Αποκλειστική συνέντευξη του Ελληνα σχεδιαστή του «Κένταυρου» – Ενα ανθρωποειδές ρομπότ έρευνας και διάσωσης

Το Μέγαρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς άνοιξε χθες τις πόρτες του στην ρομποτική και στην ψηφιοποίηση στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Επίτιμος καλεσμένος ο δρ. Νικόλαος Τσαγκαράκης με το νέο του επίτευγμα, το ρομπότ «Κένταυρος».

Ο δρ. Νικόλαος Τσαγκαράκης, είναι ο Ελληνας επικεφαλής ερευνητής του τμήματος Προωθημένης Ρομποτικής του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ιταλίας (ΙΙΤ). Για πρώτη φορά στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το ανθρωποειδές ρομπότ Centauro, το αποτέλεσμα ενός προγράμματος δημιουργίας ενός ρομπότ για αυτόνομη έρευνα και διάσωση στα ερείπια πληγεισών από σεισμούς περιοχών.

Την διοργάνωση του συμποσίου ανέλαβε με επιτυχία η Level Communications, η γνωστή εταιρεία διοργάνωσης επιστημονικών και λοιπών διοργανώσεων με επικεφαλής την Ειρήνη Κάτρη και το παρόν έδωσαν ο Υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης κ.Ν.Παππάς, ο Τομεάρχης Οικονομίας και Ανάπτυξης, βουλευτής Κορινθίας, κ. Χρίστος Δήμας, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιώς, κ. Άγγελος Κότιος, η Εκπρόσωπος του προέδρου της Βουλής κ. Νίκου Βούτση και η Βουλευτής Β’ Πειραιώς, κ. Εύη Καρακώστα.

Αξίζει να σημειωθεί πως κατά το παρελθόν ο δρ. Τσαγκαράκης ανέπτυξε το ανθρωποειδές ρομπότ WALK-MAN που χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συντονίστηκε από το Πανεπιστήμιο της Βόννης στη Γερμανία.

Ο δρ. Τσαγκαράκης σε αποκλειστική συνέντευξη στο pronews.gr περιέγραψε το νέο του επίτευγμα, τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει σε σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, για τους Ελληνες ερευνητές που φεύγουν στο εξωτερικό όπως επίσης για την ομάδα του που αποτελέιται από 24 άτομα ανάμεσα στα οποία ακόμα τρεις Ελληνες.

Ιδιαίτερα ελπιδοφόρο αποτελεί το γεγονός πως στο εργαστήριο του καθηγητή αναπτύσσουν ένα ρομπότ κάθε δύο χρόνια.

(Ο καθηγητής Ν. Τσαγκαράκης με μέλη της ομάδας του)

Λίγα λόγια για τον «Κένταυρο»

Το «Κένταυρος» (Centauro the robot), έχει τέσσερα πόδια, ένα μικροσκοπικό κορμό και δύο βραχίονες με κινήσεις που θυμίζουν Tai Chi. Ο σκελετός του αποτελείται από ελαφρά κράματα μετάλλων και το σώμα του καλύπτεται από 3D-printed πλαστικό.

Βασικός σκοπός του η έρευνα και διάσωση, με τα τέσσερα πόδια του να του χαρίζουν ευκινησία σε δύσβατες περιοχές, ενώ τα χέρια του το βοηθούν να απομακρύνει εμπόδια.

Όπως και το μυθικό πλάσμα, το πάνω τμήμα μοιάζει με ανθρωποειδές, με δύο βραχίονες που μπορούν να χειριστούν και να μετακινήσουν αντικείμενα, ενώ το τετράπλευρο κάτω μισό είναι ικανό για ισχυρή μετακίνηση σε ανώμαλο έδαφος.

Με ύψος περίπου τα 2 μέτρα και με βάρος τα 205 κιλά, το ανθρωπομορφικό Centauro έχει σχεδιαστεί για να χειρίζεται ανθρώπινα εργαλεία με πολύ μεγαλύτερη άνεση και δύναμη.

Το υβριδικό σύστημα συνδυάζει κινητικότητα σε πόδια και τροχούς, επιτρέποντάς του να πλοηγηθεί σε μια σειρά από περιβάλλοντα.

Ακολουθεί η συνέντευξη του καθηγητή Ν.Τσαγκαράκη:

Από πόσα άτομα αποτελείται η ομάδα σας;

-Είμαστε 24 άτομα, είμαστε η πιο διεθνής ομάδα Ινστιτούτο. Είμαστε από 10 χώρες. Εγώ είμαι ο επικεφαλής Έλληνας αλλά έχω στην ομάδα μου άλλα τρία άτομα από την Ελλάδα. Οι υπόλοιποι είναι από Κίνα, Βιετνάμ, Ιράν, Πολωνία, Κολομβία από 10 χώρες συνολικά.

