελμα το μεράκι που είχε από μικρό παιδί. Δικαιώθηκε και με το παραπάνω. Τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων.

Είναι χαρακτηριστικό πως σε ηλικία μόλις 12 ετών, όταν τον άκουσε να παίζει κλαρίνο ένας κάτοικος του χωριού που είχε κάνει μεγάλη περιουσία στην Αμερική, ενθουσιάστηκε σε τέτοιο βαθμό που του έδωσε ένα σωρό δολάρια. Ο μικρός τα έδειχνε στον πατέρα και στη μητέρα του. Ήταν το ξεκίνημα μιας μεγάλης καριέρας.

Μπορεί να έλειψε για 20 περίπου χρόνια στην Αμερική, όπου έκανε τεράστια καριέρα, όμως η Ελλάδα και η Ήπειρος ήταν πάντα στο μυαλό του. Ήδη, από τη δεκαετία του 1970 άρχισε να εμφανίζεται στα πανηγύρια του Πωγωνίου, ιδιαίτερα της αγαπημένης του Καστάνιανης προκαλώντας αίσθηση.

Το 1979 επέστρεψε για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. Ήταν πλέον περιζήτητος. Τον χειμώνα χοροί συλλόγων και ηχογραφήσεις και το καλοκαίρι πανηγύρια στην Ήπειρο, και όχι μόνο. Σχεδόν όλοι οι δίσκοι των Ηπειρωτών τραγουδιστών τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 γράφουν: Κλαρίνο: Πέτρος Λούκας Χαλκιάς.

Ο ίδιος παρά την επιτυχία, παρέμενε απλός και προσιτός σε όλους. Οικογενειάρχης και άψογος επαγγελματίας, που στήριζε τους συνεργάτες του. Η φήμη του εξαπλώνεται και αρχίζει να δέχεται προσκλήσεις ακόμα και σε τηλεοπτικές εκπομπές.

Από τον γάμο του, ο Πετρολούκας Χαλκίας απέκτησε τρία παιδιά: τον Γιάννη, γιατρό σήμερα, τον πρόωρα χαμένο, εξαιρετικό κλαρινίστα Μπάμπη (1965-2018) και την Ολυμπία. Ο χαμός του Μπάμπη ήταν μεγάλο πλήγμα για τον ίδιο.

Μερικά χρόνια πριν είχε σκοτωθεί σε τροχαίο έξω από τα Γιάννενα και η σύζυγος του Πετρολούκα Χαλκιά, Μαρία. Το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο ίδιος ξέφυγε από την πορεία του και προσέκρουσε σε βράχια, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο η γυναίκα της ζωής του. Το 2015 είχε φύγει από τη ζωή και ο αδελφός του Αχιλλέας (γεννημένος το 1937). Όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα σημάδεψαν τον Πετρολούκα Χαλκιά, που έβρισκε πάντα διέξοδο στο αγαπημένο του κλαρίνο.

Ο ίδιος, σύμφωνα με την ΕΡΤ, περιέγραφε το παίξιμό του ως κάτι βαθιά βιωματικό: «Όταν παίζω, τα δάχτυλά μου κινούνται μόνα τους και εντολές δίνει η ψυχή μου».

Γι’ αυτό και το κοινό του τον λάτρευε – γιατί κάθε του νότα ήταν αυθεντική, φορτισμένη με συναίσθημα, με μνήμη, με πατρίδα.