Ψυχολογία αρωμάτων και έλξη: Μπορείς να ερωτευτείς κάποιον από τη μυρωδιά του;

Όταν μιλάμε για σωματική έλξη, τότε πρέπει να θυμίσουμε πως για να μας τραβήξει κάποιος παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες, από σωματικούς έως ψυχικούς.

Όμως, υπάρχει ένα κρίσιμο στοιχείο που θα μπορούσε να είναι deal breaker που πιθανότατα δεν έχετε σκεφτεί: ο τρόπος που μυρίζει.

Nαι, κάποιος μπορεί να κρύψει το φυσικό του άρωμα με αποσμητικό, άρωμα ή κολόνια – και ακόμη και να σας δελεάσει με αυτά – αλλά εμείς μιλάμε για τις φερομόνες κάποιου, το αυθεντικό τους άρωμα. Υπάρχουν μελέτες εκεί έξω που υποστηρίζουν την ιδέα ότι το άρωμα κάποιου μπορεί να προκαλέσει τα πάντα, από συναισθήματα και αναμνήσεις μέχρι σωματική έλξη.

«Η όσφρηση παίζει πιο σημαντικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο παίρνουμε αποφάσεις για το τι απολαμβάνουμε, περισσότερο από ό,τι πιστεύουμε», λέει η Δρ Joanne Frederick, σύμβουλος ψυχικής υγείας και συγγραφέας του Copeology.

«Η αντίληψη της μυρωδιάς του σώματος ενός πιθανού συντρόφου μπορεί υποσυνείδητα να βοηθήσει κάποιον να αποφασίσει αν τον ελκύει ή όχι. Όταν σε ελκύει κάποιος, είναι πιο πιθανό να σε ελκύει η μυρωδιά του».

Μερικοί λένε ότι απελευθερώνουμε φερομόνες (ωκυτοκίνη), που αναφέρονται επίσης ως «ορμόνες αγάπης», όταν υπάρχει μια έλξη – με αποτέλεσμα να έλκεται κάποιος από τη μυρωδιά κάποιου, εξηγεί.

Η Jennifer Stelter, ψυχολόγος και Διευθύνων Σύμβουλος της NeuroEssence στο Dementia Connection Institute, εξηγεί αναλυτικά.

«Τα οσφρητικά ερεθίσματα έχουν άμεσο αντίκτυπο στο σύστημα ενός ατόμου που στεγάζει την αμυγδαλή, υπεύθυνη για τη δημιουργία συναισθημάτων, και τον ιππόκαμπο, υπεύθυνο για το σχηματισμό αναμνήσεων», λέει.

«Επομένως, εάν τα ερεθίσματα είναι θετικά ή είναι ελκυστικά για το άτομο που τα μυρίζει, τότε αυτό μπορεί να επηρεάσει το άτομο να αισθανθεί και να συσχετίσει θετικά συναισθήματα και αναμνήσεις με αυτό το άτομο». Στην πραγματικότητα, μια μελέτη του 2018 που διεξήχθη από το Journal of Personality and Social Psychology έδωσε οδηγίες στις γυναίκες συμμετέχουσες να μυρίσουν τρεις μυρωδιές – του συντρόφου τους, ενός ξένου και ένα ουδέτερο άρωμα – και στη συνέχεια εκτέθηκαν σε έναν οξύ στρεσογόνο παράγοντα.

Στη συνέχεια μετρήθηκαν το αντιληπτό άγχος και τα επίπεδα κορτιζόλης τους (γνωστά και ως «ορμόνη του στρες») σε όλη τη διάρκεια της μελέτης. Το αντιληπτό άγχος ήταν χαμηλότερο σε γυναίκες που εκτέθηκαν στο άρωμα του συντρόφου τους ενώ τα επίπεδα κορτιζόλης ήταν αυξημένα σε γυναίκες που εκτέθηκαν σε άρωμα ξένου.

Έτσι, σε υποσυνείδητο επίπεδο, οι γυναίκες έλκονταν περισσότερο από το άρωμα του συντρόφου τους, αυτό που βρήκαν οικείο και ασφαλές.