Λίγο πριν αυτοκτονήσει ζητούσε συγγνώμη από τον 42χρονο – Ολόκληρο το σημείωμα της 14χρονης

«Δημήτρη πονάω, δεν αντέχω άλλο, δεν μπορώ να ζω με τη σκέψη ότι εξαιτίας μου θα είσαι φυλακή. Συγγνώμη για όσες φορές σε έχω πληγώσει. Σε ευχαριστώ για όλες τις όμορφες στιγμές και την αγάπη που μου χάρισες απλόχερα». Με αυτές τις λέξεις η 14χρονη κλείνει το ιδιόχειρο σημείωμα που άφησε στον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μοσχάτο, λίγα δευτερόλεπτα πριν κάνει «βουτιά θανάτου» κάτω από τον συρμό του ηλεκτρικού, βάζοντας τέλος στην ζωή της.

Η κοπέλα δεν μπόρεσε να αποδεχτεί ο άνδρας τον οποίο αγάπησε, ένας 42χρονος πατέρας συμμαθήτριας της, συνελήφθη με την κατηγορία της αποπλάνησης ανηλίκου και ξυλοκοπήθηκε από τον πατριό της, όταν τους έπιασε να ερωτοτροπούν μέσα στο μίνι μάρκετ που εργαζόταν ο άνδρας.

Το γεγονός έγινε αντιληπτό από τους γονείς της 14χρονης που κατήγγειλαν τη σχέση τους στο Τμήμα Προστασίας Ανηλίκων με αστυνομικούς να προχωρούν στη σύλληψη του άνδρα.

Στις 15:00 το απόγευμα της Πέμπτης η κοπέλα, αφού ενημέρωσε έναν συμμαθητή και φίλο της για το τι σκόπευε να κάνει, μετέβη στον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μοσχάτο και αυτοκτόνησε. Μέχρι την τελευταία στιγμή προσπάθησε να συναντήσει τον Δημήτρη, χωρίς αποτέλεσμα.

Στο σημείωμα που άφησε πίσω της, έγραφε μεταξύ άλλων, «σου είχα πει, αν κάποτε δεν είμαστε μαζί για οποιονδήποτε λόγο, θα πέσω από τον 6ο. Συγγνώμη, ξέρω θα σε πληγώσει. Αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο, όλοι στο σπίτι με βρίζουν και με χτυπάνε από χθες». Ο 42χρονος φέρεται να είχε στο κινητό του τηλέφωνο βιντεοληπτικό υλικό με ερωτικές στιγμές με την 14χρονη, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, διατηρούσε ερωτικές επαφές και με μία ακόμη ανήλικη κοπέλα, ηλικίας 17 ετών.

Ο 42χρονος παραδέχτηκε από την πρώτη στιγμή στους αστυνομικούς πως διατηρούσε σχέση με την ανήλικη μαθήτρια. Σε βάρος του ασκήθηκε ποινική δίωξη από την εισαγγελία για τα εξής αδικήματα: Αποπλάνηση ανηλίκου κάτω των 14 ετών κατάχρηση σε ασέλγεια και πορνογραφία ανηλίκων.

Ολόκληρο το σημείωμα της 14χρονης:

«Δημήτρη μου, ό,τι έγινε, έγινε πολύ βιαστικά. Δεν προλάβαμε να ζήσουμε το όνειρό μας, μας το χαλάσανε. Ό, τι και να λένε δεν καταλαβαίνουν ότι η αγάπη δεν έχει ηλικία. Μου λείπεις πάρα πολύ. Δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω όταν ήξερα ότι ήσουν ακριβώς δίπλα μου ταλαιπωρημένος, χτυπημένος και στεναχωρημένος και δεν μπορούσα να έρθω να σε δω, να σε πάρω μια αγκαλιά…

Όταν ήρθα να σε ρωτήσω αν είσαι καλά δεν άντεξα και έβλεπα τα ματάκια σου… Θυμάμαι όλες αυτές τιε στιγμές που έχουμε περάσει, που γελάγαμε, που κλαίγαμε, τα πάντα. Όλα τα “σ’ αγαπώ”, τα βλέμματα, όλα τα φιλιά, το υπέροχο σου χαμόγελο…

Σου είχα πει πως αν κάποτε δεν είμαστε μαζί για οποιοδήποτε λόγο θα πέσω από τον έκτο. Συγγνώμη, ξέρω θα σε πληγώσω. Αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο, όλοι στο σπίτι με βρίζουν και με χτυπάνε από χθες. Και δεν σε έχω δίπλα μου. Δεν μπορώ να σου μιλήσω, να σε αγγίξω.

Δημήτρη, πονάω, δεν αντέχω άλλο, δεν μπορώ να ζω με τη σκέψη ότι εξαιτίας μου θα είσαι στη φυλακή. Συγγνώμη για όσες φορές σε έχω πληγώσει. Σε ευχαριστώ για όλες τις στιγμές και την αγάπη που απλόχερα μου χάρισες».