Επιταχύνεται η ολοκλήρωση του ρωσικού δορυφορικού δικτύου Glonass-Navstar

Η ρωσική κυβέρνηση ενέκρινε πρόσφατα την πρόσθετη χρηματοδότηση του δορυφορικού προγράμματος Glonass Navstar με 1,8 δις ρούβλια (70 εκατ. δολάρια) με σκοπό την επιτάχυνση της ολοκλήρωσης της γεωγραφικής κάλυψης του δικτύου του.

Έτσι μέσα στο 2007 θα τεθούν σε τροχιά έξι δορυφόροι Glonass-M, αντί των τριών που αρχικά είχαν προγραμματιστεί. Η απόφαση αυτή πάρθηκε με σκοπό από το τέλος του 2007 να καλυφθεί ολόκληρη η ρωσική επικράτεια από το νέο δορυφορικό δίκτυο και μέσα στο 2009 να καλυφθεί ολόκληρη η υδρόγειος. 

Δορυφορικό Σύστημα GLONASS (GLOBAL ORBITING NAVIGATION SATELLITE SYSTEM)

Ακολουθώντας το παράδειγμα των Αμερικανών, οι Ρώσοι αποφάσισαν να αναπτύξουν το δικό τους σύστημα Δορυφορικής Ναυτιλίας. Αρχικά ανέπτυξαν το σύστημα «CICADA», ως αντίστοιχο του Αμερικανικού «TRANSIT», και στην συνέχεια το «Παγκόσμιο Σύστημα Δορυφορικής Ναυτιλίας», (GLONASS- Global Navigation Satellite System), ως αντίστοιχο του «NAVSTAR GPS».Το «GLONASS» αποτελείται από τα υπο-συστήματα «Παρακολούθησης και Ελέγχου», (Monitor and Control  Subsystems), και το «Δορυφορικό Τμήμα», (Space Segment). Μερικοί από τους αρχικά 24 σχεδιαζόμενους δορυφόρους, όπως θα δούμε στην συνέχεια ο στόχος αυτός δεν έχει ακόμη επιτευχθεί, βρίσκονται σε ύψος 19.100 χιλιομέτρων, και σε «Ημι-σύγχρονη Κυκλική Τροχιά» (Semisynchronous Circular Orbit). Εκπέμπουν δύο σήματα, το «Σταθερής Ακρίβειας» (SP-Standard Precision), για πολιτική χρήση και το «Υψηλής Ακρίβειας» (HP- High Precision), για Στρατιωτική. Οι ακρίβειες για μεν το πολιτικό σήμα είναι της τάξεως των 30 μέτρων οριζόντια, 20 μέτρων κάθετα και χρόνου εντός ενός χιλιοστο-δευτερολέπτου (1 μs), σε σχέση με τον σταθερό χρόνο αναφοράς, ενώ οι ακρίβειες για το Στρατιωτικό σήμα είναι διαβαθμισμένες. Οι πρώτοι τρεις δοκιμαστικοί δορυφόροι εκτοξεύθηκαν το 1982, αν και κανένας εξ΄ αυτών δεν κατέστη δυνατόν να γίνει επιχειρησιακός, με την αρχική σχεδίαση για πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα το 1991. Εξ’ αιτίας πολιτικής αστάθειας αλλά και οικονομικών δυσκολιών, μέχρι τον Απρίλιο του 2002 μόνον οχτώ δορυφόροι βρίσκονταν σε τροχιά και  επιχειρησιακή λειτουργία, καθιστώντας έτσι το σύστημα μη εκμεταλλεύσιμο. Με τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της Ρωσίας, αυξήθηκε ο αριθμός των επιχειρησιακών δορυφόρων σε 11 μέχρι τον Μάρτιο του 2004. Τον Δεκέμβριο του 2004, εκτοξεύονται τρεις εκσυγχρονισμένοι δορυφόροι, τύπου «GLONASS-M», με επιχειρησιακό χρόνο ζωής τα επτά χρόνια, ενώ επιπλέον εκσυγχρονισμός θα επιτρέψει την ανάπτυξη του τύπου «GLONASS-K», με σαφώς μικρότερο βάρος και αυξανόμενο επιχειρησιακό χρόνο ζωής τα 10-12 χρόνια. Αναμενόμενη χρονολογία αρχικής λειτουργίας αυτών είναι το 2008. Η Ρωσική κυβέρνηση προχώρησε σε Στρατηγικής σημασίας συμφωνία με την Ινδία (αναδυόμενη διαστημική δύναμη ), για συνεργασία στο πρόγραμμα «GLONASS-M». Η Ινδία θα εκτοξεύσει δύο δορυφόρους τύπου «M», χρησιμοποιώντας τους Ινδικούς φορείς «PSLV- Polar Satellite Launch Vehicle». Απώτερος σκοπός των Ρώσων είναι να έχουν το σύστημα επιχειρησιακό με 18 δορυφόρους το 2008, και το 2010 με το αρχικό σύνολο των 24 δορυφόρων.