Είναι ο «Κένταυρος» η εξέλιξη του «WALKMAΝ», του ρομπότ που εσείς επίσης αναπτύξατε;

– Ο «Κένταυρός» στηρίζεται στην τεχνολογία του «WALKMAΝ», είναι το επόμενό μας ρομπότ, έχει διαφορές, δεν είναι δίποδο ανθρωπόμορφο ρομπότ, είναι τετράποδο και αυτό του δίνει καλύτερη ισορροπία στις επιχειρήσεις που θα κάνει και ταυτόχρονα έχουμε εξελίξει σημαντικά τη μετάδοση στην κίνηση και το ρομπότ έχει μειωθεί αρκετά σε όγκο, σε διαστάσεις και σε κιλά.

Εξακολουθεί να χρειάζεται ειδικό χειριστή- πιλότο;

– Ναι, η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι ακόμα σε ικανοποιητικό επίπεδο και θα παραμείνει έτσι για αρκετά χρόνια, για να μπορούν αυτά τα ρομπότ να έχουν αυτονομία, να μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις κτλ. Οπότε οι ενδιάμεσος μηχανισμός για να φέρεις τη ρομποτική σε άλλες εφαρμογές και να μπορείς πραγματικά να τη χρησιμοποιήσεις είναι ουσιαστικά σαν εργαλεία- συνεργάτες του ανθρώπου, πάντα θα υπάρχει ο άνθρωπος που είναι ο πιλότος του ρομπότ και το κατευθύνει με ένα αριθμό εργαλείων που παρέχονται. Ο άνθρωπος θα είναι ο υπεύθυνος και θα λαμβάνει τιε αποφάσεις για τις κινήσεις του ρομπότ.

Η εκπαίδευση των ατόμων είναι εύκολη για το χειρισμό ενός ρομπότ;

– Σίγουρα τα εργαλεία έχουν μια πολυπλοκότητα χρήσης, από εκεί και πέρα γίνονται εκπαιδεύσεις. Εάν μιλήσουμε καθαρά για τον «Κένταυρο», θα απαιτείται παραπάνω από ένας χρήστης για το χειρισμό του. Ο ένας πιλότος θα ασχολείται με την κίνησή του, ο άλλος με τον χειρισμό αντικειμένων, ένας άλλος ίσως να βλέπει τις αισθήσεις του ρομπότ. Να τονίσουμε πως έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει το ρομπότ με άτομα που δεν συμμετείχαν στην ανάπτυξή του αλλά μετά από μερικές ώρες μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν πλήρως.

Όσον αφορά το κομμάτι της διάσωσης, τι διαφορετικό μπορεί να κάνει από τον άνθρωπο;

– Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως στις διασώσεις υπάρχει πάντα το ρίσκο του τραυματισμού του διασώστη ή το περιβάλλον να μην είναι φιλικό προς τον άνθρωπο, είτε να έχει ραδιενέργεια είτε χημικές ουσίες. Εδώ το ρομπότ μπορεί να επέμβει, με το χειριστή- διασώστη ακόμα κι από απόσταση από την επικίνδυνη περιοχή και με τον τηλεχειρισμό να εκτελέσει την εργασία χωρίς να υπάρχει το ρίσκο που πρέπει να πάρει αν επέμβει ο ίδιος.

Το ρομπότ για την ώρα έχει χρησιμοποιηθεί σε εξέταση κτιρίων από σεισμό. Το πρόβλημα για την ώρα ώστε να επέμβει σε διάσωση, είναι ότι είναι πολύ αργό σε σχέση με το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος- διασώστης.

Επομένως για παρεμβάσεις που είναι κρίσιμες στον χρόνο, για να σώσεις μια ζωή, η ρομποτική δεν είναι ακόμα έτοιμη να το κάνει.

Υπάρχουν όμως δευτερεύουσες εργασίες, σε ένα σεισμό για παράδειγμα, που κάποιος πρέπει να μπει μέσα στο κτίριο το οποίο είναι μισογκρεμισμένο και να ελέγξει τη σταθερότητά του ή η συλλογή πολύτιμων αντικειμένων που ανήκουν στους κατόχους των σπιτιών, εκεί το ρομπότ δεν έχει την πίεση του χρόνου και μπορεί να επέμβει.

Έχει προγραμματιστεί η «επόμενη γενιά» του «Κένταυρου»;

– Η εξέλιξη έχει προγραμματιστεί. Ήδη δουλεύουμε στο επόμενο ρομπότ το οποίο σε ένα με ενάμιση χρόνο θα είναι μια εξέλιξή του «Κενταύρου». Θα παραμείνει τετράποδο απλά θα είναι πιο σταθερό σε όλες τις επιφάνειες.

Τα δίποδα έχουν ακόμα πρόβλημα στην εφαρμογή. Η μεγαλύτερη δουλειά είναι στο να αναπτύξουμε την αυτονομία τους όσον αφορά την τεχνητή νοημοσύνη και επίσης τη βιομηχανοποίηση του συστήματος και να μπορεί να παραχθεί σε μεγάλο αριθμό και σε χαμηλό κόστος.

Στο εργαστήριο μας αναπτύσσουμε σχεδόν ένα ρομπότ κάθε δύο χρόνια.

Θεωρείται ικανοποιητικό το ανθρώπινο ελληνικό δυναμικό για τέτοιου είδους προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης δεδομένης της ανθρωπορροής που προκάλεσαν τα μνημόνια;

– Σίγουρα έχει φύγει αρκετός κόσμος έξω, σίγουρα υπάρχουν ικανά άτομα στην Ελλάδα, δεν έχουν φύγει όλα. Το σημαντικό είναι πως για να πετύχεις τέτοια επιτεύγματα υψηλής τεχνολογίας περιλαμβάνουν την ανάπτυξη μηχανικού hardware και σώματος, απαιτούνται συγκεκριμένες χρηματοδοτήσεις οι οποίες είναι σχετικά υψηλές.

Αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει από καμία χώρα, δεν είναι ότι η Ελλάδα δε μπορεί να δώσει τη χρηματοδότηση. Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να υπάρχει στενός δεσμός μεταξύ έρευνας και της μεταφοράς της τεχνολογίας.

Μπορεί να κάνεις έρευνα για πολλά χρόνια και τελικά να μην καταλήξεις πουθενά. Αυτό μπορεί να σημαίνει και το χάσιμο της χρηματοδότησης.

Για να φτάσει κάτι να σου επιφέρει πίσω αυτά που ουσιαστικά χρηματοδότησες και επένδυσες θα πρέπει πάντα να έχεις στόχο μεσοπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο να υπάρχει κάποια εφαρμογή τελική. Κι αυτό πιστεύω είναι κάτι που υποφέρουν όχι μόνο στην Ελλάδα.

Αυτό που βλέπω εγώ από έξω είναι ότι δεν γίνεται αρκετή προσπάθεια απορρόφησης μεγάλων πόρων ακόμα και εξωτερικών, δεν πρέπει να περιμένεις μόνο από την κυβέρνηση.

Βασικός στόχος πρέπει να όχι απλά η παραγωγή ερευνητικού έργου ακόμα κι αν είναι υψηλής ποιότητας, αλλά πως αυτό το έργο τελικά το παράγεις και μπορείς να το οδηγήσεις σε κάτι το οποίο μπορεί να σου αποφέρει οικονομικά οφέλη. Εκεί υστερούμε.

Αλλά προβλήματα μπορεί να έχουν να κάνουν με το τι μηχανισμούς προσφέρεις εσύ στους ερευνητές ώστε να αναπτύξουν την τεχνολογία .

Δεν είναι τόσο εύκολο για έναν ερευνητή από τη στιγμή που παράγει κατι το οποίο είναι καινοτομία να προσελκύσει επενδυτές και να προχωρήσει στην επόμενη φάση για να μεγαλώσεις αυτό που έφτιαξες. Αυτό πιστεύω χρειάζεται μηχανισμούς που έχουν την εμπειρία να τη μεταδώσουν και να βοηθήσουν τους ερευνητές .

Επίσης υποστήριξη σε νεοσύστατες εταιρείες είναι πολύ σημαντικό. Κανένας δεν ξεκινάει να κάνει κάτι αν δεν υπάρχει τρελό ρίσκο. Οπότε είναι ένα σύνολο παραμέτρων και μηχανισμών που λείπουν.

Στο pronews.gr μίλησε και ο πρόεδρος του ΣΒΑΠ κ. Δημήτρης Μαθιός εξηγώντας πως εμπνευστηκε το θέμα της Ρομποτικής στο συγκεκριμένο Συμπόσιο.

Δ.Μαθιός: «Μου ανέθεσαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την ευκαιρία της ευρωπαϊκής βιομηχανικής εβδομάδας να κάνω κάποιο event. Εμπνευσμένοι από την ρομποτική, γιατί η 4^η βιομηχανική επανάσταση εννοείται ότι διαθέτεις υψηλή τεχνολογία. Υψηλή τεχνολογία σημαίνει ρομποτική, οπότε ψάξαμε και σε αυτό βοήθησε η κα Κάτρη, και βρήκαμε τον κο Τσαγκαράκη που είναι ο καλύτερος στον κόσμο, τον καλέσαμε, δέχτηκε με χαρά.

Είναι ο καλύτερος στο είδος του στον κόσμο κι αυτό είναι το πιο εξελιγμένο ρομπότ στον κόσμο για βιομηχανική κρίση. Έχει ήδη πουληθεί ένα ρομπότ στην Σιγκαπούρη και τώρα θα πάνε στην Αμερική για να κάνουν παρουσίαση στην Amazon. Ήρθε να μας πληροφορήσει πως το εμπνεύστηκε, πως λειτουργεί και τι μπορεί να κάνει».

(Η Ειρήνη Κάτρη, επικεφαλής της γνωστή εταιρείας διοργάνωσης επιστημονικών και λοιπών διοργανώσεων Level Communications που διοργάνωσε με επιτυχία το διεπιστημονικό συμποσίο)

(Ο Υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης κ. Νίκος Παππάς, ο πρόεδρος του ΣΒΑΠ κ. Δημήτρης Μαθιός και ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ κ. Βασίλειος Κορκίδης)

(Απονομή βραβείου στον δρ. Τσαγκαράκη από τον κ. Μαθιό)